45
12 eylül darbesinden sonra başlayan bir uygulamadır, yani bildiğim kadarıyla bu dönem öncesinde lig maçlarında istiklal marşımız okunmuyordu. yani "istiklal marşı okunmaz mı, din dersi seçmeli olur mu" diye coşmadan önce olayların tarihiyle ilgili en azından vikipedi düzeyinde bilgi sahibi olunması yararlıdır. 1980'e kadar böyle uygulamalar olmamasına rağmen; millet bilincine sahip, vatansever ve ülkesine hizmet etmek isteyen bir kaç nesil yetişebilmiştir. bundan sonraki yıllarda yetişen ve bir çok sözlük yazarının ve benim de içinde olduğu nesil ise; bilgiye ulaşma şansının geçmişe göre kıyaslanamayacak şekilde artmasına karşın, kaba tabirle daha "sığır" yetişmiştir. tabii ki bunda eğitim-öğretim yılının 12 yılı boyunca "almanlar yenilince biz de yenildik" tipi saçma sapan tarih öğretiminin payı çok büyük. "sen tarihini bilme, öğrenmeye de çalışma; ama haftada 5 kez istiklal marşı oku tamam" zihniyetini empoze etmeye çalışıyor bu sistem ve başarılı da oldu görüldüğü gibi. bir yanlış, 10 yaşında başlayıp 20 yaşına kadar tekrarlanınca, ister istemez çoğu insan o yanlışı doğru bellemek zorunda kalıyor. haliyle kendi başına okuyup, araştırmayınca da iş "milli marş okunmazsa türklüğümüz, din dersi seçmeli olursa müslümanlık elden gider"e kadar varıyor. haydi bize düzgünce öğretilmedi tarih tamam; ama düşünmeyi de pekala kendi başımıza öğrenebiliriz. ülke sevgisi istiklal marşı "okumak/okumamak" a indirgenebilecek kadar basit bir şey mi ki, "okunsun" diyen vatansever, "hayır gereksiz" diyen hain oluyor. şöyle örnek vereyim; osmanlı devleti'nin son döneminde memleketi kurtarmak için balkanlar'dan traslusgarp'a koşan, gece gündüz ayırt etmeden çalışan yüzlerce asker, diplomat, politakacı vs. haftada 5 kez istiklal marşı okuyarak mı kazandı vatan sevgisini? veya kurtuluş savaşında varını yoğunu orduya bağışlayan insanlarımızı istiklal marşı yazıldığı için mi yaptı bunları? istiklal marşımız okunmalıdır, hem de coşkuyla her seferinde hissederek; ama anlaşılmalıdır da. onun yazılmasına sebep olan tarih de bilinmelidir. üstüne düşünülmelidir. niye işin istiklal marşı yazmaya kadar geldiği irdelenmelidir. mehmet akif'in bir sözü vardır "allah bu millete bir daha istiklal marşı yazdırtmasın." diye. pazartesi-cuma okullarda, haftasonları spor müsabakalarında okuyunca aşılanmıyor ülke sevgisi ne yazık ki. "ama okunmasının ne zararı var?". yok. konuşulup çözülmeyi bekleyen yığınla sorun varken tartışmanın gereği de yok.
