316
bu sezon hayatımdan kemiksiz 1 ayı almış oyundur.
iki tane kariyerimden bahsedeceğim. öncelikle adanaspor'u alarak başladım kariyerime. boşta olan türk oyuncularla dengeli bir takım kurdum. alt liglerden çıkmak için öncelikli olan şeyin gol yememek olduğunu takıma kabullenmeye ve disiplini en üst düzeyde tutmaya çalıştım. ikili görüşmelerde genellikle çuvalladım. sezon ortasında liderle aramda 8 puan fark vardı. 2 önliberolu sistemden vazgeçip yedekte beklettiğim 3-5-2 ye döndüm. böyle olunca takım daha tempolu oynamak zorunda kaldı ve sakatlıkların sayısı arttı. herşeye rağmen adanaspor'u süperlige şampiyon olarak taşıdım. 1 haftalık düşünme periyodumun ardından istifa ettim. aykut kocaman'ı kovan fenerbahçe hemen teklifle geldi. reddettikten sonra 6 aylık bekleme sürecinin ardından ilk cezbedici teklif geldi. twente!
ilk gittiğimde şaşırmıştım. takımda forvet oyuncuları çok yeteneksizdi, sakatlardı ve sadece sayısı 2 taneydi. takım ligde tutunmaya çalışıyordu. bir forvet ve bir kaleci alarak işe başladım. silviu lung jr ve guido marilungo beni daha fazla kıramayıp takıma katıldılar. sistemim 4-2-3-1 oldu. allah leroy fer'den razı olsun ben 2 istediysem 3 verdi takıma. her şeyi oldu takımın. sezonu 5. bitirirken hollanda kupasını alarak veda ediyordum güzel ülkeye. diğer rotamız bu kez ingiltere takımımız newcastle idi.
takıma göz gezdirirken heyecandan dizlerim titredi. harika oyunculardan kurulu bi kadrosu vardı. fakat herkes kendi çöplüğünün ağası gibiydi. şımarık futbolcularla oynamayı sevmediğimden dolayı ne kadar yıldızlarla bezeli kadrosu bulunsa da 2 ay sonra istifa ettim. yeni görev için sadece 6 gün bekledim bu kez rotamız italya takımımız juventus idi. italya'nın futbolunu izlemek de onu yönetmek de beni 3 ay içerisinde yordu. yönetimle anlaşmazlıklarımız da bunun üstüne eklenince sezon bitmeden takımı yalnız bıraktım. bu sefer kararlıydım. gelen teklifleri ince eleyip sık dokuma konusunda kararlıydım. kadro yapısının azimli olduğu bir takım bulacaktım ve öyle de devam edecektim. 9 ay kadar bekledim yeni işim için ve tekrardan ingiltere oldu rotamız ve bu kez seviye iyice yükselmişti. chelsea..
kadroda düşünebiliyor musunuz, hulk var, lukaku var, hazard var. bu üçünü ileri 3lü olarak oraya öylesine serpiştirsem bile ilk 4 garanti olarak düşündüm haliyle fakat öyle olmadı. 9. sırada bulunan takımımda hulk artık ben daha büyük kulüpte oynamak istiyorum dedi daha geleli 1 hafta olmadan. hemen işlemlerini başlattım ve gönderdim. bunun yanı sıra shaqiri de liverpool'a gitti 20 milyon avroya. elime hatrı sayılır miktarda para kalmıştı. öncelikle marvin martin'i aldım. koçlarımı tek tek seçtim. bunun yanında regen olarak çıkan ve hulk'un bir seviye altında olan forvet ve sağ kanat oynayabilen bi cengaverle transferi kapattım. hala elimde olan kupa sayısı 2 idi. bunun yanına fa cup'ı koymak istiyordum. ligde aldığımız sonuçlar gayet güzeldi. fakat fa cup olmadı. finalde manchester city'e yenildik. ligi 4. bitirirken daha uzun vadeli planlar yapmak istediğimin fark ettim. ayrılıp ayrılmama konusunda kararsızlıklar yaşıyordum. her oyuncum neredeyse kapıma gelip daha büyük kulüplere gitmek istiyorum diyordu. bana güvenin olmadığını hissedince onların güvenini kırmayarak istifa ettim.
bu andan sonra film koptu. yaklaşık 1 sene boyunca boşta bekledim. roma'nın teklifini nazikçe reddettim. gözüm galatasaray'daydı fakat villas boas* harika gidiyordu 2016'nın ortalarında. ardından lyon'dan gelen teklif üzerine de gururum okşanmadı değil ama gönlüm ingiltere'den yanaydı. fakat olanlar oldu. manchester city mourinho'yu madrid'in elinden aldı. real madrid ilk olarak bana öyle bir transfer teklifi getirdi ki..
http://postimage.org/image/yyy16pt1h/
xabi alonso, di maria,kaka, callejon, hamit, carvalho haricinde neredeyse herkes takımdaydı. varane inanılmaz bir stoper olmuş fakat real sezonu 6. bitirmişlerdi. elimde 5 tane ayrı takım dizmeye yetecek kadar para vardı fakat ben prensiplerimden taviz vermeden nokta transferlerle sadece 30 milyon harcayarak lige başladım. aldığım oyuncular tahmin ettiğiniz gibi regenlerdi. ilk sene barcelonayla kıyasıya mücadele içerisinde ligi 1 puan önde bitirdik. bunun yanında uefa kupamız ve kral kupamız da olmuştu. hayalimdeki sistemim 3-1-4-2 idi. ronaldo'nun sağ beklere kadar gelip mücadele etmesini izlemek büyük bir keyifti. çok hırçın bir takımdık. en fazla kartı biz görmüştük. her maçımızı savaşarak kazanıyorduk. esnemek için ağzımı açsam casillas, ramos, ronaldo motive oluyorlardı. artık şampiyonlar liginde eski günlere dönmek için hazırdık ve başardık da. finalde marsilya'ya yenildik.. o sezonu da süper kupa kral kupası ve lig kupasını alarak gidiyorduk ama şampiyonlar ligini alamadık. bu kadar harika bir takımı çalıştırmaktan ve bana duydukları saygıdan dolayı hepsinin gözlerinden öperek aralarından ayrıldım.
ispanya, arjantin, fransa ve ingiltere aynı anda teklif getirdiler.ingiltere milli takımının başına geçtim. avrupa şampiyonasına giriş gruplarını namağlup olarak geçtik. sadece 4 gol yiyerek. wilshere orkestra şefi gibi yönlendiriyordu takımı ve rooney açlığını sahaya yansıtıyordu. defansımız çok sağlamdı. arsenal sağolsun bir tane de hızlı ve yetenekli forveti bana hediye etmişti. avrupa şampiyonasında gruplardan çıktıktan sonra ispanya ile eşleşince moralimiz bozulsa da maçta inanılmaz şeyler oldu. son dakikada kırmızı yedikten sonra kontra atakla beraberlik golünü attık ve uzatmalar da beraberlikle bitince penaltılarda gülen taraf biz olduk. yarı finalde hırvatistan nispeten daha kolay bir rakipti. fakat zorlanarak da olsa 1-0 kazandık maçı. finalde italya anamızı ağlattı. tarihi farkı kaçırdılar. ne yapsam olmadı. 2-0 yenilerek bir finali daha kupasız, madalyalarımızla tamamlıyorduk. ingiltere'de misyonumu tamamlamışken, oynamaktan keyif aldığım, hayallerimin ikinci takımı beni çağırdı. manchester united..
daha sonra gelsin şampiyonlar ligi, fa cup, lig kupası, lig şampiyonlukları. harika bir 5 sezonun ardından 2 şampiyonlar ligi 2 fa cup 2 lig kupası 3 lig şampiyonluğu 1 süper kupa ve 1 dünya kupasıyla emekli oluyordum.
anlatırken tekrar o heyecanı yaşadım. 2. kariyeri anlatmaya gücüm kalmadı. artık başka bir boş vaktimde burayı uzun uzun ve herkesin okumaya üşeneceği uzunlukta ve gereksizlikte entryi dolduracağım.
not: regen oyunun kendi çıkardığı genç oyunculara verilen isimdir. emekli olanların yerine random bir isimle altyapıya gelen oyunculardır.
notiki : 3-1-4-2* hakkında sorularınız varsa özel mesajla ulaşabilirsiniz. elimden geldiği kadar yardımcı olurum.
notüç : bu oyun hakkında ne anlıyorsunuz noktalardan diyen varsa merak edip de bulaşmasın. ciddiyim bulaşmasın. sigaranın zararları bunun yanında hiçbi şey.
iki tane kariyerimden bahsedeceğim. öncelikle adanaspor'u alarak başladım kariyerime. boşta olan türk oyuncularla dengeli bir takım kurdum. alt liglerden çıkmak için öncelikli olan şeyin gol yememek olduğunu takıma kabullenmeye ve disiplini en üst düzeyde tutmaya çalıştım. ikili görüşmelerde genellikle çuvalladım. sezon ortasında liderle aramda 8 puan fark vardı. 2 önliberolu sistemden vazgeçip yedekte beklettiğim 3-5-2 ye döndüm. böyle olunca takım daha tempolu oynamak zorunda kaldı ve sakatlıkların sayısı arttı. herşeye rağmen adanaspor'u süperlige şampiyon olarak taşıdım. 1 haftalık düşünme periyodumun ardından istifa ettim. aykut kocaman'ı kovan fenerbahçe hemen teklifle geldi. reddettikten sonra 6 aylık bekleme sürecinin ardından ilk cezbedici teklif geldi. twente!
ilk gittiğimde şaşırmıştım. takımda forvet oyuncuları çok yeteneksizdi, sakatlardı ve sadece sayısı 2 taneydi. takım ligde tutunmaya çalışıyordu. bir forvet ve bir kaleci alarak işe başladım. silviu lung jr ve guido marilungo beni daha fazla kıramayıp takıma katıldılar. sistemim 4-2-3-1 oldu. allah leroy fer'den razı olsun ben 2 istediysem 3 verdi takıma. her şeyi oldu takımın. sezonu 5. bitirirken hollanda kupasını alarak veda ediyordum güzel ülkeye. diğer rotamız bu kez ingiltere takımımız newcastle idi.
takıma göz gezdirirken heyecandan dizlerim titredi. harika oyunculardan kurulu bi kadrosu vardı. fakat herkes kendi çöplüğünün ağası gibiydi. şımarık futbolcularla oynamayı sevmediğimden dolayı ne kadar yıldızlarla bezeli kadrosu bulunsa da 2 ay sonra istifa ettim. yeni görev için sadece 6 gün bekledim bu kez rotamız italya takımımız juventus idi. italya'nın futbolunu izlemek de onu yönetmek de beni 3 ay içerisinde yordu. yönetimle anlaşmazlıklarımız da bunun üstüne eklenince sezon bitmeden takımı yalnız bıraktım. bu sefer kararlıydım. gelen teklifleri ince eleyip sık dokuma konusunda kararlıydım. kadro yapısının azimli olduğu bir takım bulacaktım ve öyle de devam edecektim. 9 ay kadar bekledim yeni işim için ve tekrardan ingiltere oldu rotamız ve bu kez seviye iyice yükselmişti. chelsea..
kadroda düşünebiliyor musunuz, hulk var, lukaku var, hazard var. bu üçünü ileri 3lü olarak oraya öylesine serpiştirsem bile ilk 4 garanti olarak düşündüm haliyle fakat öyle olmadı. 9. sırada bulunan takımımda hulk artık ben daha büyük kulüpte oynamak istiyorum dedi daha geleli 1 hafta olmadan. hemen işlemlerini başlattım ve gönderdim. bunun yanı sıra shaqiri de liverpool'a gitti 20 milyon avroya. elime hatrı sayılır miktarda para kalmıştı. öncelikle marvin martin'i aldım. koçlarımı tek tek seçtim. bunun yanında regen olarak çıkan ve hulk'un bir seviye altında olan forvet ve sağ kanat oynayabilen bi cengaverle transferi kapattım. hala elimde olan kupa sayısı 2 idi. bunun yanına fa cup'ı koymak istiyordum. ligde aldığımız sonuçlar gayet güzeldi. fakat fa cup olmadı. finalde manchester city'e yenildik. ligi 4. bitirirken daha uzun vadeli planlar yapmak istediğimin fark ettim. ayrılıp ayrılmama konusunda kararsızlıklar yaşıyordum. her oyuncum neredeyse kapıma gelip daha büyük kulüplere gitmek istiyorum diyordu. bana güvenin olmadığını hissedince onların güvenini kırmayarak istifa ettim.
bu andan sonra film koptu. yaklaşık 1 sene boyunca boşta bekledim. roma'nın teklifini nazikçe reddettim. gözüm galatasaray'daydı fakat villas boas* harika gidiyordu 2016'nın ortalarında. ardından lyon'dan gelen teklif üzerine de gururum okşanmadı değil ama gönlüm ingiltere'den yanaydı. fakat olanlar oldu. manchester city mourinho'yu madrid'in elinden aldı. real madrid ilk olarak bana öyle bir transfer teklifi getirdi ki..
http://postimage.org/image/yyy16pt1h/
xabi alonso, di maria,kaka, callejon, hamit, carvalho haricinde neredeyse herkes takımdaydı. varane inanılmaz bir stoper olmuş fakat real sezonu 6. bitirmişlerdi. elimde 5 tane ayrı takım dizmeye yetecek kadar para vardı fakat ben prensiplerimden taviz vermeden nokta transferlerle sadece 30 milyon harcayarak lige başladım. aldığım oyuncular tahmin ettiğiniz gibi regenlerdi. ilk sene barcelonayla kıyasıya mücadele içerisinde ligi 1 puan önde bitirdik. bunun yanında uefa kupamız ve kral kupamız da olmuştu. hayalimdeki sistemim 3-1-4-2 idi. ronaldo'nun sağ beklere kadar gelip mücadele etmesini izlemek büyük bir keyifti. çok hırçın bir takımdık. en fazla kartı biz görmüştük. her maçımızı savaşarak kazanıyorduk. esnemek için ağzımı açsam casillas, ramos, ronaldo motive oluyorlardı. artık şampiyonlar liginde eski günlere dönmek için hazırdık ve başardık da. finalde marsilya'ya yenildik.. o sezonu da süper kupa kral kupası ve lig kupasını alarak gidiyorduk ama şampiyonlar ligini alamadık. bu kadar harika bir takımı çalıştırmaktan ve bana duydukları saygıdan dolayı hepsinin gözlerinden öperek aralarından ayrıldım.
ispanya, arjantin, fransa ve ingiltere aynı anda teklif getirdiler.ingiltere milli takımının başına geçtim. avrupa şampiyonasına giriş gruplarını namağlup olarak geçtik. sadece 4 gol yiyerek. wilshere orkestra şefi gibi yönlendiriyordu takımı ve rooney açlığını sahaya yansıtıyordu. defansımız çok sağlamdı. arsenal sağolsun bir tane de hızlı ve yetenekli forveti bana hediye etmişti. avrupa şampiyonasında gruplardan çıktıktan sonra ispanya ile eşleşince moralimiz bozulsa da maçta inanılmaz şeyler oldu. son dakikada kırmızı yedikten sonra kontra atakla beraberlik golünü attık ve uzatmalar da beraberlikle bitince penaltılarda gülen taraf biz olduk. yarı finalde hırvatistan nispeten daha kolay bir rakipti. fakat zorlanarak da olsa 1-0 kazandık maçı. finalde italya anamızı ağlattı. tarihi farkı kaçırdılar. ne yapsam olmadı. 2-0 yenilerek bir finali daha kupasız, madalyalarımızla tamamlıyorduk. ingiltere'de misyonumu tamamlamışken, oynamaktan keyif aldığım, hayallerimin ikinci takımı beni çağırdı. manchester united..
daha sonra gelsin şampiyonlar ligi, fa cup, lig kupası, lig şampiyonlukları. harika bir 5 sezonun ardından 2 şampiyonlar ligi 2 fa cup 2 lig kupası 3 lig şampiyonluğu 1 süper kupa ve 1 dünya kupasıyla emekli oluyordum.
anlatırken tekrar o heyecanı yaşadım. 2. kariyeri anlatmaya gücüm kalmadı. artık başka bir boş vaktimde burayı uzun uzun ve herkesin okumaya üşeneceği uzunlukta ve gereksizlikte entryi dolduracağım.
not: regen oyunun kendi çıkardığı genç oyunculara verilen isimdir. emekli olanların yerine random bir isimle altyapıya gelen oyunculardır.
notiki : 3-1-4-2* hakkında sorularınız varsa özel mesajla ulaşabilirsiniz. elimden geldiği kadar yardımcı olurum.
notüç : bu oyun hakkında ne anlıyorsunuz noktalardan diyen varsa merak edip de bulaşmasın. ciddiyim bulaşmasın. sigaranın zararları bunun yanında hiçbi şey.
