17876
sistemsel hayali 4-1-4-1 olan hocamiz. milli takimlarda da galatasarayda gorev yaptigi son 3 donemde de bu sistemi uygulamaya calistigini ancak tutturamayinca dondugunu gorduk.
milli takimlar seviyesini bir kenara birakirsak, 3. galatasaray doneminde, sezon baslangicini melo tek onlibero ve onunde selcuk ve sabri ile yapmisti. sonrasinda sabri yerine engin baytar denendi. hocanin amaci, topu bir sekilde ileri gondermek, sonrasinda topu forvet oyuncusu ile orada tutmak ve hizli sekilde gole gitmek, sonrasinda da gol yememek idi. forvet topu tutamazsa da pres baslayacak ve top bir sekilde rakip yari alanda kalacakti. ancak tabi ki sistem tutmadi.
bu sistemin tutmamasinin nedeni, ligimizde rakiplerin atak yapma gibi bir niyetlerinin olmamasiydi. yani ilerdeki tek forvetimizin basina 2 uzun stoper konur, hava toplari bu savunmacilar tarafindan toplanir ve top geri galatasaraya verilirdi. yani top galatasarayda kaliyordu, ancak pas oyunu calismamis takim zayif rakiplerine bile gol atamiyordu.
bu asamada galatasaray cift forvete dondu evet ama daha onemlisi selcuk melonun yanina gecti, geriden dogru duzgun oyun kurmaya, ilerde de iyi pres yapmaya basladik, ondan sonra da zaten rahat kazanilan 2 sampiyonluk elde ettik.
bu sezon da* hocamiz ayni sekilde 4-1-4-1 üzerine takimi hazirladi. bu sefer melo yerine oraya fernando gecti, belhanda ve ndiaye ise onun onunde oynayan ikili konumunda idi. forvetimizin olmamasi nedeniyle, kanatlarda oynayan oyuncularin daha fazla gol atmasini istedi, orta dörtlünün kanatlarina, gole yakinliklari nedeniyle rodrigues ve sinani koydu.
bu sene sistemin islememesinin en buyuk sebebi bana gore ortasahanin pas yeteneginin zayif olmasi ve yine stoperlerin oyun kurmada eksik kalmalari. bu durumda da surekli olarak hizli hucum yapan, tamamaen kanatta oynayan ikilinin ayagina bakan bir takim haline geldik. su asamada eminim ki hocamizinin sansi olsa sistem tekrar cift forvet ve 4lu ortasahaya donerdi. ancak kadrodaki forvet yetersizligi ustune gelen sakatlar ve cezalar sonrasi, eldeki imkanlar nedeniyle 3lu savunmaya gecmek durumunda kaldi. bu sayede en azindan az gol yemeyi ve sancili sureci toplayabildigi kadar puan toplayarak kapatmayi amacladi.
tekrardan goze hos gelen, hocamizin tarif ettigi gibi, yenilsek bile gururlandiran bir takim olabilmemiz icin oncelikli olarak pas yapabilen oyunculari sahaya surmemiz gerekir. kapasitesinin cok altinda oynayan feghoulinin oynadigi maclarda fark yaratmasi tamamen pas yapamayan bir takim olmamizin gostergesidir.
hocanin esas hamlelerini ocakta bekleyebiliriz ancak bu maddi yetersizlikte 2 adet forvet 1 ortasaha ve 1 geriden oyun kurabilen stoper alma sansimiz olmadigi dusunuldugunde, bu sene hayal ettigimiz takimi izlememiz zor olacaktir. ancak yine de ocak ayinda en azindan 1 tane düzgün forvet alabilirsek, emre akbabanin forvete yakin oynadigi, belhanda ve feghoulinin kanatlara cekildigi bir sistem bu sene sampiyonluk yarisinda olmamiz icin yeterli olacaktir. sene sonunda ise cift yonlu oynayabilen, takimin pas istasyonu olacak bir 8 numara ile hocamiz bu takimi tekrar avrupada is yapar hale getirecektir.
milli takimlar seviyesini bir kenara birakirsak, 3. galatasaray doneminde, sezon baslangicini melo tek onlibero ve onunde selcuk ve sabri ile yapmisti. sonrasinda sabri yerine engin baytar denendi. hocanin amaci, topu bir sekilde ileri gondermek, sonrasinda topu forvet oyuncusu ile orada tutmak ve hizli sekilde gole gitmek, sonrasinda da gol yememek idi. forvet topu tutamazsa da pres baslayacak ve top bir sekilde rakip yari alanda kalacakti. ancak tabi ki sistem tutmadi.
bu sistemin tutmamasinin nedeni, ligimizde rakiplerin atak yapma gibi bir niyetlerinin olmamasiydi. yani ilerdeki tek forvetimizin basina 2 uzun stoper konur, hava toplari bu savunmacilar tarafindan toplanir ve top geri galatasaraya verilirdi. yani top galatasarayda kaliyordu, ancak pas oyunu calismamis takim zayif rakiplerine bile gol atamiyordu.
bu asamada galatasaray cift forvete dondu evet ama daha onemlisi selcuk melonun yanina gecti, geriden dogru duzgun oyun kurmaya, ilerde de iyi pres yapmaya basladik, ondan sonra da zaten rahat kazanilan 2 sampiyonluk elde ettik.
bu sezon da* hocamiz ayni sekilde 4-1-4-1 üzerine takimi hazirladi. bu sefer melo yerine oraya fernando gecti, belhanda ve ndiaye ise onun onunde oynayan ikili konumunda idi. forvetimizin olmamasi nedeniyle, kanatlarda oynayan oyuncularin daha fazla gol atmasini istedi, orta dörtlünün kanatlarina, gole yakinliklari nedeniyle rodrigues ve sinani koydu.
bu sene sistemin islememesinin en buyuk sebebi bana gore ortasahanin pas yeteneginin zayif olmasi ve yine stoperlerin oyun kurmada eksik kalmalari. bu durumda da surekli olarak hizli hucum yapan, tamamaen kanatta oynayan ikilinin ayagina bakan bir takim haline geldik. su asamada eminim ki hocamizinin sansi olsa sistem tekrar cift forvet ve 4lu ortasahaya donerdi. ancak kadrodaki forvet yetersizligi ustune gelen sakatlar ve cezalar sonrasi, eldeki imkanlar nedeniyle 3lu savunmaya gecmek durumunda kaldi. bu sayede en azindan az gol yemeyi ve sancili sureci toplayabildigi kadar puan toplayarak kapatmayi amacladi.
tekrardan goze hos gelen, hocamizin tarif ettigi gibi, yenilsek bile gururlandiran bir takim olabilmemiz icin oncelikli olarak pas yapabilen oyunculari sahaya surmemiz gerekir. kapasitesinin cok altinda oynayan feghoulinin oynadigi maclarda fark yaratmasi tamamen pas yapamayan bir takim olmamizin gostergesidir.
hocanin esas hamlelerini ocakta bekleyebiliriz ancak bu maddi yetersizlikte 2 adet forvet 1 ortasaha ve 1 geriden oyun kurabilen stoper alma sansimiz olmadigi dusunuldugunde, bu sene hayal ettigimiz takimi izlememiz zor olacaktir. ancak yine de ocak ayinda en azindan 1 tane düzgün forvet alabilirsek, emre akbabanin forvete yakin oynadigi, belhanda ve feghoulinin kanatlara cekildigi bir sistem bu sene sampiyonluk yarisinda olmamiz icin yeterli olacaktir. sene sonunda ise cift yonlu oynayabilen, takimin pas istasyonu olacak bir 8 numara ile hocamiz bu takimi tekrar avrupada is yapar hale getirecektir.
