103
her galatasaraylının arzusudur fakat çok da realist bir bakış açısı değildir.
sebebi basit. altyapıda, diğer gençlere göre bariz yetenek farkı olanlar zaten gelip oynuyor. asıl problem ya da aslında asıl arzu edilen altyapının vasat üzeri ve çok da yetenekli olmayan gençlerine şans verilmesi ve bunların takıma kazandırılması.
fakat orada şöyle bir problem var. bu vasat üstü futbolcuları iyi oynatabilmeniz için sağlam bir sisteme ihtiyacınız var. altyapıdan beri ezberletilmiş bir sistem. hadi o da ütopik mi oldu, en azından a takımın alışkanlık kazandığı bir oyun ezberi olması gerekiyor. bu gerekiyor ki altyapıdan çıkardığınız ortalama genç, düzgün çalışan sistem içinde tolere edilebilsin. hata yapabilsin ve hata yaptıkça öğrensin. oynadıkça gelişsin.
böyle bir sistemin içine giren futbolcunun zayıf yönleri hem takım oyununu negatif anlamda çok etkilemez, hem de taraftarların tepkisini toplamaz. çünkü sistem bunu görünmez kılar.
bizim gibi sık sık teknik direktör değiştiren, futbolcuların bir sistemi ezberlemesi için hem zamanı hem de sabrı olmayan büyük takımlar için maalesef altyapıdan ben buradayım diye bas bas bağıran büyük yeteneğe sahip futbolcular haricindeki gençleri a takıma monte etmek çok çok zor.
bu nedenle ne zaman günü kurtarmak için hamleler yapmayı; bir kötü futbolda hocayı, futbolcuları harcama arzusunu bırakırsak işte o zaman sistemden bahsederiz, altyapıdan daha çok oyuncu almayı düşleriz.
ama bu idea, bu topraklarda ne kadar uygulanabilir bilemiyorum.
sebebi basit. altyapıda, diğer gençlere göre bariz yetenek farkı olanlar zaten gelip oynuyor. asıl problem ya da aslında asıl arzu edilen altyapının vasat üzeri ve çok da yetenekli olmayan gençlerine şans verilmesi ve bunların takıma kazandırılması.
fakat orada şöyle bir problem var. bu vasat üstü futbolcuları iyi oynatabilmeniz için sağlam bir sisteme ihtiyacınız var. altyapıdan beri ezberletilmiş bir sistem. hadi o da ütopik mi oldu, en azından a takımın alışkanlık kazandığı bir oyun ezberi olması gerekiyor. bu gerekiyor ki altyapıdan çıkardığınız ortalama genç, düzgün çalışan sistem içinde tolere edilebilsin. hata yapabilsin ve hata yaptıkça öğrensin. oynadıkça gelişsin.
böyle bir sistemin içine giren futbolcunun zayıf yönleri hem takım oyununu negatif anlamda çok etkilemez, hem de taraftarların tepkisini toplamaz. çünkü sistem bunu görünmez kılar.
bizim gibi sık sık teknik direktör değiştiren, futbolcuların bir sistemi ezberlemesi için hem zamanı hem de sabrı olmayan büyük takımlar için maalesef altyapıdan ben buradayım diye bas bas bağıran büyük yeteneğe sahip futbolcular haricindeki gençleri a takıma monte etmek çok çok zor.
bu nedenle ne zaman günü kurtarmak için hamleler yapmayı; bir kötü futbolda hocayı, futbolcuları harcama arzusunu bırakırsak işte o zaman sistemden bahsederiz, altyapıdan daha çok oyuncu almayı düşleriz.
ama bu idea, bu topraklarda ne kadar uygulanabilir bilemiyorum.
