350
üçüncü fatih terim dönemi'nin ilk iki sezonundaki o makine gibi takım olmadığımızın ayırdına biraz acı şekilde vardığımız maç. ilk yarısında fena oynamasak da altmışlı ve seksenli dakikalardaki, güç ve kalite farkının da etkisiyle yaşanan kopuşlar sonucu modern tarihimizin sami yen'deki chelsea maçı ile birlikte en farklı avrupa mağlubiyetini almıştık. "ne olduğunu anlamadan adamı beşlik yaparlar" tabiri hayat bulmuştur bu doksan dakikada.
önceki iki sezonda gelen şampiyonluğun, hele de birkaç ay önce oynanan galatasaray are getting closer and closer maçının ardından büyük umutlarımız vardı doksan dakika öncesinde. biraz başlığın sözlükteki haliyle ilgili olacak ama schalke maçından önce başlattığımız, şimdilerde galatasaray sözlük sinerji ekibi olarak bilinen sol frame totemi olayının organize şekilde yapıldığı ilk maçtı. öyle de bir anısı vardır.
tek krallık galatasaraylılık koreografisi vardı bir de. ali sami yen, arkasında silah kuşanmış şekilde fatih terim ve futbolcular, sağda solda aslanlar ve en önde kaçışan juventus ve real madrid formalı iki futbolcu vardı. üç boyutlu, kartonlu falan hem iddialı hem de teknik olarak gayet de üst düzey bir koreografiydi. skorun etkisiyle pek yüzüne bakılmadı hatta taşşak geçildi yer yer...
o koreografi herşeye rağmen birkaç ay sonra karlı bir istanbul öğleden sonrasında gerçeğe dönüşecekti...
(bkz: hadi güle güle juventus arrivederci)
(bkz: tarihte bugün)
önceki iki sezonda gelen şampiyonluğun, hele de birkaç ay önce oynanan galatasaray are getting closer and closer maçının ardından büyük umutlarımız vardı doksan dakika öncesinde. biraz başlığın sözlükteki haliyle ilgili olacak ama schalke maçından önce başlattığımız, şimdilerde galatasaray sözlük sinerji ekibi olarak bilinen sol frame totemi olayının organize şekilde yapıldığı ilk maçtı. öyle de bir anısı vardır.
tek krallık galatasaraylılık koreografisi vardı bir de. ali sami yen, arkasında silah kuşanmış şekilde fatih terim ve futbolcular, sağda solda aslanlar ve en önde kaçışan juventus ve real madrid formalı iki futbolcu vardı. üç boyutlu, kartonlu falan hem iddialı hem de teknik olarak gayet de üst düzey bir koreografiydi. skorun etkisiyle pek yüzüne bakılmadı hatta taşşak geçildi yer yer...
o koreografi herşeye rağmen birkaç ay sonra karlı bir istanbul öğleden sonrasında gerçeğe dönüşecekti...
(bkz: hadi güle güle juventus arrivederci)
(bkz: tarihte bugün)
