107
galatasaray’ın uzun vadeye yayacağı, ama ülke koşullarını da düşündüğünde bunu sermaye ile yapamayacağı planlama. zaten ancak bu şekilde yapar, geçmişte de bu şekilde yaptı.
avrupa kulüplerinin ortak para birimi euro. bu birinci etken. futbolun üzerinde siyasi bir baskı yok, iki. federasyonlar futbolu gerçekten geliştirmeye çalışıyor, bir endüstri olarak görüyor, hakem vesaire kullanarak futbolu yönlendirmeye çalışmıyor, üç. daha da bir sürü sayarsın bunun gibi etkenler. neye etken bunlar peki? bunlar şuna etken, bu adamların başlangıç noktası kapital. yani? para.
galatasaray geçmişte avrupa’yı titretti, en tepelerde oldu uzun süre. o zamanlar makas bu kadar açık değildi evet zaten ama, ülke ekonomisi de inanılmaz matah değildi. peki galatasaray nasıl yaptı o halde o zaman bunu? iyi yönetilerek, iyi futbolcularla istikrar sağlayarak yaptı. gidenler gelenler oldu ama iskeletini korudu. hava yakaladı, taraftar desteği gördü, iyi teknik adamı vardı, yaptı.
şimdi sen planlama böyle yapılmaz, ajax gibi yapılır dersen gülerler adama. çünkü senin zar zor 4 milyon euro para verip yıldızın yaptığın morutan iken, adam yatırımlık, alıp bakalım diye 18 yaşındaki kiralık gönderip geliştireceği topçusuna 10 milyonu basıyor. yani adamın planlamadan anladığı kapital. anapara. yatırım. yani ne yapıyor, gidip en kaliteli kumaş toptancısından en kaliteli ipeğe 10 milyon’u basıyor, deposuna koyuyor, moda olacağı zamanı bekliyor. sen napıyorsun? ortalama bi yerde bulunan iyi işlenirse kaliteli elbise çıkarabileceğin bir kumaşa 1 milyon verip direkt vitrininde sergiliyorsun, modasının gelmesini orda bekliyorsun.
tek tarafı bu da değil. senin ülkenin rahatsız edici atmosferi ve olmayan piyasası sebebiyle buradaki dikkat çeken çocuğu da tutamıyorsun. adamın piyasası 20 milyon euro olan oyuncusuna 20 milyon euro teklif gelse satmıyor, ve hatta oyuncu da okay oluyor buna. ama senin futbolcun gelen ilk teklifi değerlendiriyor. ozan kabak’ı çerez parasına gönderiyorsun, emre b., okan gibi benfica’da falan o başarılara erişse 30’ar milyondan falan satılacak adamlar senden bedava gidiyor.
o zaman napıcaksın? dikkat çeken bir oyunu bir istikrarla oynatacaksın. oyuncularına o kadar rahat sözleşmeler vermeyeceksin, ben istersem gönderirim anlayışını yerleştireceksin. şu ana dek yapılanlar tam da bu yönde.
naçizane tavsiyem, biraz da böyle düşünün de sonra komik olmayın.
avrupa kulüplerinin ortak para birimi euro. bu birinci etken. futbolun üzerinde siyasi bir baskı yok, iki. federasyonlar futbolu gerçekten geliştirmeye çalışıyor, bir endüstri olarak görüyor, hakem vesaire kullanarak futbolu yönlendirmeye çalışmıyor, üç. daha da bir sürü sayarsın bunun gibi etkenler. neye etken bunlar peki? bunlar şuna etken, bu adamların başlangıç noktası kapital. yani? para.
galatasaray geçmişte avrupa’yı titretti, en tepelerde oldu uzun süre. o zamanlar makas bu kadar açık değildi evet zaten ama, ülke ekonomisi de inanılmaz matah değildi. peki galatasaray nasıl yaptı o halde o zaman bunu? iyi yönetilerek, iyi futbolcularla istikrar sağlayarak yaptı. gidenler gelenler oldu ama iskeletini korudu. hava yakaladı, taraftar desteği gördü, iyi teknik adamı vardı, yaptı.
şimdi sen planlama böyle yapılmaz, ajax gibi yapılır dersen gülerler adama. çünkü senin zar zor 4 milyon euro para verip yıldızın yaptığın morutan iken, adam yatırımlık, alıp bakalım diye 18 yaşındaki kiralık gönderip geliştireceği topçusuna 10 milyonu basıyor. yani adamın planlamadan anladığı kapital. anapara. yatırım. yani ne yapıyor, gidip en kaliteli kumaş toptancısından en kaliteli ipeğe 10 milyon’u basıyor, deposuna koyuyor, moda olacağı zamanı bekliyor. sen napıyorsun? ortalama bi yerde bulunan iyi işlenirse kaliteli elbise çıkarabileceğin bir kumaşa 1 milyon verip direkt vitrininde sergiliyorsun, modasının gelmesini orda bekliyorsun.
tek tarafı bu da değil. senin ülkenin rahatsız edici atmosferi ve olmayan piyasası sebebiyle buradaki dikkat çeken çocuğu da tutamıyorsun. adamın piyasası 20 milyon euro olan oyuncusuna 20 milyon euro teklif gelse satmıyor, ve hatta oyuncu da okay oluyor buna. ama senin futbolcun gelen ilk teklifi değerlendiriyor. ozan kabak’ı çerez parasına gönderiyorsun, emre b., okan gibi benfica’da falan o başarılara erişse 30’ar milyondan falan satılacak adamlar senden bedava gidiyor.
o zaman napıcaksın? dikkat çeken bir oyunu bir istikrarla oynatacaksın. oyuncularına o kadar rahat sözleşmeler vermeyeceksin, ben istersem gönderirim anlayışını yerleştireceksin. şu ana dek yapılanlar tam da bu yönde.
naçizane tavsiyem, biraz da böyle düşünün de sonra komik olmayın.
