• 27
    "angarya ya", "otururken kalkıyoruz ya" diyenler. şuan ki gündemi biraz takip edin hayat spor ve futbol değil. ana dilde eğitim, andımızda ki "varlığım tük varlığına armağan olsun" kelimesi'nin anlamsız olduğunun iddia edilmesi, eğitimde de dini objelerin normalmiş gibi savunulması yani bir asimile edilme var beyler laik ve atatürkçü gençler asimile ediliyor. bu sadece angarya ya, küfür ediyorlar zaten, yabancılar bilmiyorlar diyen arkadaşlar hagi'nin milli marşımıza nasıl eşlik ettiğini açıp video'lardan izlesin. angarya mı değil mi ozaman anlarsınız diyorum. bu sıradan bir kaldırış olmayacak bu kesin. sizde buna alet olursanız üzülürüm açıkcası. renkdaşlarımın böyle bir gaflette bulunması hiç de hoş olmaz.
  • 29
    konunun tam karşılığı mı bilemiyorum fakat bir gözlemimi yazmak istedim.
    bir matematik öğretmeni olarak okulun yarım gün olduğu milli bayram tatillerinde matematik anlatmak yerine milli değerler üzerine ders yapmayı tercih ederim ki zaten milli eğitim sistemimiz de bunu tavsiye eder.
    her geçen yıl bu duruma bağlı ders yaptığımda mesela "atatürk'ün gençliğe hitabesi" bilmeyen öğrenci sayısında sürekli artış oluyor.
    dikkat edin hatırlamayan veya unutmuş olan öğrenci demiyorum böyle bir hitabenin olduğunu bilmeyen öğrenciler diyorum.
    özellikle sınıfın tahtasının üzerinde bulunan çerçevelenmiş hitabeyi (hani gözünüzün önünde duruyor demek istermiş gibi) alıp öğrencilerime okurum anlayabilecekleri bir türkçeye çevirerek.
    şimdi bu durumun konumuzla ne alakası var denebilir.
    benim öğrenciliğimde çok net hatırlıyorum gençliğe hitabenin ezberlenmesi istiklal marşının değil 2 kıtası 10 kıtasının ezberlenmesi zorunlu idi.
    aslında o dönemlerde eminim bana çok zor gelmiştir bunlar hatta sinirlenerek ezberlemişimdir. fakat yeni sistemde bunlar lüzumsuz görülüyor ve görülüyor ki ilköğretim 2.kademe öğrencilerinde (6-7-8 sınıf) bu hayati bilgiler eksik kalıyor.
    şimdi gelelim konumuza;
    gerek okullarda ptesi ve cuma günleri söylenen istiklal marşları gerek maçlardan önce söylenen istiklal marşları belki 30-40 yaşına gelmiş kişiler için angarya olarak görülebilir (eğer anlamını bilip gereği yerine getirebiliniyor ise angarya görülmesi de sorun değildir bence)
    fakat yaşı küçük olan nesilin istiklal marşı ile bağlantısı hayatının tüm alanlarında aniden koparılırsa yıllar sonra istiklal marşından bihaber bir nesil yetişmesinden korkarım.

    yani bizlere zor bile gelse angarya gibi görülse bile en azından iki sıra yanımızdaki üç sıra önümüzdeki çocuklarımız kardeşlerimiz için daha duyarlı söylenip daha özenli davranılırsa maçlardan önce söylenmesinde çok yarar gördüğüm bir eylemdir.
  • 30
    lig maclari oncesi okunmasi gereksizdir. bununla alakasiz olarak istiklal marsi soylemesi gercekten cok zor olan bir mars. "istiklal marsi rezaleti" gibi basit bir arama sonucu ne demek istedigim anlasilacaktir. zamaninda neden mesela harbiye marsi gibi hem daha coskulu, hem daha kolay bir mars secilmemis anlam veremiyorum. ayrica cag disi kalmis bir marstir ne yazik ki. o gunun sartlarinda, emperyalizme karsi yazilmis ve kabul gormus olmasina ragmen bugun itibariyle bu bati karsitligi pek bir sey ifade etmiyor. "medeniyet dedigin tek disi kalmis canavar" gibi bir dizesi var icinde.
  • 31
    maçlardan evvel istiklal marsının okunması konusunu tartışmaya açmak son derece hassas bir konu; eğer ki neredeyse tüm dünyada olmayan bır uygulama bizde de olmasın gibi altında başkaca alt metınlerı barındırmayan düz bir görüşse bu uygulamaya geçiş yapılabılınır fakat başkaca anlamlar içeren kerametı kendınden menkul bir istekse ; günümüze görece olarak güçlü giren ,araya sokulan birçok nifak tohumuna rağmen varlığını sürdürmüş türkiye kuruluş itibariyle ulus devlettir ve bu yapı devamlı olarak ilkokuldan itibaren andımız ,gençliğe hitabe,istiklal marşımız vb.. gibi ''ikon''larla nerdeyse benliğimize kazınmıstır.okul kitaplarında türklerin kahramalıkları ballandıra ballandıra anlatırılken1. dünya savasında kı hüsran şöyle tanımlanır;''almanlar yenildiği için bizde yenik sayıldık'',o müfredattan geçipte ermenı ve yunan düşmanlığına sevk edılmeyenımız neredeyse yoktur.bu doğru-yanlış bir devlet politikasıdır.geçmişe dönüp baktığımızda birçok olumsuz toplumsal olaylardan geçen türkiye'nin ayakta kalmasını sağlayan ulus-devlet yapısıdır.ama artık gunumuzde ulus-devlet modelının sonu gelmiştir ,globalleşen dünyada artık ''para'' sınır tanımamakta ,kendı çıkarları uğruna dunya harıtasını yenıden yenıden şekıllendırmek gerekmektedır.bunun için yıllardan berı ayakta kalmamızı sağlayan ulus-devlet modelının türkiye'de de altının oyulması gerekmektedır.bende yukarıda bahsettıgım ''müfredat''tan geçtim ermenılerı-yunanları aşağılayan ders kıtaplarından sınav oldum,istiklal marşı okudum ama ne ermenı düşmanı oldum ne de beynımı yıkayabıldıler ama uzulerek görüyorum ki istiklal marsını topyekun bır ''beyın yıkaması''olarak goren 'liboş'' lar çoğalmakta.bir çok ülkenın milli marsına bakıldıgında ''kahramalık''lardan ,sözkonusu halkın zorluklara kurdugu ülkeden vb.. bahsetmektedir.kendi ırkından ,istiklal savasından rahatsız olanlar yarın özgürlükçü ,yasaklardan arınmıs,ileri demokrasıyle değil ümmet ve biat kültüruyle yönetildiklerınde geçmişini arayacaklarını söylemek ısterım.
  • 33
    şöyle çılgın bir fikir geldi aklıma*; sadece sezonun açılış ve kapanış maçlarında okunsun ne dersiniz?

    istiklal marşı'nın her maç öncesi okunması o'nu rutinleştirmekten başka bir işe yaramıyor malesef. zaten bizim einsteinlar yaratmak yerine frankensteinlar yaratan eğitim sistemimiz gayet güzel ve eksiksiz öğretiyor istiklal marşını da. o yüzden değerlerimiz elimizden gidiyor yaygarasına da gerek yok. bizdeki bu kuralları sahiplenme duygusuna hastayım zaten nedenini geçmişini araştırmak yok ver talimatı yeter.

    ayrıca belirtmem gerekir ki özellikle sözleriyle istiklal marşımız gurur duyulması gereken bir marştır ama her maç öncesi okunması saçmadır. bunu da başka yönlere çekmeye gerek yok kanaatindeyim.

    yurt dışındaki gibi sadece milli maçlarda okuması daha anlamlı ve yerinde olacaktır eminim.
  • 35
    özellikle de çocuklarımızın kahraman ırklarını tanıması için sadece maçlarda değil, ırklarını bu marşla tanıyacaklarsa mümkün olan her ortamda okutulması gereken marşımız. hem de her statta bando eşliğinde özenle okutulsun. bırakın onlar da öğrensin tarihlerini. korkmayın aga. biraz vatansever olsun bebeler, kötü mü? küresel dünyanız yine sizin olsun.
  • 37
    rahatsız olan varsa okumasın söylemesin ayağa kalkmasın saygı göstermesin diye düşündüğüm milli marşımız. madem maçtan önce 2 dakika ayağa kalkıp asla unutlumaması gereken günleri hatırlatan milli marşımızı okumaya üşenen insanlar var o stadda maçada gelmesinler bu kadar zorsa eğer evde oturup istiklal marşı söylenince açsınlar televizyonlarını.
  • 38
    'dualarla şampiyon olunsaydı,suudi arabistan dünya şampiyonu olurdu' düşüncesine kayacağı gözüken son tartışmamız !
    ne alaka diyenlere şunu belirtmek gerekiyor ki,milli marşı 32 hafta boyunca taraftara söyletmek,dinletmek, o kişinin milli duygularını,vatan sevgisini azaltmaz ama çoğaltmaz da..
    olayın kaynağını zaten yukardaki entrylerde yeterince yazmışlar.amma velakin eğer milli marşla herşey olup bitiyorsa,
    çocukken senelerce 'türküm doğruyum çalışkanım' diyenlerden bazılarının ! büyüyünce niye yalancı ve tembel olduğu da ayrı bir araştırma konusu olması lazım.*
  • 39
    her maç okudukça değerini azalttığımızın farkında olmamız gereken olay.istiklal marşı okunurken staddakilerin büyük bi kısmının istiklal mücadelemizi,kurtuluş savaşı günlerini yad ettiğini düşünmüyorum.zaten çoğu insan hiç istifini bozmadan hazırola geçmeden sadece susarak eşlik ediyor istiklal marşımıza.şahsım adına söylemem gerekirse ben maçtayken istiklal marşı okunurken "havaya havaya eller eller havaya'yı" yani üçlüyü bekliyorum.

    senede 1000 defa okuyup,içini boşaltacağımıza,sözlerinin anlamını düşünmeyip sadece bi formalite olarak bakacağımıza sadece milli marşlarda içten,saygılı,yad ederek,ne yaptığını bilerek okuyup ,televizyon başındakiler de en azından susarak dinleyip gerçekleştirirsek daha şık olacağını düşünüyorum
  • 40
    günümüzde yeterince anlam taşıdığına inanmadığım olay.

    bu millli duygularla okunan bir marş değil de çeşitli provakasyonlara sahne olan bir eylem oldu artık,bununla birlikte 10 yıl türkiyede kalıp istiklal marşı okumayan oyuncularda yok değil.

    mehmet akif'in yazarken hissettikleriyle bazılarımızın bir an önce bitsin diye düşündükleri, duyguları uyuşmuyor dünyanın çoğu yerinde ayağa kalkacak bir marşa sahip özgür bir ülke bulamazken bir maçta bunu okumayı çok görmemeli bir insan,seremoni klasikleşmiş bir olaydır.
  • 43
    mac gunu eglencedir, girgirdir, samatadir. yenilmek ve yenmenin stresinin yasanmasi ve sonucunda hangisi olursa olsun bunu da eglencenin bir parcasi oldugunu bilmektir. biz ise icerigi ne olursa olsun, her turlu toplantimiza istiklal marsi, ataturk posteri ve ulke bayragimizi koymassak rahat edemiyoruz. bir anda stadi mateme buruyen, acikcasi benim her soyledigimde yada dinledigimde gozlerimi dolduran istiklal marsiyla bir anda senlige ara veriyoruz. bakalim amerikalilar mac oncesi neler yapiyor: http://bit.ly/qrqENc
  • 44
    istiklal marşı sadece insanı hüzünlendiren bir şey değildir. sahadaki özellikle türk futbolculara, o topraklarda nasıl futbol oynayabildiğini de anlatır.
    maçı izleyen türk taraftarlara gururu yaşatır.
    günü şenliğe dönüştürür tabi o zamanlar ülke rahat nefes alabiliyor, tek başına ayakta kalabiliyorsa...

    o yüzden gereklidir, olması gerekendir. gerekirse bin kere okurum.
  • 45
    12 eylül darbesinden sonra başlayan bir uygulamadır, yani bildiğim kadarıyla bu dönem öncesinde lig maçlarında istiklal marşımız okunmuyordu. yani "istiklal marşı okunmaz mı, din dersi seçmeli olur mu" diye coşmadan önce olayların tarihiyle ilgili en azından vikipedi düzeyinde bilgi sahibi olunması yararlıdır. 1980'e kadar böyle uygulamalar olmamasına rağmen; millet bilincine sahip, vatansever ve ülkesine hizmet etmek isteyen bir kaç nesil yetişebilmiştir. bundan sonraki yıllarda yetişen ve bir çok sözlük yazarının ve benim de içinde olduğu nesil ise; bilgiye ulaşma şansının geçmişe göre kıyaslanamayacak şekilde artmasına karşın, kaba tabirle daha "sığır" yetişmiştir. tabii ki bunda eğitim-öğretim yılının 12 yılı boyunca "almanlar yenilince biz de yenildik" tipi saçma sapan tarih öğretiminin payı çok büyük. "sen tarihini bilme, öğrenmeye de çalışma; ama haftada 5 kez istiklal marşı oku tamam" zihniyetini empoze etmeye çalışıyor bu sistem ve başarılı da oldu görüldüğü gibi. bir yanlış, 10 yaşında başlayıp 20 yaşına kadar tekrarlanınca, ister istemez çoğu insan o yanlışı doğru bellemek zorunda kalıyor. haliyle kendi başına okuyup, araştırmayınca da iş "milli marş okunmazsa türklüğümüz, din dersi seçmeli olursa müslümanlık elden gider"e kadar varıyor. haydi bize düzgünce öğretilmedi tarih tamam; ama düşünmeyi de pekala kendi başımıza öğrenebiliriz. ülke sevgisi istiklal marşı "okumak/okumamak" a indirgenebilecek kadar basit bir şey mi ki, "okunsun" diyen vatansever, "hayır gereksiz" diyen hain oluyor. şöyle örnek vereyim; osmanlı devleti'nin son döneminde memleketi kurtarmak için balkanlar'dan traslusgarp'a koşan, gece gündüz ayırt etmeden çalışan yüzlerce asker, diplomat, politakacı vs. haftada 5 kez istiklal marşı okuyarak mı kazandı vatan sevgisini? veya kurtuluş savaşında varını yoğunu orduya bağışlayan insanlarımızı istiklal marşı yazıldığı için mi yaptı bunları? istiklal marşımız okunmalıdır, hem de coşkuyla her seferinde hissederek; ama anlaşılmalıdır da. onun yazılmasına sebep olan tarih de bilinmelidir. üstüne düşünülmelidir. niye işin istiklal marşı yazmaya kadar geldiği irdelenmelidir. mehmet akif'in bir sözü vardır "allah bu millete bir daha istiklal marşı yazdırtmasın." diye. pazartesi-cuma okullarda, haftasonları spor müsabakalarında okuyunca aşılanmıyor ülke sevgisi ne yazık ki. "ama okunmasının ne zararı var?". yok. konuşulup çözülmeyi bekleyen yığınla sorun varken tartışmanın gereği de yok.
App Store'dan indirin Google Play'den alın