• 69
    saha içini ayrı tutarsak, bu salonun en dilenilen yeri bizim bench arkası. orda başka bir seyirci var. basketbolu bilen, yenilmez armada tişörtlü, tribün bütünlüğü ve saygınlığı için mühim çocuklar..

    ben de genelde yüksek seyircili maçları rakip takım bençinin arkasında izlerim. müthiş detaylar çıkar oradan. şaşkın şaşkın tribünleri izler basketbolcular. çoğu molalarda koçunun çizdiği oyunlara bakmaz bile. keyiflidir onları, onların hayranlıkla karışık şaşkınlıklarını izlemek. o kadar güzeldir çünkü tribünler.

    ama bugün fark ettim ki, dolu maçları pota arkalarından izlemek de müthiş. o bir anda kalkan eller, senkronik zıplayışlar, saha içine girip de pas arası yapacakmış gibi uzanan kollar..bütün detayları, tüm harikalığıyla önüne seriliyor. hepsini yakalıyorsun..

    bugünlerde yapmaktan en çok keyif aldığım şey, dolu abdipekçi'de, galatasaray erkek basketbol takımı'nın maçlarını izlemek ve rafet el roman dinlemek :(
App Store'dan indirin Google Play'den alın