2283
babamdan miras. çocukluğumun her anında olan büyük aşk. ilk yastığım ilk yorganım sarı-kırmızıydı. daha 4yaşındayken kaybedilen bir maç sonrası hüngür hüngür ağladığım fotoğraf hala dolabımda. sonra büyüdük. sadece bedenen değil dert bazında da büyüdük. kötü zamanlarımın ilacıydı hep galatasaray. vize-final dönemi, depresyon dönemi hep yanımda, aklımdaydı. beni iyileştirdi. bana heyecan, mutluluk verdi. arada üzdüğüde oldu ama galatasarayın verdiği üzüntü bile güzeldi. şükürler olsun babama beni bu sevgiyle kutsadığı için. iyi ki galatasaraylıyım.
