11287
ben fatih terim ile galatasaray ilişkisine farklı bir açıdan bakmak istiyorum:
14 sene futbolcuk ve kaptanlık döneminde şampiyon olamıyorsun ve ister istemez içinde bir başarısızlık algısı yer ediyor. ardından 14 sene emek verdiğin camiaya seneler sonra teknik direktör olarak dönüyorsun ve 4 sene üst üste şampiyonluk, uefa kupası gibi başarılar elde edip ansızın bir gece - anlık heveslere, kariyer isteğine ve egona yenilip- gidiyorsun.
öyle başarılı oluyorsun ki (hani ne yaparsan yap sevgilin sana bağlı kalacakmış gibi bir his) galatasaray'ın başında kim olursa olsun, sen dönmek istediğin an dönebiliyorsun. ben yapamadım demenle lucescu'yu kovuyorlar örneğin. ben dönmek istiyorum dediğinde evinden arabayla getiriyorlar florya'ya seni.
bu garanti hissiyatı, nasıl olsa galatasaray bana her zaman kapısını açar düşüncesi 2005'li yıllara kadar sürdü. terim yıllarca milli takımı çalıştırdı. galatasray'dan yaklaşık 10 sene ayrı kaldı. onu destekleyen tek kitle olan galatasaraylılar da ortada olmayınca imparator yine sıkıldı, gelmek istedi ve geldi. ancak 3. dönemi başladığında gerçekten bu camiayı özlemiş bir fatih terim vardı herkesin karşısında. çocuk gibi mutlu, huzurluydu bu camiaya döndüğünde. ikinci döneminin aksine sayısız başarıya imza attı tekrardan. kareografilere taşındı sıfatı. tribünlerde yine imparator fatih terim sesleri yükseliyordu.
ama o da ne? ne yazık ki imparator ünal aysal ile tartışma içine girdi ve kendini 3. kez florya dışında buldu. kim haklı kim haksız orasına hiç girmeyeceğim. ancak bir gerçek var ki terim ilk kez böylesine vuruldu, ilk kez tam anlamıyla aşık oldu. hep çok sevdi belki ama en çok 3. döneminde sevdi. ondandır şimdi bunca çaba. ondandır euro 2016 gündeminden bir şekilde sıyrılıp sözü galatasaray'a getirmeler.
hocanın içi gidiyor bu takımda değil diye. hani deseler ki gel bize diye sanki koşa koşa gelecek. ben öyle gözlemliyorum. euro 2016'yı bile göz görmeyecek kadar aklı burada. bir şeylerin yarım kaldığını biliyor. zamanın beklemeksizin geçip gittiğini de... terim yaşlanıyor, allah uzun ömürler versin ancak galatasaray'a tekrar gelişi için geniş bir zaman yok. tren kalktı mı ancak bakarsın arkasından. elden de bir şey gelmez.
fatih terim'in aklında sarı kırmızı ile kaldırılacak kupalar var.
keşke ayrılıklar hiç yaşanmasaydı, terim'in kariyerinden bahsederken 1996- 2016 arası galatasaray'ı çalıştırdı, denebilseydi. ehh olan oldu.
gelmekler gitmek içindir, gitmekler gelmek. ama aslında ne gelmek vardır ne de gitmek. gidişinin dönüşü var biliyoruz. günahınla sevabınla da seni seviyoruz.
14 sene futbolcuk ve kaptanlık döneminde şampiyon olamıyorsun ve ister istemez içinde bir başarısızlık algısı yer ediyor. ardından 14 sene emek verdiğin camiaya seneler sonra teknik direktör olarak dönüyorsun ve 4 sene üst üste şampiyonluk, uefa kupası gibi başarılar elde edip ansızın bir gece - anlık heveslere, kariyer isteğine ve egona yenilip- gidiyorsun.
öyle başarılı oluyorsun ki (hani ne yaparsan yap sevgilin sana bağlı kalacakmış gibi bir his) galatasaray'ın başında kim olursa olsun, sen dönmek istediğin an dönebiliyorsun. ben yapamadım demenle lucescu'yu kovuyorlar örneğin. ben dönmek istiyorum dediğinde evinden arabayla getiriyorlar florya'ya seni.
bu garanti hissiyatı, nasıl olsa galatasaray bana her zaman kapısını açar düşüncesi 2005'li yıllara kadar sürdü. terim yıllarca milli takımı çalıştırdı. galatasray'dan yaklaşık 10 sene ayrı kaldı. onu destekleyen tek kitle olan galatasaraylılar da ortada olmayınca imparator yine sıkıldı, gelmek istedi ve geldi. ancak 3. dönemi başladığında gerçekten bu camiayı özlemiş bir fatih terim vardı herkesin karşısında. çocuk gibi mutlu, huzurluydu bu camiaya döndüğünde. ikinci döneminin aksine sayısız başarıya imza attı tekrardan. kareografilere taşındı sıfatı. tribünlerde yine imparator fatih terim sesleri yükseliyordu.
ama o da ne? ne yazık ki imparator ünal aysal ile tartışma içine girdi ve kendini 3. kez florya dışında buldu. kim haklı kim haksız orasına hiç girmeyeceğim. ancak bir gerçek var ki terim ilk kez böylesine vuruldu, ilk kez tam anlamıyla aşık oldu. hep çok sevdi belki ama en çok 3. döneminde sevdi. ondandır şimdi bunca çaba. ondandır euro 2016 gündeminden bir şekilde sıyrılıp sözü galatasaray'a getirmeler.
hocanın içi gidiyor bu takımda değil diye. hani deseler ki gel bize diye sanki koşa koşa gelecek. ben öyle gözlemliyorum. euro 2016'yı bile göz görmeyecek kadar aklı burada. bir şeylerin yarım kaldığını biliyor. zamanın beklemeksizin geçip gittiğini de... terim yaşlanıyor, allah uzun ömürler versin ancak galatasaray'a tekrar gelişi için geniş bir zaman yok. tren kalktı mı ancak bakarsın arkasından. elden de bir şey gelmez.
fatih terim'in aklında sarı kırmızı ile kaldırılacak kupalar var.
keşke ayrılıklar hiç yaşanmasaydı, terim'in kariyerinden bahsederken 1996- 2016 arası galatasaray'ı çalıştırdı, denebilseydi. ehh olan oldu.
gelmekler gitmek içindir, gitmekler gelmek. ama aslında ne gelmek vardır ne de gitmek. gidişinin dönüşü var biliyoruz. günahınla sevabınla da seni seviyoruz.
