362
12 mayıs 2024 karagümrük galatasaray maçı ile deneyimleme imkanı bulduğum stadyum.
gelecekte ilk kez gidecekler için birkaç not düşmekte fayda var.
bu stadyum hakkında olumsuz olarak söylenen her ne varsa doğru arkadaşlar. tribünler gerçekten sahaya çok uzak, stadın konumu gerçekten aşırı bir noktada. 22 sene önce hizmete açıldığı göz önüne alındığında o konum insanın gözüne daha da ilginç geliyor. bugün yine çevrede medeniyet var ve toplu ulaşım olanakları bir nebze de olsun ilerlemiş durumda. ilk yıllarındaki çileyi hayal dahi edemiyorum, onun anlatımını o dönemleri yaşayan tribün üstatlarımıza bırakıyorum.
maçın atmosferi ve tribün gerçekten harikaydı, kesinlikle stadyumun yarattığı tüm zorluklara rağmen unutulmaz bir deneyim oldu. istanbul anadolu yakasından stada ulaşım için en kolay ve zahmetsiz yol marmaray ile ataköy'e kadar gelip 2 dakika süren bir aktarma ile m9 ataköy - olimpiyat hattını sürmek. metro çıkışında 10-15 dakikalık bir yürüyüş gerçekleştirerek stada giriş noktalarına varıyoruz.
stadyuma giderken yanınızda olmazsa olmaz bulundurmanız gereken şeylerden ilki, yaz aylarında dahi olsa üzerinize giyebileceğiniz ceket, mont, sweatshirt benzeri sizi rüzgardan ve soğuktan koruyacak bir kıyafet. ikincisi ise nakit para. biz sami yen'e alıştığımızdan atm bozuk diye bir ikincisini aramayıp nakit para çekmeden stada girme gafletinde bulunduk, stadyumun içerisindeki büfelerin biri hariç hiçbirinde kart ile ödeme yapmak mümkün değildi. seyyarlarda da bu mümkün değil, bazısı iban'a ödeme kabul ediyordu sanırım fakat biz çoktan girmiştik içeriye.
stadyumun ses sistemi gerçekten çok kötü. dördüncü hakemin tabelasını görmek pek mümkün değil mesafeden dolayı, anonsları duymanız da sistemin yetersizliğinden mümkün değil. tribünün bizim olduğumuz kısmında devrelerin uzatma süreleri vb. tartışma konusu oldu, tartışma hep sonunda maçkolik teyidi ile çözüldü.*
her ne olursa olsun 30 bin aslan ile, yer gök sarı kırmızı şekilde, devasa bir bölünmemiş tribünde deplasman yapmak hakikaten harika bir deneyim. seneye pek istanbul takımı kalmayacak gibi süper lig'de fakat imkan olduğu an tüm çilesine rağmen yeniden gider miyim, kesinlikle giderim. gideceğiniz maç pazar günü ise pazartesi günü iş yerinizde verimli olmayı da unutmanız gerekeceğini not düşerek yazımı bitireyim.
gelecekte ilk kez gidecekler için birkaç not düşmekte fayda var.
bu stadyum hakkında olumsuz olarak söylenen her ne varsa doğru arkadaşlar. tribünler gerçekten sahaya çok uzak, stadın konumu gerçekten aşırı bir noktada. 22 sene önce hizmete açıldığı göz önüne alındığında o konum insanın gözüne daha da ilginç geliyor. bugün yine çevrede medeniyet var ve toplu ulaşım olanakları bir nebze de olsun ilerlemiş durumda. ilk yıllarındaki çileyi hayal dahi edemiyorum, onun anlatımını o dönemleri yaşayan tribün üstatlarımıza bırakıyorum.
maçın atmosferi ve tribün gerçekten harikaydı, kesinlikle stadyumun yarattığı tüm zorluklara rağmen unutulmaz bir deneyim oldu. istanbul anadolu yakasından stada ulaşım için en kolay ve zahmetsiz yol marmaray ile ataköy'e kadar gelip 2 dakika süren bir aktarma ile m9 ataköy - olimpiyat hattını sürmek. metro çıkışında 10-15 dakikalık bir yürüyüş gerçekleştirerek stada giriş noktalarına varıyoruz.
stadyuma giderken yanınızda olmazsa olmaz bulundurmanız gereken şeylerden ilki, yaz aylarında dahi olsa üzerinize giyebileceğiniz ceket, mont, sweatshirt benzeri sizi rüzgardan ve soğuktan koruyacak bir kıyafet. ikincisi ise nakit para. biz sami yen'e alıştığımızdan atm bozuk diye bir ikincisini aramayıp nakit para çekmeden stada girme gafletinde bulunduk, stadyumun içerisindeki büfelerin biri hariç hiçbirinde kart ile ödeme yapmak mümkün değildi. seyyarlarda da bu mümkün değil, bazısı iban'a ödeme kabul ediyordu sanırım fakat biz çoktan girmiştik içeriye.
stadyumun ses sistemi gerçekten çok kötü. dördüncü hakemin tabelasını görmek pek mümkün değil mesafeden dolayı, anonsları duymanız da sistemin yetersizliğinden mümkün değil. tribünün bizim olduğumuz kısmında devrelerin uzatma süreleri vb. tartışma konusu oldu, tartışma hep sonunda maçkolik teyidi ile çözüldü.*
her ne olursa olsun 30 bin aslan ile, yer gök sarı kırmızı şekilde, devasa bir bölünmemiş tribünde deplasman yapmak hakikaten harika bir deneyim. seneye pek istanbul takımı kalmayacak gibi süper lig'de fakat imkan olduğu an tüm çilesine rağmen yeniden gider miyim, kesinlikle giderim. gideceğiniz maç pazar günü ise pazartesi günü iş yerinizde verimli olmayı da unutmanız gerekeceğini not düşerek yazımı bitireyim.
