54
2004-2005 sezonu yüzüncü yılımızı kutladığımız mutlak şampiyonluk parolasıyla girdiğimiz fakat ligi ikinci bitirip türkiye kupasını aldığımız sezon. ligde daumlu fenerbahçe'nin 4 puan gerisindeyiz rahmetli başkanımız özhan canaydına istifa seslerinin yükseldiği haftalar. hatta ultraslan omuz omuza pankartı asmıştı bu maç tribüne. rakip bize genelde ters gelen şenol güneş'in çalıştırdığı trabzonspor ve tek maç eleyenin finale yükseleceği türkiye kupası mücadelesi. o sezon tüm iç saha maçlarında olduğu gibi kale arkasında yine yerimi almıştım. ilk yarı baskılı olmamıza rağmen golü bulamadık ikinci yarı rakip yattarayı oyuna aldı ve daha tehlikeli gelmeye başladı ve nihayetinde 56. dakikada golü kalemizde gördük. kalan süre maç tek kaleye dönmüştü ve beraberlik golünü 89.dakikada necati ateş atmıştı derin bir ooh çekmiştik.
komik olay ise 1-0 olduktan sonra o dönem bizim tribünlerin söylediği meşhur bir tezahurat vardı, -arman için oyna forman için oyna ölüme oyna ölümüne oyna... 70li dakikalarda kapalı tribün başladı bu tezahuratı söylemeye, önümüzde de 14-15 yaşlarında muhtemelen ilk defa galatasarayı statda izlemeye gelen sevimli ve heyecanlı iki çocuk vardı. maç boyunca çevresindekilerin yüzünü güldüren tavırlarıyla sempatik gelmişlerdi kapalıdan bu tezahuratı duyunca çocuklarda başladılar bağırmaya; -anan için oyna baban için oyna ölümüne oyna ölümüne oyna..
tribünde duyanlar arasında komik bi hatıra olarak kalmıştı maç sonunda penaltılarla 5-3 galip gelen taraf bizdik. ve bu sonuç bizi olimpiyata, ezeli rakibimize 6-0 işareti yaptırmayı bıraktıran o muhteşem 5-1lik final gecesine götürüyordu.
komik olay ise 1-0 olduktan sonra o dönem bizim tribünlerin söylediği meşhur bir tezahurat vardı, -arman için oyna forman için oyna ölüme oyna ölümüne oyna... 70li dakikalarda kapalı tribün başladı bu tezahuratı söylemeye, önümüzde de 14-15 yaşlarında muhtemelen ilk defa galatasarayı statda izlemeye gelen sevimli ve heyecanlı iki çocuk vardı. maç boyunca çevresindekilerin yüzünü güldüren tavırlarıyla sempatik gelmişlerdi kapalıdan bu tezahuratı duyunca çocuklarda başladılar bağırmaya; -anan için oyna baban için oyna ölümüne oyna ölümüne oyna..
tribünde duyanlar arasında komik bi hatıra olarak kalmıştı maç sonunda penaltılarla 5-3 galip gelen taraf bizdik. ve bu sonuç bizi olimpiyata, ezeli rakibimize 6-0 işareti yaptırmayı bıraktıran o muhteşem 5-1lik final gecesine götürüyordu.
