56
tuhaf bir dizilime döndüğümüz maç olmuştu. okan-suat-emre üçlüsü orta sahada fix olarak yer alıyordu. ancak hagi, sergen, arif, hakan şükür dörtlüsü ile hücum hattını kurarken fazla havaya girdiğimiz belli oluyordu. savunmada kalan üçlü ise ergün, bülent, capone üçlüsüydü.
hiç de alışık olmadığımız bir dizilime anlamsızca bir dönüş yaşamıştık. fenerbahçe'nin preko gibi isimleri ile kontraatağa çıkma girişimlerinde savunmamızda o tedirginlik yansıyordu.
terim'in neden böyle bir dizilişle sahaya çıktığına anlam veremedim. ancak yine de maç boyunca çok sayıda pozisyondan yararlanamadık. rakip ceza sahasında bu kadar çok oyuncumuzun pozisyonlarda yer aldığı maçlar nadirdir. ki muhtemelen atılacak bir gol ile fenerbahçe tamamen çözülecekti. ancak olmadı. netice olarak bize de fark atmak, rakibi ezmek gibi kibir ve rehavet yaratacak ifadelerden ve anlayıştan uzak kalmamız gerektiğini gösteren bir ders oldu.
hiç de alışık olmadığımız bir dizilime anlamsızca bir dönüş yaşamıştık. fenerbahçe'nin preko gibi isimleri ile kontraatağa çıkma girişimlerinde savunmamızda o tedirginlik yansıyordu.
terim'in neden böyle bir dizilişle sahaya çıktığına anlam veremedim. ancak yine de maç boyunca çok sayıda pozisyondan yararlanamadık. rakip ceza sahasında bu kadar çok oyuncumuzun pozisyonlarda yer aldığı maçlar nadirdir. ki muhtemelen atılacak bir gol ile fenerbahçe tamamen çözülecekti. ancak olmadı. netice olarak bize de fark atmak, rakibi ezmek gibi kibir ve rehavet yaratacak ifadelerden ve anlayıştan uzak kalmamız gerektiğini gösteren bir ders oldu.
