464
askerdeydim, en aksi en ters başçavuş nöbetçi o gün, ben de nöbetçi çavuşum. içtima, akşam yemeği derken maç saati geldi. bununla yan yana oturuyoruz. maçın stresi bir yandan, bunun stresi bir yandan derken kaskatı kesildim. popescu'nun penaltısından sonra kayış koptu ikimizde de. sarmaş dolaş olduk birden, birbirimizi kucaklayıp zıplamaya başladık. o an öğrendim fanatikmiş bizim başçavuş. hatta istediğiniz saatte yatın bile demişti. her türlü unutulmaz bir gündü ve tabi ki korkunç bir şey .
