juan pablo pino

robinho'nun real madrid'de oynadığı ilk sezonu hatırlatıyor bana. o sezon robinho'yu izlerken de aynı şeyleri hissetmiştim. oyun içinde kendi kafasına göre oynayan, olmadık yerde çalım deneyen, olmadık yerde şut atan, çoğu kez rakip defansın arasında sıkışan bir adamdı robinho. çok yetenekliydi, bileklerine inanılmaz hakimdi ama takım oyununa bir türlü adapte olamamıştı. belki yeteneklerini kanıtlamak için, belki brezilyalı olmasından kaynaklı, sürekli kendine oynayan bir futbolcuydu robinho. pas tekniği çoğu dünya yıldızından iyiydi ama pas vermeyi pek sevmiyordu bu çocuk... ne zaman bu olağanüstü yeteneklerini takım oyunu içinde kullanmaya başlayıp, bencillikten vazgeçti, o zaman başarıyı yakaladı ve adından söz ettirmeye başladı robinho. pino'nun da yapması gereken şey çok açık; yeteneklerini takım oyununa bağlı kalarak sergilemesi... bugün mustafa sarp'a pas vermez küfür yer, yarın arda turan'a pas vermez tepki alır, öbür gün baros'a asist yapmak yerine şut atar ve sonunda hem kesik yer, hem de arkadşlarının ona olan saygısını yitirir. iki yol var aslan parçası, ya takım için oyna unutulmaz bir oyuncu ol, ya kendin için oyna 5 sene sonra adını kimse hatırlamasın...

tanım: 30 ekim 2010 galatasaray antalyaspor maçı'nda iyi oynayan futbolcumuz. daha iyi ve takıma daha katkılı oynaması dileğiyle...