261
alaturka kelimesi fransizca kökenlidir ve alaturca diya yazilir.. anlami sudur : türk usulü.
dün geceye uyarlayıp şöyle açıklayabiliriz:
biz türkler çok severiz bilimi, tahsili, tecübeyi bir kenara itip te, dolduruşa-kuru gürültüye prim vermeyi.
hele insanlığın 1980 lerden başlayan ve özal ile ivme kazanan yozlaşma sürecinde, bu alaturkalik daha çok girmistir hayatımıza.
iki dolduruş yapan, biraz güc gösterisi yapan, ucuz edebiyat yapan in olmustur bizde. mektepli, bilgili, çaylak ta olsa, dağarcığında malzemesi olan ise out olmuştur.
skibbe yi gönderip, yerine bülent'i bu göreve getiren anlayış ta tam budur. gerçek idareci olan mekteplileri, bu işi bunlardan çok daha iyi yapabilecek konumdakileri ve spor kulübünü yönetmesi gereken spor adamlarını out yapan da bu anlayıştır ve geldiğimiz nokta bunların kapasitelerinin en fazla ne olabileceğini , anlayana kolayca göstermektedir.
çanakkale edebiyatı yaparak, çaylağı bir kalemde silerek, bu iş ancak dün akşamki kadar olur.
ruh olmadan hiç bir şey olmaz ama sadece ruh ta bir seni bütün bir sezon taşımaz. başkalarının da ruhu var.
bülent'i sabri'nin 92 deki mucize golü biraz şişirmistir. bilime ve tecrübeye sırt çevirenler sadece biraz vakit kazanmışlardır o kadar.
amatör bir takımın malzemecisi bile hasan şaş'i bu göt-göbek haliyle bu sahaya sürmezdi. hasan revire böyle mi teslim edilmişti. eski arkadaşını alkışlatmak yerine 25000 kişiye yuhalatma aptallığını ancak bülent korkmaz yapabilirdi.
hem image-maker güdümünde façanı değiştireceksin, hem de ıslıkla takım yöneteceksin.
üzgünüm ama ben galatasaray tv' den bülent korkmaz'in ilk antrenmanını canlı olarak izledigimde anlamıştım onun kalıbının bile uygun olmadığın. elinde düdük, kollarını arkasında kavuşturmuştu ve 15 saniye aralıklar ile bütün taraftarın gözü önünde ön üst dişlerinin arasından tazyikli tükürük atmaktaki ustalığını gösteriyordu. biz yıllarca kaptan'ı futbolcu olarak severken yakından görmemiştik. takkesi düştü, bıraksaydı bari anılar güzel kalsaydı.
galatasaray elendi gitti. umarım yeni yaratılan boş insan tipini bilime ve eğitime tercih edenlerin kafasında bir soru isareti belirmiştir.
dün geceye uyarlayıp şöyle açıklayabiliriz:
biz türkler çok severiz bilimi, tahsili, tecübeyi bir kenara itip te, dolduruşa-kuru gürültüye prim vermeyi.
hele insanlığın 1980 lerden başlayan ve özal ile ivme kazanan yozlaşma sürecinde, bu alaturkalik daha çok girmistir hayatımıza.
iki dolduruş yapan, biraz güc gösterisi yapan, ucuz edebiyat yapan in olmustur bizde. mektepli, bilgili, çaylak ta olsa, dağarcığında malzemesi olan ise out olmuştur.
skibbe yi gönderip, yerine bülent'i bu göreve getiren anlayış ta tam budur. gerçek idareci olan mekteplileri, bu işi bunlardan çok daha iyi yapabilecek konumdakileri ve spor kulübünü yönetmesi gereken spor adamlarını out yapan da bu anlayıştır ve geldiğimiz nokta bunların kapasitelerinin en fazla ne olabileceğini , anlayana kolayca göstermektedir.
çanakkale edebiyatı yaparak, çaylağı bir kalemde silerek, bu iş ancak dün akşamki kadar olur.
ruh olmadan hiç bir şey olmaz ama sadece ruh ta bir seni bütün bir sezon taşımaz. başkalarının da ruhu var.
bülent'i sabri'nin 92 deki mucize golü biraz şişirmistir. bilime ve tecrübeye sırt çevirenler sadece biraz vakit kazanmışlardır o kadar.
amatör bir takımın malzemecisi bile hasan şaş'i bu göt-göbek haliyle bu sahaya sürmezdi. hasan revire böyle mi teslim edilmişti. eski arkadaşını alkışlatmak yerine 25000 kişiye yuhalatma aptallığını ancak bülent korkmaz yapabilirdi.
hem image-maker güdümünde façanı değiştireceksin, hem de ıslıkla takım yöneteceksin.
üzgünüm ama ben galatasaray tv' den bülent korkmaz'in ilk antrenmanını canlı olarak izledigimde anlamıştım onun kalıbının bile uygun olmadığın. elinde düdük, kollarını arkasında kavuşturmuştu ve 15 saniye aralıklar ile bütün taraftarın gözü önünde ön üst dişlerinin arasından tazyikli tükürük atmaktaki ustalığını gösteriyordu. biz yıllarca kaptan'ı futbolcu olarak severken yakından görmemiştik. takkesi düştü, bıraksaydı bari anılar güzel kalsaydı.
galatasaray elendi gitti. umarım yeni yaratılan boş insan tipini bilime ve eğitime tercih edenlerin kafasında bir soru isareti belirmiştir.
