479
aslında tüm taktiklerin temeli olduğunu düşündüğüm diziliş. daha da doğru ifadeyle: bir takım hangi taktiği oynuyorsa oynasın asgari olarak 4-4-2’nin yükümlülüklerini yerine getirecek şekilde kadro planlaması yapmak zorunda.
demek istediğimi sadece forvet hattına bakarsak bile anlayabiliriz: ceza sahası içine top gönderdiğiniz zaman en az iki futbolcunuzun ceza sahası içinde olması lazım. ancak bu şekilde 4 defansın arasında markajdan kurtulabilirsiniz. 4-4-2 veya 3-5-2 oynuyorsanız zaten ceza sahasında iki oyuncunuz vardır. 4-3–3 veya onun varyasyonu olan taktiklerle oynuyorsanız (varyasyon derken 4-2-3-1 gibi taktikleri kastediyorum okan koç gibi 4-3-8’i değil) kanat oyuncularınızdan bir tanesi sürekli olarak ceza sahası içine topsuz koşu yapan tarzda olmak zorunda. (illa kanattan olmak zorunda degil tabi ortasahadan da olabilir ekstra koşu ama çoğu teknik direktör kanattan olmasını tercih ediyor.)
guardiola’nın barcelona’sının kadro planlamasına bakarsak kanatlardan birinin pedro olduğunu görürüz. tudor’un ilk maçlarında tolga ciğerci’nin çok gol atma sebebi bu. 14-15 sezonunda hamzaoğlu’nun takıma yasin’i monte ettikten sonra takımın yükselişinin sebeplerinden biri de bu. lucescu’nun kurduğu milli takımın çok iyi pas yapıp bir türlü gol atamaması da ceza sahasına ikinci bir oyuncu sokamayışındandı. keza 10 eylül 2018 isveç türkiye maçında emre akbaba’nın sonradan oyuna girmesiyle 2 gol bulması da ceza sahası içine koşu yapan bir oyuncu olmasına bağlı. büyük takımlarda artık sadece çizgiye basan oyuncu diye bir şey yok zaten. manchester city ve liverpool’da kenar oyuncularından birisi ceza sahası dışında oluyorsa diğeri mutlaka ceza sahası içinde oluyor.
orta saha ve defans için gereken azami 4 oyuncuyu ise şimdi uzun uzun anlatmak istemiyorum. zaten forvette yazdığım mantığın aynısı. sadece defans için bir örnek vermek gerekirse juventus’un conte’li 3-5-2 ikisinin bir beki defans ağırlıklı lichtsteiner diğer beki eski bir ortasaha oyuncusu olan asamoah’tı. guardiola da 3’lü oynadığında bir beke sane’yi koyarken öbür beke daha defansif bir oyuncu koyuyordu.
demek istediğimi sadece forvet hattına bakarsak bile anlayabiliriz: ceza sahası içine top gönderdiğiniz zaman en az iki futbolcunuzun ceza sahası içinde olması lazım. ancak bu şekilde 4 defansın arasında markajdan kurtulabilirsiniz. 4-4-2 veya 3-5-2 oynuyorsanız zaten ceza sahasında iki oyuncunuz vardır. 4-3–3 veya onun varyasyonu olan taktiklerle oynuyorsanız (varyasyon derken 4-2-3-1 gibi taktikleri kastediyorum okan koç gibi 4-3-8’i değil) kanat oyuncularınızdan bir tanesi sürekli olarak ceza sahası içine topsuz koşu yapan tarzda olmak zorunda. (illa kanattan olmak zorunda degil tabi ortasahadan da olabilir ekstra koşu ama çoğu teknik direktör kanattan olmasını tercih ediyor.)
guardiola’nın barcelona’sının kadro planlamasına bakarsak kanatlardan birinin pedro olduğunu görürüz. tudor’un ilk maçlarında tolga ciğerci’nin çok gol atma sebebi bu. 14-15 sezonunda hamzaoğlu’nun takıma yasin’i monte ettikten sonra takımın yükselişinin sebeplerinden biri de bu. lucescu’nun kurduğu milli takımın çok iyi pas yapıp bir türlü gol atamaması da ceza sahasına ikinci bir oyuncu sokamayışındandı. keza 10 eylül 2018 isveç türkiye maçında emre akbaba’nın sonradan oyuna girmesiyle 2 gol bulması da ceza sahası içine koşu yapan bir oyuncu olmasına bağlı. büyük takımlarda artık sadece çizgiye basan oyuncu diye bir şey yok zaten. manchester city ve liverpool’da kenar oyuncularından birisi ceza sahası dışında oluyorsa diğeri mutlaka ceza sahası içinde oluyor.
orta saha ve defans için gereken azami 4 oyuncuyu ise şimdi uzun uzun anlatmak istemiyorum. zaten forvette yazdığım mantığın aynısı. sadece defans için bir örnek vermek gerekirse juventus’un conte’li 3-5-2 ikisinin bir beki defans ağırlıklı lichtsteiner diğer beki eski bir ortasaha oyuncusu olan asamoah’tı. guardiola da 3’lü oynadığında bir beke sane’yi koyarken öbür beke daha defansif bir oyuncu koyuyordu.
