galatasaray

• 2276

  babamdan miras. çocukluğumun her anında olan büyük aşk. ilk yastığım ilk yorganım sarı-kırmızıydı. daha 4yaşındayken kaybedilen bir maç sonrası hüngür hüngür ağladığım fotoğraf hala dolabımda. sonra büyüdük. sadece bedenen değil dert bazında da büyüdük. kötü zamanlarımın ilacıydı hep galatasaray. vize-final dönemi, depresyon dönemi hep yanımda, aklımdaydı. beni iyileştirdi. bana heyecan, mutluluk verdi. arada üzdüğüde oldu ama galatasarayın verdiği üzüntü bile güzeldi. şükürler olsun babama beni bu sevgiyle kutsadığı için. iyi ki galatasaraylıyım.
• 2277

  öyle farklı bir sevda ki kalbimde anlatması çok ama çok zor. beni en çok ağlatan, en çok güldüren, tüm hisleri doruk noktasında yaşatan yegane sevdam. josh shipp'in serbest atışları sırasında murat kosova'nın "namağlup geldiler, namağlup gitmesinler" sözcüklerini duyduğum anda başlar süzülmeye, hemde her izlediğimde bir kerede değil. elmander'in kollarını açıp kırmızı yanaklarıyla tribüne koşusunu özlerim devamlı. küçük melo'nun fenere attığı golden sonra kollarımı açıp teşekkür ederim rabbime gözyaşları içinde. herşeyimdir benim galatasaray.
• 2278

  tarifini yapabilen varsa çok büyük iş yapmış demektir. kaldı ki ben 23 senedir tarifi bulamadım. hayatın anlamıdır, sevgiliden ötedir. ne babadan ne dededen yadigar. kendimi bildim bileli aşığım. hastasıyız dedee...
• 2279

  bana hayatimin unutulmaz anlarini yasatan, kendimi bildim bileli delicesine sevdigim takimim. fakat ben bu takimi kazandigi basarilardan dolayi sevmedim. ilk tuttugum zamanlar herhangi bir basarisindan haberim yoktu. sadece hagi ve hakan sukur isimlerini duyuyordum. bu kulubu bu kadar sevmemdeki en buyuk etki ismindeki asalet ve renkleriydi. halada oyledir. sampiyonluklara ve derbi zaferlerine delicesine sevinirim ama galatasaray'in buyuklugunu ve asaletini ezeli rakiplerimizle kiyasladigimda yuzumde buyuk bir gulumseme olusur. yalniz olmasina ragmen hicbir zaman fakir edebiyati yapmamistir galatasaray. onu asil yapan seylerden biride budur zaten.
• 2280

  hayatımın her döneminde önemli yeri olan, unutulmaz anlar yaşatandır. 1988 galatasaray neuchatel xamax maçıyla başlayan, 1993 manchester united galatasaray maçı ile devam eden ve 2000 yılında uefa kupasını alarak biten çocukluğumun en unutulmazıdır. bana başarıyı, vizyonu, savaşmayı, inancı öğretendir. iyi ki varsın galatasaray...
• 2281

  inanın kendimi ifade etmekte oldukça başarılıyımdır ancak galatasarayı ifade etmeyi hiç beceremeyeceğimi düşünüyorum. ve bunu hiç denemedim.ne zaman aklıma gelse bu fikirden kurtulmaya çalıştım.ola ki galatasarayı ifade etmeye çalışırken bir eksiğini görürüm diye hep bundan kaçındım.çünkü galatasarayın bende her zaman için ulaşılamayan bir ütopya olarak kalmasını istiyorum. zaten buraya bir şeyler yazmanın büyük galatasaraya bir şeyler katacağını da düşünmüyorum.tek amacım bunu okuyanların galatasaraya aşık olmakta yalnız olmadıklarını hissetmeleri ve bir an önce yazar olmak.*
• 2282

  çok küçükken tanışmıştık seninle, babam elimden tutup tutup beni senin maçlarına götürürdü. hiç unutmuyorum 8 kasım 1998 çanakkale dardanelspor galatasaray maçına gitmiştik. o gün o maç 5-0 bitmişti ben de o küçük aklımla babama sormuştum şimdi 5 puan mı alacağız diye. işte sana olan aşkım taa bu küçüklüğe ve saflığa dayanıyor galatasaray'ım. haliyle o kadar saf ve temizken kanınıza işlemiş bir şey de büyük bir sevgiye dönüşüveriyor aklınızdan çıkmıyor. iyi ki öyle bir babaya sahip olmuşum ve o sayede iyi ki galatasaraylı olmuşum. hayatımdaki en önemli şeylerden birisin sen ve iyi ki de varsın. en büyüksün galatasaray'ım, sen en temiz en çocuk sevgilerin öznesisin! *
• 2283

  bir mayıs akşamı misafirliğe gitmişiz. daha 8 yaşındayım. yemekler yeniyor muhabbetler ediliyor. benim ise aklımda tek bir şey var. çekiştiriyorum annemi, zorla açtırıyorum içerideki odanın küçük televizyonunu. tek başıma izliyorum uefa kupası finalini. o yaşta bana en büyük sevincimi yaşatan takım, 12 sene sonra aynı heyecanla masum kalan tek aşk; galatasaray
• 2284

  daha 1-2 yaşındayken babam sayesinde aşık olmuşum ben bu renklere. anlatır hep annem, babam gol olduğunda nasıl sevindiğimi, yenilince nasıl üzüldüğümü. o günleri şimdi hatırlamasam da hep iyiki galatasaray'lı yapmış beni babam derim. özellikle 3 temmuzdan beri içinde bulunduğumuz süreçte fenerlilerin halini görünce. hiçbir olumsuzluk bu aşkın değerini küçültmedi aksine daha da yüceltti. yeri geldi coşkudan attım kendimi sokaklara yeri geldi üzüntüden bütün akşam başımı kaldıramadım. ama hiç pişmanlık duymadım bu renklere gönül verdiğim için. ne mutlu ki galatasaraylıyım.
• 2285

  öyle bir güçtür ki benim gibi hayatında heycanlanmayı beceremeyen bir insanı, şampiyonluk maçında sakarya atatürk stadının entrafında 10 tur attırır. o 10 tur boyunca gözde yaşlar, arada sırada rastgelen bağrışlar karşısındaki kalp çarpıntıları, 7.turda stadın altındaki bisiklet kulübü binasında yaşlı amcaların maç izlediğini farkedince diğer turlarda stadın yarısından tekrar geri dönme, sayılamayacak turun ardından arkadaşla maçın izlendiği kafeye gelip korkudan giremeyiş ve köfteci amcanın yanına gidip yarım ekmek arası alma. ekmek arasını titreyen ellerle yerken köftecide izlenilen diziye tutunma, bağlanma... sonra bağrışlar, fenerli arkadaşın kafeden çıkması, yanına uçarak gelerek ''lan şampiyon muyuz lannnnn''çığlıkları, fenerli arkadaşın sessizliği karşısında çark caddesinin önünde ''şampiyon cimbom''diye bağırışlar, etraftaki arabaların coşkusu, havaifişeklerin cimboma itaat edişi. işte böyle.
  
  acayip bişey galatasaray.
• 2286

  lütfi arıboğan ve murat özyer gibi iki önemli profesyoneli kadrosuna katan kulüp. gelecek galatasaray'ın.
• 2287

  istanbul'da yaşama fikrinin fitilini ateşleyebilecek tek aşk.
• 2288

  1997 yılında (d. t 1993) babama karşı durarak taraftarı olduğum kulüp. babam beni trabzonsporlu yapmıştı ancak trabzonsporluluk üzerime daha oturmamıştı, ben yeni kulüp arıyordum kendime taraftarlık için. fenerbahçe ve beşiktaş adlarını çevremdekilerden dolayı biliyordum lakin adları bana hiç sevimli gelmiyordu. sonra bir şekilde galatasaray diye bir büyük takım daha olduğunu öğrendim ve duyduğum an galatasaraylı olmaya karar verdim. tabi trabzonspor'un kendisine en yakın hissettiği istanbul kulübü galatasaray olduğu için babam da benim galatasaray seçimime kızmadı hatta o da ts-gs maçları hariç galatasaray'ı desteklemeye başladı ondan sonra. 20 mart 2009 tarihindeki hamburg maçına kadar taraftarlığım fanatiklik derecesindeydi. o maç ve öncesinde birikenler benim gs taraftarlığımı en alt seviyeye düşürmüştü. maçları izlemiyor ve mağlubiyetleri kafaya takmıyordum. futbol branşıyla hiçbir şekilde ilgilenmiyordum transfer dönemleri dışında taa ki fatih terim'in takımımıza yeniden dönüşüne kadar. fatih terim beni eski günlerime galatasarayıma döndürdü. umarım bu kulüpte artık umursamaz yabancı teknik direktörler görev almaz ve bizde hayattan soğumamak adına galatasarayımızdan uzak kalmaya çalışmayız.
• 2289

  babam sayesinde doğuştan itibaren gelen , bebeklik döneminde anne ve baba kavramını genişleten , ilkokul döneminde ali ata baktan önce yazılmaya çalışılan , mağlup olduğunda adeta depresyona sokan kulüp değil canımdan bir parçadır
• 2290

  ülkede umursadığım tek şey.
• 2291

  tarifi yok bu sevginin.
• 2292

  türkiye'nin en başarılı ve onurlu takımıdır. türk takımları içerisinde uefa kupasını ve süper kupa'yı alan tek türk takımıdır. türkiye'nin ilk şamiyonlar ligi'ne katılan takımı, şampiyonlar ligi adı altında ilk çeyrek finale kalan ve türkiye'nin daima gururu olmuş yaşama sevincim olan türkiye'nin simgesidir.
• 2293

  herhangi bir yüklemle ya da eylemle anlatılamayacak kadar önemli olup, sevgilimden öte,annem-babam kadar hayatımda yer alan, bir servetim olsa hepsini feda edebileceğim, bir şampiyonlar ligi şampiyonluğuna ruhumu verebileceğim, vakt-i zamanında formasını terletmek için büyük çaba sarfettiğim spor kulübüdür.
  hatta ve hatta yaşam biçimidir.
• 2294

  fenerbahçeli anne ve babanın oğlu ve fenerbahçeli fanatik bir abinin kardeşi olarak tutmaktan gurur duyduğum ve her zaman da gurur duymaya devam edeceğim takım,takımım ve takımımız.
• 2295

  real madrid, barcelona ve cska moskova ile birlikte avrupa kupalarında farklı iki branşta şampiyon olmayı başaran 4 kulüpten biridir.
• 2296

  aslanlar gibi topunu oynamasa da, sozunu rakibe geciremese de, kume dusmekten zor kurtulsa hatta kume dusse de kizmayacagim kizamayacagim askim*. baba yadigari.
• 2297

  anılarımın en güzelini de en kötüsünü de kendisiyle yaşadığım takımım. bu bağlamda hayatın ta kendisi desem yalan olmaz.
• 2298

  izmirli olup istanbul'u desteklemekle suçlanmamıza sebep olan sevdadır. malum tezahüratı argo içerdiği için yazmama gerek yok sanırım.
• 2299

  çevreyi sarı-kırmızı görme sebeplerinden birisi. çift kelime ile yaşama sebebi, tek kelime ile aşk olabilir. kimisine göre türkiye'nin en büyüğü bana göre evrenin en büyük takımı ayrıca.
• 2300

  yılların yıpratamadığı sonsuz sevdadır, bir adet kareli harita metod sayfasına en büyük anlamı yükleyendir.
  
  şimdi benim ve birçoğumuzun çocukluğuna iniyorum.
  efendim şöyle ki o sayfaya önce bir dikdörtgen çizilirdi, ardından o dikdörtgenin içine köşe çizgileri, ceza sahaları, altı pas, ceza yayı, penaltı noktaları, orta saha. sonra dışına kaleler ve hatta köşe bayrakları.
  ve özenle başlanırdı isimler yazılmaya: taffarel, ergün...
  
  şimdi benim ve birçoğumuzun büyüklüğüne çıkıyorum.
  sene olmuş 2012, bendeniz olmuş afedersin eşşek kadar, aradan lukunkular da geçmiş kewellar da, hüzünler de geçmiş mutluluklar da... kaldı ki şimdi bunun football manageri var, pesi var, fifası var. ama o sayfa varya ah o sayfa. aynı dikdörtgen, aynı çizgiler, aynı köşe bayrakları...
  ve şimdi aynı özenle başlıyoruz isimleri yazmaya: muslera, hakan...
  
  ne sevgiliye yazılmış bir mektup ne de çığır açacak bir fizik teorisi o kağıttaki. yıllar eskitsede bizi, bizde eskimeyen tek şey galatasaray sevgisi.