şimdi sözlükle birşey paylaşmak istiyorum, videodaki maç öncesi kendi kendime dedim ki "taksim meydanına çık bekle orda al mp3 çalarını tak maçı dinleme eğer fenerliler gelirse dön eve gel eğer galatasaray kazanırsa deli gibi sevin", hatta kameramla da kayıt ederim bunu diye şarza koydum 1 gün önceden, tam dolması için, neyse maç günü geldi bizim şef dedi ki mesai bitiminden 1 saat evvel çıkarsın gidersin benim taksime gitmem için en az 1:5-2 saat olması gerek, sinir oldum tabi ama erken çıkmayı da göze aldım, sonra yeğenim geldi kamerayı getirdi işyerine o an birden bi inanç oluştu bende, kendi kendime dedim ki "biz kadıköyde şampiyonluğu kutlarız böyle maçı bir daha göremeyebilirim izle maçı sen", neyse çıktım izledim ama kucağımda kamera var hala sonra dedim çekeyim mi bu anları sonra uğursuzluk olur diye dokunamadım, son düdük çaldı ilk işim kucağımdaki kamerayı çıkarmak sokakta koşmak oldu (o anlar mevcut), şampiyonluğu kutladık nefis bi şekilde içimden dedim ki keşke böyle bi şeyi yapan olsa, ekşi sözlükte başlığı görüp videoyu izledim, hem ağladım hem de kendimi gördüm videoda içimdeki sevinci tahmin edersiniz, aynı düşünceyi paylaşan renktaşların olması insanı çok çok mutlu ediyor.
bu videoyu düşünen, çeken arkadaşların ellerine sağlık, hepimiz böyleydik işte, galatasaraylı olmak sevinçten o direksiyona kafayı koyup ağlamaktır bazen, kah sevinçten kah üzüntüden.
tanım: izledikten sonra
iyi ki galatasaraylıyım dedirten videodur.