272
profesyonel dünyanın ilk kazığını yedim sözlük.
geçtiğimiz ay hukuk fakültesini bitirdim, diploma süreci falan derken staj ayarlamaları şu döneme kaldı. kararlılıkla başladım görüşmelere ve geneli iyi geçiyordu. piyasayı öğreniyordum, hatta azıcık ücret verip stajyeri bir sene köle gibi kullanma niyetine sahip insanları bile daha ilk görüşte çözer olmuştum.
pazartesi günü iki güzel görüşme yaptım. iki yer de ortalama üstü denebilecek ücretler veriyordu, iki yer de stajyer eğitimine özen gösteriyor gibi görünüyordu. ve prensipte anlaşmıştık. durum böyle olunca, dürüst davranıp halimi açıklayarak bu iki yerden de süre istedim. birisi cuma gününe, diğeri geçtiğimiz günün sonuna kadar süre verdi. ben bu iki yerden hangisini tercih etsem düşünürken, geleceğim için çok sağlam bir temel olacak kurumsal bir bürodan daha görüşme teklifi aldım. oradaki görüşme de güzel geçti ancak bu son büro diğerlerinden farklı olarak, durumumu değerlendirmek üzere benden süre istedi. takvimimde başka görüşmeler olmasına rağmen, bu üç yer de ılık olunca yeni yerler aramayı bıraktım.
neyse dün öğlen saatlerinde kendi kendime düşünürken, bana aynı günün sonuna kadar süre veren yeri reddetmeye; kurumsal olan bürodan haber beklemeye, cumaya kadar dönüş gelmezse de ilk görüştüğüm (cumaya kadar süre veren) büronun teklifini kabul etmeye karar verdim. nezaketen arayıp tekliflerini reddettiğimi söyledim, anlayışla karşıladılar. sonrasında günüme devam ettim. günün sonlarına doğru, beni işe prensipte kabul edip cumaya kadar süre veren büronun avukatı bana mesaj atarak (ki kendilerine ulan bari arasaydın demek istedim) yerime başkasını bulduğunu, onunla devam edeceğini iletti. yani elimde sadece işe girme şansımın çok düşük olduğu kurumsal büro kaldı.
ben kimsenin ahını almamak, yakın dönemden bir örnekle mert hakan yandaş gibi olmamak için en üst derece dürüstlükle hareket ederken; iş ahlakına sahip olmayan insanlarla muhatap olmaktan, yakın gelecekte onlarla meslektaş olacak olmaktan iğreniyorum sözlük. amiyane tabirle bana kelek atan bu insan, hadi verdiği sözü tutmamasını da geçtim, günün sonunda değil de ortasında haber verse diğer yeri reddetmeyecek hatta muhtemelen arayıp kabul ettiğimi söyleyecektim. uzun lafın kısası böyle mal gibi ortada bırakılmayacaktım.
zaten iki aydır bir lira gelirim yok, aileme yük olup duruyorum, stresten vücudumun alakasız yerlerinde morluklar oluşmaya başladı ve gram tatil yapamadım. üstelik şimdi bu zamana kadar sarf ettiğim bunca emeğe rağmen, başladığım yere geri dönerek bugünden itibaren yeniden iş aramaya başlıyorum. umarım bundan sonraki görüşmelerimde yukarıda bahsettiğim şahıs gibi iş ahlakından, ahde vefadan bihaber insanlarla karşılaşmam. çünkü artık uğraşacak gücüm kalmadı, yoruldum.
geçtiğimiz ay hukuk fakültesini bitirdim, diploma süreci falan derken staj ayarlamaları şu döneme kaldı. kararlılıkla başladım görüşmelere ve geneli iyi geçiyordu. piyasayı öğreniyordum, hatta azıcık ücret verip stajyeri bir sene köle gibi kullanma niyetine sahip insanları bile daha ilk görüşte çözer olmuştum.
pazartesi günü iki güzel görüşme yaptım. iki yer de ortalama üstü denebilecek ücretler veriyordu, iki yer de stajyer eğitimine özen gösteriyor gibi görünüyordu. ve prensipte anlaşmıştık. durum böyle olunca, dürüst davranıp halimi açıklayarak bu iki yerden de süre istedim. birisi cuma gününe, diğeri geçtiğimiz günün sonuna kadar süre verdi. ben bu iki yerden hangisini tercih etsem düşünürken, geleceğim için çok sağlam bir temel olacak kurumsal bir bürodan daha görüşme teklifi aldım. oradaki görüşme de güzel geçti ancak bu son büro diğerlerinden farklı olarak, durumumu değerlendirmek üzere benden süre istedi. takvimimde başka görüşmeler olmasına rağmen, bu üç yer de ılık olunca yeni yerler aramayı bıraktım.
neyse dün öğlen saatlerinde kendi kendime düşünürken, bana aynı günün sonuna kadar süre veren yeri reddetmeye; kurumsal olan bürodan haber beklemeye, cumaya kadar dönüş gelmezse de ilk görüştüğüm (cumaya kadar süre veren) büronun teklifini kabul etmeye karar verdim. nezaketen arayıp tekliflerini reddettiğimi söyledim, anlayışla karşıladılar. sonrasında günüme devam ettim. günün sonlarına doğru, beni işe prensipte kabul edip cumaya kadar süre veren büronun avukatı bana mesaj atarak (ki kendilerine ulan bari arasaydın demek istedim) yerime başkasını bulduğunu, onunla devam edeceğini iletti. yani elimde sadece işe girme şansımın çok düşük olduğu kurumsal büro kaldı.
ben kimsenin ahını almamak, yakın dönemden bir örnekle mert hakan yandaş gibi olmamak için en üst derece dürüstlükle hareket ederken; iş ahlakına sahip olmayan insanlarla muhatap olmaktan, yakın gelecekte onlarla meslektaş olacak olmaktan iğreniyorum sözlük. amiyane tabirle bana kelek atan bu insan, hadi verdiği sözü tutmamasını da geçtim, günün sonunda değil de ortasında haber verse diğer yeri reddetmeyecek hatta muhtemelen arayıp kabul ettiğimi söyleyecektim. uzun lafın kısası böyle mal gibi ortada bırakılmayacaktım.
zaten iki aydır bir lira gelirim yok, aileme yük olup duruyorum, stresten vücudumun alakasız yerlerinde morluklar oluşmaya başladı ve gram tatil yapamadım. üstelik şimdi bu zamana kadar sarf ettiğim bunca emeğe rağmen, başladığım yere geri dönerek bugünden itibaren yeniden iş aramaya başlıyorum. umarım bundan sonraki görüşmelerimde yukarıda bahsettiğim şahıs gibi iş ahlakından, ahde vefadan bihaber insanlarla karşılaşmam. çünkü artık uğraşacak gücüm kalmadı, yoruldum.
