iki sezondur en büyük destekçilerinden biriyim, emeklerini hep takdir ettim kırdığı rekorlar aldığı maçlar derbiler gerçekten unutulmaz, bu yüzden de dünkü maçtan sonra o gerginlikle hışımla entry girmek istemedim ancak sakin kafayla dahi düşündüğümde, kredisinden yemese bile ciddi şekilde güvendiğimiz dağlara kar yağdırmış hoca.
futbol bu, yenersin yenilirsin berabere kalırsın her sonuç var. rakip 10 kişiyken bile bu mümkün olabilir hatta, play-off maçı
* gibi ne bileyim 2 sezon önce 1-2 yenildiğimiz maç
* gibi ama böyle aciz, pısırık, sinik, mücadeleden uzak bir futbol oynamanın izahı yok. üstelik kendi seyircin önünde ve 70 dakika 10 kişi oynayan bir rakibe karşı. hiç hak etmedik kazanmayı, fenerbahçe 70 dakika 10 kişi oynamasına rağmen bizden daha net pozisyonlara girdi, orta sahada üstünlük kurdu maçın hiçbir anında gol yiyecek gibi oynamadılar. ismail kartal, bildiğin tuş etti okan buruk'u. böyle hezimetimsi bir mağlubiyet almak çok yaralayıcı oldu. hezimetimsi dedim, skor olarak öyle olmayabilir belki ama futbol olarak net hezimete uğradık 70 dakika 10 kişi oynayan bir takım karşısında.
hoca hiç hazırlayamamış takımı, hiç. taraftar ve camia olarak bu tokadı zaten çoktan hak ettik o konulara ayrı bir entry'de değineceğim ama takımı da bu havadan uzak tutamamış. bildiğin oyuncular maç sonu hoplamanın zıplamanın derdinde, hiçbir konsantrasyon göstermeden 90 dakikayı tamamladılar 10 kişi rakibe karşı. böylesi bir şımarıklık, kabul edilebilir bir durum değil. karşında 93 puan toplamış lig ikincisi var, köy takımı yok. neyse ki fenerbahçe'nin puan kayıpları geldi de bu yenilgiyle daha ağır sonuçlar ödemekten kurtulduk şimdilik. 3 puan önde çıksak adamlar liderdi şimdi son haftaya girilirken.
