666
hem sözlüğü hem de taraftarı ikiye bölmüş oyuncumuzdur.
bir futbolcuyu sevmek ya da sevmemek için neyin gerekli ya da eksik olduğunun da ne kadar göreceli bir kavram olduğunu da göstermiştir ayrıca. kimi taraftar için çok koşması, mücadele etmesi, formasını yırtması, maçın en çok koşan adamı olması onun galatasaray ruhu taşıdığını gösterebiliyor. bu onlar için galatasaray takımında oynamak için yeterli. katılmasam da bu da bir görüştür.
ancak galatasaraylı bir fubolcudan beklenti bu kadar düşük olabilir mi?
- sarp oynadığı pozisyon gereği rakibi ilk karşılayacak, kovalayacak oyuncu. bunu yapmıyor (yapamıyor vs)
- yine pozisyonu gereği defans ile hücuma dönük oyuncular arasında bir köprü olması gerekiyor, sadece yan pasla ve geri pasla değil, aynı zamanda ileriye çok yönlü olarak taşıması gerekiyor. bunu da yapamıyor.
- bir orta saha oyuncusu olarak inisiyatif alması gerekiyor. topu ardaya, elanoya, barosa, kewella atamadığı zamanlarda geriye top atmak yerine daha yapıcı bir şeyler yapması gerekiyor. bunu da yapamıyor.
- süpriz çıkışlarla rakip defansı bozması, boşa kaçması gerekiyor. bunu bir mikta yapıyor.
şimdi bu kadar çok görevi olan bir mevkide oynayan bir oyuncu, hemen hemen hiçbirini yapamıyor ise hakkında bu kadar çok olumsuz yorum yapılması da doğal. şimdi diyeceksiniz ki galatasarayda bunları yapan kimse yok. e sorun da o zaten!! mustafa sarptan hiçkimse xavi, iniesta olmasını beklemiyor. ancak bu kadar korkak, bu kadar etkisiz futbol oynayan bir oyuncu yedek olabilir.
niyetine, formaya olan saygısına laf etmek abesle iştigal olur. aynı zamanda efendiliğine de. fakat bunlarla yürümüyor bu gemi. takımda bir sürü üst düzey oyuncunuz olursa sarp gibi görev adamlarını da yanına koyarsınız.
bu arada barıştan kat be kat üstün bir oyuncudur. bunun üzerine gidip barışın başlığına bir şey yazmanın anlamı yok.
bir futbolcuyu sevmek ya da sevmemek için neyin gerekli ya da eksik olduğunun da ne kadar göreceli bir kavram olduğunu da göstermiştir ayrıca. kimi taraftar için çok koşması, mücadele etmesi, formasını yırtması, maçın en çok koşan adamı olması onun galatasaray ruhu taşıdığını gösterebiliyor. bu onlar için galatasaray takımında oynamak için yeterli. katılmasam da bu da bir görüştür.
ancak galatasaraylı bir fubolcudan beklenti bu kadar düşük olabilir mi?
- sarp oynadığı pozisyon gereği rakibi ilk karşılayacak, kovalayacak oyuncu. bunu yapmıyor (yapamıyor vs)
- yine pozisyonu gereği defans ile hücuma dönük oyuncular arasında bir köprü olması gerekiyor, sadece yan pasla ve geri pasla değil, aynı zamanda ileriye çok yönlü olarak taşıması gerekiyor. bunu da yapamıyor.
- bir orta saha oyuncusu olarak inisiyatif alması gerekiyor. topu ardaya, elanoya, barosa, kewella atamadığı zamanlarda geriye top atmak yerine daha yapıcı bir şeyler yapması gerekiyor. bunu da yapamıyor.
- süpriz çıkışlarla rakip defansı bozması, boşa kaçması gerekiyor. bunu bir mikta yapıyor.
şimdi bu kadar çok görevi olan bir mevkide oynayan bir oyuncu, hemen hemen hiçbirini yapamıyor ise hakkında bu kadar çok olumsuz yorum yapılması da doğal. şimdi diyeceksiniz ki galatasarayda bunları yapan kimse yok. e sorun da o zaten!! mustafa sarptan hiçkimse xavi, iniesta olmasını beklemiyor. ancak bu kadar korkak, bu kadar etkisiz futbol oynayan bir oyuncu yedek olabilir.
niyetine, formaya olan saygısına laf etmek abesle iştigal olur. aynı zamanda efendiliğine de. fakat bunlarla yürümüyor bu gemi. takımda bir sürü üst düzey oyuncunuz olursa sarp gibi görev adamlarını da yanına koyarsınız.
bu arada barıştan kat be kat üstün bir oyuncudur. bunun üzerine gidip barışın başlığına bir şey yazmanın anlamı yok.
