24
kalabalık bir cemiyette herkes birbirine göstermelik, hafifçe samimiyet gösterir de, kötü gün dostları kalabalık dağıldıktan sonra birbirleriyle baş başa kalır ya, benim durumum da bu.
galatasaray yenildiğinde, hele ki şu günümüzde sosyal medyanın getirdiği göstermelik taraftarlar da inlerine çekildiğinde gerçek galatasaray taraftarı kalıyor ya, onu da ayrı seviyorum.
çocukken beni galatasaray'a bağlayan şey uefa kupası, şampiyonluklar, transferler, sükseli hamleler falan değil, bilakis galatasaray zor duruma düştüğünde ona duyduğum hissiyattı. 2000'lerin ortalarından itibaren aklı başında takip etmeye başladım ve en problemli dönemler de bu yıllara rastlıyordu. ben o tarihleri yüzümde hafif bir tebessüm ile hatırlıyorum. burada da var birçok taraftar, tıpkı benim gibi düşünen.
galatasaray kazandığında herkes galatasaraylı zaten. ancak galatasaray kaybettiğinde sanki ben onunla baş başa kalmışım, gereksiz kalabalık dağılmış da biz bize kalmış gibi hissediyorum.
biliyorum bu durum normal değil, psikolojik bir sıkıntı.*
galatasaray yenildiğinde, hele ki şu günümüzde sosyal medyanın getirdiği göstermelik taraftarlar da inlerine çekildiğinde gerçek galatasaray taraftarı kalıyor ya, onu da ayrı seviyorum.
çocukken beni galatasaray'a bağlayan şey uefa kupası, şampiyonluklar, transferler, sükseli hamleler falan değil, bilakis galatasaray zor duruma düştüğünde ona duyduğum hissiyattı. 2000'lerin ortalarından itibaren aklı başında takip etmeye başladım ve en problemli dönemler de bu yıllara rastlıyordu. ben o tarihleri yüzümde hafif bir tebessüm ile hatırlıyorum. burada da var birçok taraftar, tıpkı benim gibi düşünen.
galatasaray kazandığında herkes galatasaraylı zaten. ancak galatasaray kaybettiğinde sanki ben onunla baş başa kalmışım, gereksiz kalabalık dağılmış da biz bize kalmış gibi hissediyorum.
biliyorum bu durum normal değil, psikolojik bir sıkıntı.*
