ufaktan etkisini hissettirmeye başlamış durum. bizim zamanımızda ilkokulda kumaş pantolon altına krampon giyer giderdik okula şimdi böyle tipler görmez oldum
* bi iki tane psg neymar formalı kardeşimizi müzik dinlerken görüyodum o kadar. şaka bi yana etrafta top oynayan çocuk yok covid öncesi de dahil. fazla mahalle falan kalmaması da etken olsa gerek. devre arasıyla falan toplam iki saat süren maçlar uzun gelmeye başladı artık. yapacak şeylerin çeşitliliği de arttı. estetik hareketler de çok göremez olduk. taktiksel gelişmeler yaşandı ki ben bundan memnunum ama futbolcularda atletik performans estetiğe kıyasla terazide daha ağır basmaya başladı ve genel kitle bundan rahatsız. bundan sonra nereye evrilir, basketboldaki kronometre hesabı net 30-40 dkye mi düşer ne gibi kurallarla ayakta kalmaya çalışır merak ediyorum. futbol benim için beyin, atletik performans ve estetik üçlüsünü bir arada barındıran özel bir spor. bolt'un koşularını da bir dansçının kıvraklığını da
* bir bilardocunun koordinasyonunu da ve bir satranç oyununun stratejisini de içinde barındıran oldukça kompleks bir oyun. umarım bu oyun ırkçılık gibi, mesleğini sevmeyen futbolcular gibi, belirli tekelleşmeler gibi, iş bilmez yöneticiler ve bu oyunun güzelliğinden vazgeçip bir gündem yaratmak ve toplumu uyutmak için kullananlar gibi ve elbette büyük bir rant haline gelmesi gibi parazitlerden sıyrılmayı başarır, futbolsevere keyif veren günlerine kavuşur. umarım uefa futbol sevgisini baz alarak hareket eder, futbol endüstrisini değil. aksi halde görünen o ki orta/uzun vadede o endüstri bile kalmayabilir.