932
teknik beceri üzerinden oynandığı 20-25 dakikalık bölümünü 1-0 önde götürdüğümüz, fiziksel mücadeleye dönülüp geçirilen 60-65 dakikalık döneminde ise 3-0 mağlup olup; toplamda 3-1 kaybettiğimiz bir maç.
2022-2023 sezonuna dair değil, 2023-2024 sezonuna dair dersler alınması gereken bir maçtı bu. galatasaray'ın şampiyonluk refleksi bu maçtan sonra devreye girdi ve biz kalan maçların hepsini kazandık. ama kazanılan maçlar veya kazanılan şampiyonluk, bu maçla ortaya çıkan defoları görmezden gelmemize neden olmamalıydı. bu maç bize göstermişti ki özellikle defans hattında takımın boy ortalamasını biraz yükseltmemiz lazım. maçın üzerinden neredeyse 4 ay geçti, bunu yapmadık. bu maç bize ayrıca gedson-salih-hadziahmetovic şeklindeki topla arası iyi, fizik olarak kuvvetli, git-gel yapabilen orta sahalara aynı şekilde cevap verebilecek tek orta saha oyuncumuzun torreira olduğunu da gösterdi. o da bir yere kadar dayanabildi o gün ve gedson bir süre sonra ezmeye başladı. bunun sebebi beşiktaş tarzı orta saha oyuncularına sahip takımlara karşı oliveira ve mertens sahada yok oluyorlar. o gün ikisi de oyun fiziksel mücadeleye döndüğünde bizim zayıf noktamız olduklarını çok net göstermişlerdi. aylar geçti, bu fiziksel eksikliği kapatmak adına da hiçbir şey yapmadık.
galatasaray futbol takımında 2022-2023 sezonuna dair isim bazında, şatafat bazında güçlenmiş olabilir ama takımın zayıf noktasına koyabildiğimiz bir artı değer yok. takımın ne çapında ne boyunda bir artış var. tam aksine, aldığımız neredeyse tüm oyuncuların zaafiyet barındıkları nokta fiziksel güç. en formda, en mükemmel dönemlerinde bile fiziksel yönleriyle değil teknik kapasiteleriyle öne çıkan oyuncuları, aylarca idman yapmamış halleriyle florya'ya alıyoruz da alıyoruz. halbuki bu tarz kadroların başına biraz sert geçen maçlarda neler gelebileceğini 30 nisan 2023'te gördük biz. anlamış olmamız lazımdı ama sanırım (maalesef) anlayamadık. korkum odur ki, bu sene başka takımlar çok daha fazla sayıda maçta bize bunu anlatacak. ve anlamamızı sağlayacaklar. biraz tabi geç olacak.
2022-2023 sezonuna dair değil, 2023-2024 sezonuna dair dersler alınması gereken bir maçtı bu. galatasaray'ın şampiyonluk refleksi bu maçtan sonra devreye girdi ve biz kalan maçların hepsini kazandık. ama kazanılan maçlar veya kazanılan şampiyonluk, bu maçla ortaya çıkan defoları görmezden gelmemize neden olmamalıydı. bu maç bize göstermişti ki özellikle defans hattında takımın boy ortalamasını biraz yükseltmemiz lazım. maçın üzerinden neredeyse 4 ay geçti, bunu yapmadık. bu maç bize ayrıca gedson-salih-hadziahmetovic şeklindeki topla arası iyi, fizik olarak kuvvetli, git-gel yapabilen orta sahalara aynı şekilde cevap verebilecek tek orta saha oyuncumuzun torreira olduğunu da gösterdi. o da bir yere kadar dayanabildi o gün ve gedson bir süre sonra ezmeye başladı. bunun sebebi beşiktaş tarzı orta saha oyuncularına sahip takımlara karşı oliveira ve mertens sahada yok oluyorlar. o gün ikisi de oyun fiziksel mücadeleye döndüğünde bizim zayıf noktamız olduklarını çok net göstermişlerdi. aylar geçti, bu fiziksel eksikliği kapatmak adına da hiçbir şey yapmadık.
galatasaray futbol takımında 2022-2023 sezonuna dair isim bazında, şatafat bazında güçlenmiş olabilir ama takımın zayıf noktasına koyabildiğimiz bir artı değer yok. takımın ne çapında ne boyunda bir artış var. tam aksine, aldığımız neredeyse tüm oyuncuların zaafiyet barındıkları nokta fiziksel güç. en formda, en mükemmel dönemlerinde bile fiziksel yönleriyle değil teknik kapasiteleriyle öne çıkan oyuncuları, aylarca idman yapmamış halleriyle florya'ya alıyoruz da alıyoruz. halbuki bu tarz kadroların başına biraz sert geçen maçlarda neler gelebileceğini 30 nisan 2023'te gördük biz. anlamış olmamız lazımdı ama sanırım (maalesef) anlayamadık. korkum odur ki, bu sene başka takımlar çok daha fazla sayıda maçta bize bunu anlatacak. ve anlamamızı sağlayacaklar. biraz tabi geç olacak.
