türkiye

geçtiğimiz cuma akşamı rutin olarak eşimi işten aldım ve kızımı annemden almaya gidiyordum. her gün kullandığım yolda yine trafik vardı. o da trafik lambasından olan, beklersen 3-4 dakika sürecek bir trafik. tek gidiş tek geliş olan yerden sola dönerek tek yöne çıkacağımız bir yol. ışıkların olduğu yerde refüj var iki yönü ayıran. bazı kendini bilmezler lamba kuyruğu uzayınca soldan yardırıp diğer şeritten yola fırlıyorlar. benim önümde 3 araç varken yeşil yandı ve 30 arabanın arkasından çıkan beyaz audi diğer şeritten yola çıkmak isterken karşısından araba gelince beni sıkıştırdı. bu sefer ben de yeni kalkış yapmıştım ve bana doğru aracını kırdı. bu sefer ben gaza basmamla birlikta sağa doğru manevra yaptım. beyaz audi birden çıldırdı. sellektör, korna, önüme kırıp durdurma isteği gibi bütün barbarlıkları yapması sonucu beni durduramadı. ancak yan yana geldik ve camı açtığımda 2 adet vatandaş vardı araçta.
şoför koltuğundaki "dua et yanında kız var" dedi. yolcu koltuğunda oturan da "saygı yap" dedi. ben özür dilerim dedim ve camı kapadım. adam 30 kişinin hakkına girmiş ve üstüne bana çarpacakken kaçmama rağmen hala daha önüme geçme isteği ile beni dövecek.
şimdi bunu neden anlattım? bu memleket haklı insana özür dileten, haksızlığı hak bilip üste çıkanların memleketi. davanda haklı olsan bile biliyorsun ki haksız olan sana ne yaparsa yapsın yaptıkları yanına kar kalacak. ceza sistemi zayıf mafyalaşma çok üst düzeyde. yani o hakemleri tehdit etmiş, öteki yumruk atmış bunlar alışılagelmiş şeyler.
yapan yine cezasız kalacak, yaptıranlar ah vah edip yaptıkları her şeye devam edecekler.

bu arada hasar danışmanıyım. trafik kurallarını falan yalayıp yutmuş biriyim. bu bakımdan trafikte hep 1 adım ilerdeyim. trafikte hak hukuk iyi bilirim.

edit: yazım hatası düzeltildi.