20082
ne oynadığını bilmeyen takımımızdır. kendi sahasında oynadığında biraz daha motive olması sonucu skorlar daha farklı oluyor. tek farkı bu. yoksa kendi evimizde de acayip pozisyonlar veriyoruz. lokomotiv maçı büyük örnek. ancak yüksek motivasyon ile kurtarıyoruz. deplasmanlarda bu motivasyon da gidince saçma sapan goller yiyoruz ve bilinçsizce yapılan defans kurgumuz ortaya çıkıyor. trabzon deplasmanında yediğimiz ilk gol de net şekilde bunu bize söylüyor. muslera ileri yolluyor top orta sahayı geçmiyor, stoper duracağı yeri bilmiyor, libero nerede belli değil. kendi evimizde ekstra motivasyonla zaaflarımızı kapatıyoruz. ama deplasmanda takke düşüp kel görünüyor.
bir takımın takım olduğu yaptığı set hücumu ve takım savunmasıyla ortaya çıkar. sen takımsan deplasmanda da kendi evinde de nerede duracağını bilirsin. bizim savunmamızda rakip hep bomboş kafa vuruyor. kimse yapmasi gerekeni bilmiyormuş gibi.
fatih hoca da deplasman fobisi diye bir şey yoktur derken bunu kastediyordu. takım heryerde takımdır. sanki çok çalışmamız gerekiyor gibi. hayırlısı.
bir takımın takım olduğu yaptığı set hücumu ve takım savunmasıyla ortaya çıkar. sen takımsan deplasmanda da kendi evinde de nerede duracağını bilirsin. bizim savunmamızda rakip hep bomboş kafa vuruyor. kimse yapmasi gerekeni bilmiyormuş gibi.
fatih hoca da deplasman fobisi diye bir şey yoktur derken bunu kastediyordu. takım heryerde takımdır. sanki çok çalışmamız gerekiyor gibi. hayırlısı.
