totem yapıp maç izlemeyen galatasaray taraftarı

• 26

  totem yapıp maç izlememe durumu, benim için fenerbahçe'nin diğer takımlarla oynadığı maçlar için geçerlidir. birkaç kez, tam skora bakmak için açtığım sırada gol atmalarına denk geldiğim için, artık skora dahi bakamıyorum! sadece internetten skor takip ediyorum ki bu durumun da bize uğurlu geldiğini farkettim ve özellikle bazı maçlarda, internetin başına oturup, başka işlerle uğraşırken alttaki canlı skor görüntüsünü sürekli "refresh" yapmak ve sonucunda fenerbahçe'nin puan kaybettiğini görmek çok eğlenceli oluyor!
  
  e tabii maç, galatasaray-fenerbahçe maçı olunca durum biraz değişiyor. bu maçalarla ilgili totemim, maç izlememe değil de, "rakibin ataklarında gözlerini kapamak" şeklinde gerçekleşiyor! nitekim 12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçı'nda da, geriye hiçbir pişmanlık ve vicdan azabı bırakmamak adına uyguladığım totemdir.
  
  ayrıca, çok yakın bir arkadaşımın da 12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçı'nı izlemeyerek yaptığı totemi, "o an" isimli videodaki kahramanlar kadar çile doludur. çilesine son verilen an ise, benim hıçkırıklarla ağlarken kendisini arayıp "bitttiiiiiiiiiiiii bitttiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii" diye böğürmemdir!
• 27

  yalnız değilmişim diye sevinmemi sağlayan başlık.
• 28

  (bkz: miraç altıntaş)
  (bkz: bora burçak)
• 29

  hemen hemen tüm maçları canlı izlediğim sezonlar:
  
  ii. fatih terim dönemi ikinci yıl
  gerets dönemi ikinci yıl
  skibbe/korkmaz dönemi
  rijkaard dönemi
  
  maçları canlı olarak pek izlemediğim sezonlar:
  
  gerets dönemi birinci yıl
  kalli dönemi
  ii. fatih terim dönemi
  
  ben totem yapmayayım da kim yapsın?
• 30

  'o an'ın hikayesi. http://alkislarlayasiyorum.com/...ay-lilar#yorum583711
  
  ve işte 'o an': http://i.imgur.com/KoGnE.jpg
• 31

  şampiyonluğun ertesi günü ya da bir sonraki gün izlediğim harika video. duyguları, korkuyu, heyecanı tam anlamıyla anlatan amatör başyapıt.
  
  bu ve buna benzerlerini arma sevdalısı bir çok galatasaray' lı yapmıştır o akşam buna eminim. nerede mi eminim? ben de yaptım. arabayla değil ama, dia oyundan atılır atılmaz daha fazla dayanamadım ve sokağa attım kendimi. oturduğum sitenin etrafında yarım saatten fazla tur attım. son düdüğe kadar.
  
  ve hatta ujfa reisin atılmasından sonra yan komşum da dışarı atmış kendini, yanıma geldi, çabuk git totemimi bozma dedim ve ters yönlerde tur atmaya başladık. ama benim videom yok.
  
  sonuç ise malum, çılgınlar gibi sokakta bağıra çağıra koşan iki deli, sabaha kadar kutlama vesaire vesaire...
• 32

  ''böyle totem mi olur'' dedirten cinstendir. ben ki fenerbahçe'nin herhangi bir rakibe karşı olan maçını bile dükkanı kapatmamacasına son dakikaya kadar izleyen adamım. sanki izlemeyi bırakırsam takımım ya da desteklediğim,kazanmasını istediğim takım gol yiyecek gibi hissederim. ama başka totemlerim yok değil tabi ki.
• 33

  meşhur videonun kahramanları videonun öncesini de hazırlamışlar;
  
  http://www.youtube.com/...19&v=aQXQaNTrbYY
  
  bu iki arkadaş sözlükte yazar mı değil mi bilmiyorum ama; eğer değillerse kesinlikle kazandırılmaları gerekiyor bence. *
• 34

  http://www.youtube.com/...19&v=aQXQaNTrbYY
  
  ciddi ciddi ağlattı lan. eşşek kadar adam ağladım amk.
• 35

  bu sezonun en duygusal videosuna konu olan aslan yüreklilerdir kendileri. bir gün onlarla birlikte maç izlemeyi çok isterim.
• 36

  mustafa keçeli'nin 14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçında gol attığı an samiyen'de olanları her izlediğimde ürperiyorum, tüylerim - vücudum bir garip oluyor ve her seferinde de gözlerim doluyor.
  
  bu video'yu da şimdi 3. kez izledim ve yine gözlerim doldu, çok garip hissettim. ** hazırlayan arkadaşların yüreklerine sağlık.
  
  çok çok sevdik biz seni galatasaray.
• 37

  http://www.youtube.com/...19&v=aQXQaNTrbYY
  
  görüntüleri ne zaman izlesem tüylerim diken diken oluyor, çocuk gibi ağlıyorum. atmayın olum artık bu görüntüleri iş yerindeyiz rezil olucaz bu yaşta millete.
  
  şereftir seni sevmek senle ağlayıp gülmek
• 38

  (bkz: otopark)
  
  daha once fenerin yine sampiyonlugu kacirdigi trabzon macini ve bu sezonki son fenerbahce-galatasaray maclarini izlemedim totem yapip. telefonumu kapattim. tvyi kapattim. hicbiryerden duymayim sonucu diye. en hdsinden bir de porno actim. 2 saat boyunca film gibi izledim. maci dusunmemek icin. ama ne fayda. mac hep kafamdaydi. inanir misiniz 2 saat en kral pornoyu izlememe ragmen tık yoktu bende. neyse efendim. saat 21.02 de baktim nedir durum diye. henuz mac bitmemis. 90+5. hemen geri kapatip 3 dk sonra tekrar actim. gerisini biliyoruz zaten.
  
  velhasil ben porno izleyerek feneri 2 sampiyonluktan ettim. aksini ispatlayamazsiniz. ben yaptim.
• 39

  son şampiyonluğumuzda benimle aynı duyguları paylaşan renkdaşlardır. benim arabam yoktu ama mp3 player ım vardı yalnız*. taktım kulaklıkları, yaşadığım şehrin tüm sokaklarını gezdim hızlı hızlı. son beş dakikayı da parkta bankın birinde oturarak geçirdim. sonra renkdaşlardan birinin sevindiğini görünce film koptu...
• 40

  (bkz: fenerliler bokum gibi izliyor)
• 41

  umarım onlar kadar galatasaraylıyımdır.
• 42

  duygulandıran totemdir. benzerini 39 maç izledikten sonra ben de yaptım. saat tam 7 de ışıkları kapadım kulaklığımı taktım tam 2 saat boyunca kalkmadım yerimden. saat 9 u biraz geçtiğinde ise sevgilimi arayıp onun sesinden şampiyon olduğumuzu duydum. hayatımın en uzun 2 saatiydi. bilinmezlik ve merak insanı öldürebilir gerçekten.
• 43

  birgun bilmemne holdingin ceo su olsalar, iclerinde bazi besiktas ve fenerlilerinde bulundugu kongreye buyuk ihtimal giremeyecekleri, baskan olamayacak olmalari cok garip, bazilari hala ne guzel elitler yonetiyor bizi diye seviniyor.
• 44

  videoyu izledikten sonra hungur hungur agladım amk 27 yaşında adam. ne mutlu ki en az onlar kadar galatasaraylıyım. neden mi ? macın son yarım saatine kalbim dayanmayıp dışarı çıkıp, aynı arabayı kullanan arkadaş gibi 30 dakika boyunca ''allahım nolur'' diyerek volta attım bulundugum kampın otoparkında.
• 45

  ben de bunlardan biriyim, ama bunun övünülecek bir yanı olduğunu da düşünmüyorum. çünkü bu işin sevinci varsa üzüntüsü de var, takıma her zaman güvenip her maçı alacağına inanmak, totemlere sığınmamak gerek. bunu diyen kişi 16 dakika denizli faciasında bunu yaptı, kadıköy'de gelen şampiyonlukta bunu yaptı, ama o anlara o heyecana asla tanıklık edemedi.
• 46

  maç esnasında askerdim. askerliği yaptığım karakolda 21 kişiden 16 tanesi galatasaraylıydı. rütbelilerin de hemen hemen hepsi. maç başladı, kalbim ağzımda atıyordu, dizlerim titriyordu ve ekrana bakamıyordum. zaten çevremdeki insanlar galatasaray konusunda bana bir sıfat takamazlar, çünkü "hasta galatasaraylı" demek bile çok çok hafif kalıyor. dakikalar ilerledikçe stresim artıyor, yaşlar gözlerimde asılı duruyordu. siz renktaşlarım gibi ömrümden ömür gitti tabi ki. eğer şampiyonluk kaybedilirse ben kendimi hasta edecek derecede üzerim, çökerim diye annem 5 ya da 6 kere karakolu aramıştı o gün. son dakikalarda aynı videodaki arkadaşlar gibi sadece "allahım nolur" sözcükleri çıkıyordu ağzımdan. beklenen şampiyonluk geldi ve ben gözyaşlarına boğuldum devrelerime sarılırken.
  
  evden tekrar aradılar maç bitiminden dakikalar sonra. babam da evin yaklaşık 5-6 kilometre uzağındaki çok büyük bir parka gitmiş maç başlangıcından son 10 dakikaya kadar. tabii evimiz cadde üzerinde olduğu için caddeden ya da kahveden herhangi bir ses duymamak için. son 10 dakika eve gelmiş ve evin kenarında bir boşluğa çökmüş adamcağız. annem trt'yi açar açmaz "değiştir şu kanalı" diye bağırmış. son 10 dakikayı evin en kuytu köşesinde elleri suratında dua okuyarak geçirmiş ve sonunda şampiyonlukla beraber atmış kendini sokağa.
  
  iyi ki böyle galatasaraylı bir babanın oğluyum. teşekkür ederim babacım, beni bu harika duyguları yaşatan takıma aşık ettiğin için.
• 47

  galatasaray sevgisinin ne kadar saf ve masum olduğunun kanıtı taraftar. 'o an' şereftir seni sevmek şarkısıyla beraber gözlerin dolmaması imkansız.
• 48

  http://www.youtube.com/watch?v=j93eLyxv-No
  
  her izlediğimde o günü hatırladığım ve tüylerimi diken diken yapan videodur.
  
  o güne dönersek ben de her maçı dışarıda izleyen bir insan olarak final maçını dışarıda izlememe kararı almıştım. bu sebepten geçtim bilgisayarın başına buldum bir adres, ilk yarıyı çok rahat izledim.. kalbimin normal attığı dakikalardı. 2. yarı adresten izleyememeye başladım, hat kesildi. o dakikalarda yanıma çok yakın dostum beşiktaşlı bir arkadaşım geldi. radyodan dinleyelim bari dedik, geçtik yine bilgisayar başına açılmıyor, her şey kitlendi. maçın son 5-10 dakikasını ne izleyebildik ne dinleyebildik. son çare olarak galatasaray'ın resmi sitesinden yazılanlarla takip etmeye çalıştık. beşiktaşlı arkadaşım da benle birlikte heyecan yaptı. çıktı bizim nabızlar 150ye, eller titriyor falan, son saniyeler. şampiyon galatasaray yazısını görünce böyle bir sevinme, bağrışlar, sarmaş dolaş olma halleri yaşamadım daha önce, çığlıklar falan. işte o an bende bu videodaki heyecanlı bekleyişi, sonucu öğrenme durumunu yaşadım. ama tabi ki bu kişiler daha ağır şartlarda bunu yaşatmışlar kendilerine. taktir ediyorum içlerindeki galatasaray sevgisini, ruhunu. ben de bir gün delicesine böyle anlar yaşamak isterim, tekrardan şükrü saraçoğlu stadı'nda kupa kaldırmalara inşallah.
• 49

  gerçekten zor duygularla baş etmiş galatasaray taraftarı. ben de deneyecektim izlememeyi ancak olmadı, o stresle uğraşmaktansa izlerim gökmenin gazetesi dedim. izledim maçı. arkadaş, şu videoyu rahat, 10-15 kez izlemişimdir. hepsinde ağladım. hepsinde tüylerim diken diken oldu. hepsinde, cüneyt çakır'ın son düdüğünde, neler yaşadığımı tekrar hissettim.
• 50

  12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçından 10 dakika önce çıktım evden ve yürümeye başladım. maçın son 10 dakikasında ise yürümekten yorulunca bir otobüs durağında beklemeye başladım. en sonunda çalan kornalar ve arkadaşın şampiyonuz laaaaaaaaaaaann telefonundan sonra çıktım o güzel duraktan ve evin yolunu tuttum.
  
  gün boyu yemek yemeyen ben eve dönerken bir çikolata aldım beni biraz olsun ayakta tutsun diye. sanırım yediğim en anlamlı çikolataydı.* fıstıklı.*