170
hayatımda ilk defa maçtan önce futbolcuların tribünlere çağrılmadığına şahit olduğum maç. taraftarda ister istemez bir kalp kırıklığı vardı, genel manada protesto alkışlarıyla ve metin oktay tezahüratlarıyla geçti eski açıkta maç. gollerden sonra dahi ''taçsız kral metin oktay'' sesleri inletti mecidiyeköy'ü. ikinci yarıda takımın da tat vermemesi ile birlikte tamamen maçtan koptuk. o dakikalarda söylenen ''ah azize vah azize'' melodisi ise keyifli anlar yaşanmasına yol açtı. özellikle çok sayıda ayakkabının çıkartılıp sallanması enteresan görüntüler oluşturdu. maçın bitiş düdüğüyle birlikte azan bucaspor taraftarına ise anlam veremedim, ne ayaksınız lan siz?
