• 35
    kayınpederlere gitmiştik o gün. kayınpeder evde olmayacakmış. çok güzel dedim eşime sen annenle sohbet muhabbet et, ben bir köşede telefondan maç izleyeyim. kayınpeder de aşırı konuşkan, futboldan zerre anlamayan, ama trabzonlu büyük bacanaktan dolayı fanatik fenerli gibi davranan ve gerçekten ağır derecede kafa şişiren birisi.

    10. dakikada eve geldi. herkes şaşırdı, işi erken bitmiş. evde başka kimse de yok yani o ve ben kaldık. bankasının internet şubesi çalışmıyormuş, bankacı olduğum için kenara koyup beni beklemiş günlerdir. anında hallolmasını istiyor.

    ilk yarıyı onun bankasına ayırdık. ama yani anlasın diye telefonumu da tabletin yanına koydum ki, yani bak şu an aklım maçta, buraya konsantre olamıyorum hissiyatı vereyim. herifin tek tepkisi, hayırdır çok önemli galiba? zaten atamıyonuz, şampiyon bu sene başakşehir falan.

    devreye biraz kala yemeğe oturduk, dakika 55-60 olmuştur herhalde. ben abdest için müsade istedim, tuvalete girdim afedersiniz 90'a kadar tuvalette izledim. orada da rahat yok tabi içerden beni sorup duruyorlar, noldu, nerde, birşey mi oldu falan. zaten küçük bacanak da gelmiş içerde artık herkes beni bekliyor.

    neyse o ara zaten ümidi de kestim, abdest alıp çıktım. bir yandan ümidi kestim ama diğer yandan da livescore'dan gol bildirimini açtım. bacanakla selamlaşmak falan derken telefon titredi. moralim ama nasıl bozuk. hem rahat rahat maç izlemek hayal oldu, hem de ligin dibindeki rakibimize diş geçiremedik. allah kahretsin bitti maç diye çıkardım telefonu bir de ne göreyim, galatasaray - akhisarspor 1-0 yazıyor.

    o an çok güzel bir şekilde göt oldum, çok mutlu oldum. gerisi önemli değil.
App Store'dan indirin Google Play'den alın