48
http://www.youtube.com/watch?v=j93eLyxv-No
her izlediğimde o günü hatırladığım ve tüylerimi diken diken yapan videodur.
o güne dönersek ben de her maçı dışarıda izleyen bir insan olarak final maçını dışarıda izlememe kararı almıştım. bu sebepten geçtim bilgisayarın başına buldum bir adres, ilk yarıyı çok rahat izledim.. kalbimin normal attığı dakikalardı. 2. yarı adresten izleyememeye başladım, hat kesildi. o dakikalarda yanıma çok yakın dostum beşiktaşlı bir arkadaşım geldi. radyodan dinleyelim bari dedik, geçtik yine bilgisayar başına açılmıyor, her şey kitlendi. maçın son 5-10 dakikasını ne izleyebildik ne dinleyebildik. son çare olarak galatasaray'ın resmi sitesinden yazılanlarla takip etmeye çalıştık. beşiktaşlı arkadaşım da benle birlikte heyecan yaptı. çıktı bizim nabızlar 150ye, eller titriyor falan, son saniyeler. şampiyon galatasaray yazısını görünce böyle bir sevinme, bağrışlar, sarmaş dolaş olma halleri yaşamadım daha önce, çığlıklar falan. işte o an bende bu videodaki heyecanlı bekleyişi, sonucu öğrenme durumunu yaşadım. ama tabi ki bu kişiler daha ağır şartlarda bunu yaşatmışlar kendilerine. taktir ediyorum içlerindeki galatasaray sevgisini, ruhunu. ben de bir gün delicesine böyle anlar yaşamak isterim, tekrardan şükrü saraçoğlu stadı'nda kupa kaldırmalara inşallah.
her izlediğimde o günü hatırladığım ve tüylerimi diken diken yapan videodur.
o güne dönersek ben de her maçı dışarıda izleyen bir insan olarak final maçını dışarıda izlememe kararı almıştım. bu sebepten geçtim bilgisayarın başına buldum bir adres, ilk yarıyı çok rahat izledim.. kalbimin normal attığı dakikalardı. 2. yarı adresten izleyememeye başladım, hat kesildi. o dakikalarda yanıma çok yakın dostum beşiktaşlı bir arkadaşım geldi. radyodan dinleyelim bari dedik, geçtik yine bilgisayar başına açılmıyor, her şey kitlendi. maçın son 5-10 dakikasını ne izleyebildik ne dinleyebildik. son çare olarak galatasaray'ın resmi sitesinden yazılanlarla takip etmeye çalıştık. beşiktaşlı arkadaşım da benle birlikte heyecan yaptı. çıktı bizim nabızlar 150ye, eller titriyor falan, son saniyeler. şampiyon galatasaray yazısını görünce böyle bir sevinme, bağrışlar, sarmaş dolaş olma halleri yaşamadım daha önce, çığlıklar falan. işte o an bende bu videodaki heyecanlı bekleyişi, sonucu öğrenme durumunu yaşadım. ama tabi ki bu kişiler daha ağır şartlarda bunu yaşatmışlar kendilerine. taktir ediyorum içlerindeki galatasaray sevgisini, ruhunu. ben de bir gün delicesine böyle anlar yaşamak isterim, tekrardan şükrü saraçoğlu stadı'nda kupa kaldırmalara inşallah.
