801
galatasaray'ın yönetsel anlamda nereden nereye geldiğini en güzel şekilde gösteren maçtır. o gün galatasaray başkanı dursun aydın özbek olsaydı galatasaray kupayı kadıköy'de kaldıramazdı.
12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçı
-
-
802dün gibi hatırlıyorum bu günü. şampiyonluk stresinden bir hafta öncesinden başlamıştı baş ağrıları, yemeden içmeden kesilmeler. koca bir sevenin sevinçleri, golleri, asistleri, emekleri, 25 milyon taraftarın umutları hepsi bir 90 dakikaya sıkılmıştı. ya bir yaz boyunca deliler gibi sevinip arkamıza yaslanıp şampiyonluğumuzu kutlayacaktık. ya da fenerlilerin kendilerini bişey zannedip böbürlenmelerine katlanıp bütün bir yazı kanser olarak geçirecektik. hani derler ya bir kaçtan daha fazlası diye kesinlikle öyle bir şeydi işte. takıma, fatih hocaya güvenimiz tamdı.
neyse bütün bir hafta bu maç konuşuldu tabiki ortam gerildi. bi taraftarlar gerildikçe gerildik. maç gününe kadar maçı düşünmemeye çalıştım ama nafileydi. yolda yürürken, yemek yerken, mekanda otururken her an şampiyonluğu düşünüyoduk. şampiyonluk sonrasında gelecek dahada güzel günleri düşünüyorduk. çünkü bende dahil olmak üzere eğer o sene şampiyon olursak kartopu etkisi gibi büyüyerek gideceğimizi herkes çok iyi biliyordu.
ve maç günü geldi çatdı. sabahında bütün gecenin uykusuzluğuyla birlikte yalan yanlış bir kahvaltı yapıldı. sonra direk arkadaşlarla buluşup maç saatini beklemek için tunalı hilmi caddesine gidildi. ama bir türlü dolmuyordu vakit. maç saatine doğru yaklaşırken maçın stresini izlersem kaldıramayacağımı düşündüğüm için bestekar merdivenlerde bi tek başıma oturup bekleme kararı aldım. sonra maç başladı. bilenlerler bilir bestekarda her yerde insanlar maç izliyolar ama görüntü yok pozisyonları neler olduğunu filan bağırışmalardan çağrışmalardan anlamaya çalışıyorum. o dakikadarda %80 kadarı galatasaray taraftarıydı zaten. şöyle böyle derken ilk yarıyı bitirdik. arkadaşlarım yanıma geldi. ilk yarının nasıl geçtiğini öğrendim filan ikinci yarı için gittiler. onlar gidince yanıma evsiz bi adam geldi sigara istedi. sigara kullanmadığım için veremedim ama adamda anladı stresli olduğumu başladı konuşmaya bişeyler anlatıyor ama ben insanların tepkilerinden maçın ne durumda olduğunu anlamaya çalışıyorum. o arada fenerbahçeli dia kırmızı kart görmüş ben onu gol attık zannetmiştim. daha sonra tomas ujfalusinin gördüğü kırmızı kartıda gol yedik zannedip yaklaşık 30-40 saniyelik soğuk termele olayı geçirmiştim. son dakikalara girince adama dedim ki;
"-abi şu maç böyle bitsin benden sana 3 paket marlboro."
artık totem yapacacak tutunacak bişeyler aramaya başlamıştım. böyle dedikten sonra abiyle başladık beraber şampiyonluk duasına filan derken son dakikalarda öyle veya böyle geçti. maç bitti herkes deliriyo arkadaşlar gelmişler üzerime atlamışlar merdivenlerde ben yerde yatarken "allahım şükürler olsun yarabbim" diyebiliyorum sadece. biraz kendime geldikten sonra abiye söz verdiğim sigaralarını verdim. zaten sonrasında sabahlara kadar sevinmeler, sampiyonluk turları, kutlamalar.. içinde bulunduğumuz şu günlerde insan o kadar çok özlüyor ki o anları. en kötüsü de her saniyesinde şampiyonluğun tadını çıkararak sevinmişken bile acaba geri dönebilir miyiz o günlere korkusuyla değerini bilemedik heralde demek. -
803http://www.ntvspor.net/...c6e0fa0837f6b#bolum3 (3. bölüm, 6. dakika)
abdurrahim albayrak'ın söylediğine göre dönemin istanbul valisi hüseyin avni mutlu'nun zorluk çıkarmasına rağmen recep tayyip erdoğan'ın özel emriyle almışız kupayı. -
804bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik
bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik
http://gss.gs/zIs.jpg
(bkz: tarihte bugün) -
805(bkz: hatıralar uslu durmaz)
-
806aradan 5 yıl geçmiş ama sanki dün gibi. sözlükten arkadaşlar; alakaya maydanoz, conquistador de europa, aklinyolu1 ve eski kız arkadaşımın da dahil olduğu toplam 13-14 kişi taksim'de izlemiştik maçı. maçtan bir gece önce uyuyamamıştım, başlama düdüğüne kadar heyecandan titriyordum ama eski kız arkadaşım 90 dakika bırakmamıştı elimi. çok sakinleştirmişti beni. dia'nın kırmızı kartında ben hariç herkesin gol gibi sevinmesi, bitiş düdüğüyle çılgına dönmemiz, taksim'de saatlerce eğlenmemiz vsr. her şeyiyle muhteşem bir geceydi.
hakikaten sanki dün gibi. zaman ne çabuk geçmiş. -
807hey gidi hey hakikaten dün gibi. her manada çok güzel günlermiş şimdiyle kıyaslayınca. bilsek daha çok sevinirdik amk.
-
808ortalama bir galatasaray taraftarının zihninde ve ruhunda fenerbahçe derbilerine dair var olan bütün yaraların bir gecede temizlenmesine sebep olan maç. bir nevi doğduğun günden beri olayının ilahi adaletten geçmiş karşılığı...
--- alıntı ---
o değil de yıllar sonra bugün itiraf etmek gerek 12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçında ben dahil birçok galatasaraylının totem yapmasının altında yatan asıl sebep bu acıyı bir defa daha yaşayacak gücü kendinde bulamamasıdır. ben şahsen maçı boyu kabristanlıkta mezar mezar gezip dua etmiştim, eve gidip ekran başına geçmeye cesaret edememiştim. son yarım saati falan annemi ikna edemeyip eve dönünce izlemek zorunda kaldım. totem bu birine de söyleyemezsin, totemi kaçar(!). aydın'dı galiba ortasahadan fırlayıp defansı da arkasına katıp rakip kaleye tek başına giderken salakça bir biçimde topu kaptırmıştı. o an dönüp şimdi yine atıp kazanacaklar dedim babama. iç çekip hıçkırıyorum ama gözümden yaş gelmiyor. ara ara hıçkırıyorum, bir terleme bir ter atma durumu... sonra maç bitti işte bir şekilde. elmander çıkıp o tarihi demecini verince kahkaha attım, o da bir nevi elektroşok oldu benim için...
--- alıntı ---
(bkz: #2151134) -
809eşimle o zaman sevgiliydik ve 90 dk boyunca koltuğun köşesine sinip ayetel kürsi okudu.. o gün ile ilgili hatırladığım en net şey budur. he evlendikten sonra futbol düşmanı oldu o da ayrı bir konu:))
-
810(bkz: size her mayıs bizi hatırlatır)
benim bu maçtaki totemim genelin aksine ciddiye almamak ve hiç gol yemeyecekmişiz gibi davranmaktı. fener'in ataklarında aptalca bir gülümsemeyle "sanki gol mü atacaksınız amk" nidasında izlemiştim.
unutulmaz yanı ise babadan oğula fanatik 4 fener taraftarının yanında izlemiştim. öyle fanatiklik ki ciddi ciddi alex'in sol ayağıyla messi'nin sol ayağının kapışacağını düşünüyorlardı. dolayısıyla aldığım haz muazzamdı. maç sonu hepsi kıpkırmızı olmuş, çıt çıkmıyordu. son düdükle atkımı çıkarıp sallayarak dördünü de delirtmişim.*
hey gidi... -
811hagi'nin memleketi köstencede izlediğim unutulmaz maç.
-
812hafızam son dönemde pek iyi değil. geçmişten birçok şeyi unutuyorum. bunlara bazen yakın geçmiş de dahil oluyor ama ben bu maçı unutmam, unutamam.
bu maç sebebiyle ve birileri daha çok para kazansın diye buralara gelen ve sonunda tarihte ilk defa bir fenerbahçe galatasaray derbisi ile şampiyonun belli olacağı bir maç yaptırıldı. benim hatırladığım 4-5 kişi vefat etmişti bu süreçte, heyecana dayanamadılar. çoğumuzun ömründen ömür gitti. sebep olanların allah belasını versin!
belki bugün güzel hatırlıyoruz ama bu maçın başlığı bile bende stres yaratıyor. bu maç sanki hiç bitmiyor... -
813hayatımda izlediğim en stresli maçtır. bu maçtan hatırladığım tek şey bu. stres. ömrümden ömür gitmişti. şimdi düşünüyorum yine stres basıyor üzerime.
sonrasında florya'nın durumunu da hiç unutamam. çok ama çok güzel bir geceydi be. -
814''cüneyt çakır bitirdi. cüneyt çakır bitirdi. şampiyon galatasaray. sezonun en büyüğü oluyor galatasaray''
-
815üzerinden 5 yıl geçmesine rağmen özetini izlediğimde bile hala parmak etlerimi kemirdiğim maç. nice galatasaraylının kalp kasları bu maç yüzünden zayıfladı, nicesinin de kalbi, bütün kemikleri kırılıp volkanik lav gölüne girince ölmeden daha güçlü çıkan tarkan gibi daha da güçlendi. şike imparatorluğunun kalesini yıkıp emek hırsızlarına tarihlerinin en büyük travmasını yaşattığımız bu kutlu gün, asla unutulmayacak.
-
816https://www.youtube.com/watch?v=WhLUYi3ohnU
hepimiz bu haldeydik, istisnasız hepimiz.
çok büyüksün galatasaray.
efsane pankartta de yazıldığı gibi;
"sen diz çöktüğün için onlar bazen büyük gözüküyorlar sadece. ayağa kalk!" -
817bu şampiyonluk galatasaray tarihinin en önemli şampiyonluğudur. 1 sene öncesi felaketler zincirinden çıkıp (5 sene toparlanamaz denilen bir enkaz) 1 sene sonra bütün rakiplerinin üzerinden silindir gibi geçen bir takım. ben muslera'sından başlayarak malzemecisinden çaycısına kadar o kadroya bütünüyle minnettarım.
net olarak uefa şampiyonluğunun da önünde benim için bu şampiyonluk. -
818sevinçten gs cemiyetinde bülent tulun ile dans ettiğim günün maçıdır. 30 yıllık hayatımın en güzel 5 gününden biridir.
-
819iş dolayısı ile afyon da eğitimdeydik, otelin bir salonu ayarlandı ve izlemek isteyen misafirler yerlerine oturdu. ilk sıraya fenerbahçeliler maç başlamadan yarım saat önce oturmuş, gayet mutlu ve özgüvenli bir şekilde maçın başlamasını bekliyorlar, itiraf edeyim kadıköy şanssızlığımızdan dolayı endişeli ve stresliydim.
elmander sakat sakat koşarken 2000 ruhunu gördüm sahada. yılmayan, pes etmeyen, bu kupa bizim hakkımız diyen 11 aslan vardı sahada, şimdi her ne kadar sevmesem de fatih terim vardı kenarda., maç başındaki endişe gitti, fenerliler strese girerken arkalardaki bizler başladık marşlara.
son düdük çaldı, sahasında kupa kaldırdığımın çocuklarından biri kalmadı. maç sonunda kadıköy karıştı zevkle izledim.
son olarak fener ağlama -
820memlekette bu maçın izlenebileceği tüm mekanlar insan yığınlarıyla ağzına kadar, hatta dışarılara, onu da geçtim çatılara taşarcasına dolduğu için bir tanıdığımızın evinde kapalı perdeler ardında birbirlerinden yaşlı üç adet morukla beraber sus pus halde izlediğim maç.
süper finalin de ortaya çıkan buçuklu puanın da amk fakat hayatımda ben böyle bir ciro görmedim arkadaş. memlekette oluk oluk bira, sigara, çay, yemek aktı o dönem. maçlar oynanırken sanki nüfus sayımı var anasını satayım kedi köpekler bile restoranlara, kahvehanelere çekiliyordu... abartmıyorum hiçbir iddiası olmayan ts - bjk maçı bile kendi rekorunu kırmış olabilir. ekonomi canlansın, esnafın yüzü gülsün isteniyorsa süper final hakikaten cennet olur(du)... tabi allah bir daha göstermesin. -
821"sokakta kutladığım son şampiyonluğumuzu" tescilleyen maçtı. (u: özel bir sebebi yok, sonraki 2sinde nerede olduğumu hatırlamıyorum ama dışarda değildim)
-
822universite 1.sinif yeni bitmis, sezonu firtina gibi geciren takim super finalde biraz tokezlemisti. belki bunda 40 sut cekip 2-1 yenildigimiz fener maci buyuk rol oynamisti o ayri.
guney karolayna'dan new york aktarmasiyla istanbul'a donuyorum o gun. annemlere bana mac bitince sonucu soylemelerini tembih etmistim. jfk havaalaninda trenle thy terminaline dogru gidiyordum. bir telefon caldi ki annem. daha acmadan anladim sampiyon oldugumuzu zira aksi bir sonuc olsa annem geri aramaz. niye oglunun 12 saatlik yolculugunu zehir etsin ki. neyse acar acmaz "sampiyon cimboom" diye haykirdi. ben hemen skoru da sordum belki gelenegi bozmusuzdur diye. 0-0 bitmis. olsun o statta kaldidigimiz kupanin acisi 100 sene cikmayacakti.
ucak yolculugum oldukca keyifliydi. thy o ucus icin uyelik istemeden ekonomi sinifina internet vermisti.ucakta yanimda oturan texas'da yasayayan turk bir kadin vardi. benim yasimda bir oglu oldugunu anlatmisti. muhabbet etmistik. buralara yolu duser de okursa selamimi iletiyorum.
bu da boyle bir animdir. -
823tekrar yasamak icin bos kagida imza atabilinecek kadar guzel bir gundu.
-
824zevk için kupa kaldırdığımız maçtır.
-
825fanatik fenerli ev arkadaşım maçtan sonra sigarayı yakıp eve giderken benim eve sabah sesim kısılmış halde zevkten dört köşe döndüğüm unutulmaz maçtır. iyi ki varsın galatasaray'ım ! ! !
