3590
kamuoyuna
barışın, kardeşliğin, sevginin ve saygının gönüllere hitab eden, birleştirici diline olan inancımız vesilesi ile derdimizi sözcüklerle anlatabileceğimize sonuna kadar inanıyoruz. beraber ektiğimiz toprağı, beraber içtiğimiz suyu, beraber soluduğumuz havayı bizden sonra gelecek olanlara kirletmeden teslim etmek insanlık borcumuzdur. bunu başaramadık belki, bari birbirimizi sevelim ve saygı duyalım.
formalarımızın arkasında hepimizin gizli adı “bariş” yazsın. hepimizin sponsoru hayat olsun.
dünyayı devredeceğimiz çocukların renklerini, seslerini birbirinden ayırmadan o çocukların gözlerine utanmadan bakmak istiyorsak insanlığımızı yeniden hatırlamamız gerekiyor. medeniyetlere beşiklik yapmış bu toprakların hamurunda şiddet ve ona karşı gelecek kardeşlik ve merhamet duygusunun bu günde var olduğunu biliyoruz. bize benzemeyenlere ve hayatlarına insan oldukları için saygı duymak zorundayız. bu aynı zamanda kendimize saygının da bir gereğidir. dilin bir anlamı da gönüldür. kalpten kalbe yolun olduğuna inanıyoruz. dilden ve insandan umudu kesmediğimiz için derdimizi sözcüklerle anlatabileceğimize bu günden yürekten inanıyoruz.
bu geçici dünyaya insani güzel huylar eşliğinde kırıp dökmeden, kesip biçmeden insana yaraşır, onurlu izler bırakmak istiyoruz.
taraf olduğumuz yarışmalara, müsabakalara, maçlara olimpiyatlara evet, yenmeye yenilmeye, beraberliğe evet. ama öldürmeye ve bir insan eliyle ölmeye, “şiddete” hayir.
bu yüzden çeşitli sebeplerle sürekli olarak haksız ve acımasızca şiddet ve ayrışmaya örnek gösterilen tribüncüler olarak biz söz konusu vatanımızın milletimizin birlik beraberliği, huzur ve güveni olduğu zaman gerisi “teferruat”tır!
ultraslan
barışın, kardeşliğin, sevginin ve saygının gönüllere hitab eden, birleştirici diline olan inancımız vesilesi ile derdimizi sözcüklerle anlatabileceğimize sonuna kadar inanıyoruz. beraber ektiğimiz toprağı, beraber içtiğimiz suyu, beraber soluduğumuz havayı bizden sonra gelecek olanlara kirletmeden teslim etmek insanlık borcumuzdur. bunu başaramadık belki, bari birbirimizi sevelim ve saygı duyalım.
formalarımızın arkasında hepimizin gizli adı “bariş” yazsın. hepimizin sponsoru hayat olsun.
dünyayı devredeceğimiz çocukların renklerini, seslerini birbirinden ayırmadan o çocukların gözlerine utanmadan bakmak istiyorsak insanlığımızı yeniden hatırlamamız gerekiyor. medeniyetlere beşiklik yapmış bu toprakların hamurunda şiddet ve ona karşı gelecek kardeşlik ve merhamet duygusunun bu günde var olduğunu biliyoruz. bize benzemeyenlere ve hayatlarına insan oldukları için saygı duymak zorundayız. bu aynı zamanda kendimize saygının da bir gereğidir. dilin bir anlamı da gönüldür. kalpten kalbe yolun olduğuna inanıyoruz. dilden ve insandan umudu kesmediğimiz için derdimizi sözcüklerle anlatabileceğimize bu günden yürekten inanıyoruz.
bu geçici dünyaya insani güzel huylar eşliğinde kırıp dökmeden, kesip biçmeden insana yaraşır, onurlu izler bırakmak istiyoruz.
taraf olduğumuz yarışmalara, müsabakalara, maçlara olimpiyatlara evet, yenmeye yenilmeye, beraberliğe evet. ama öldürmeye ve bir insan eliyle ölmeye, “şiddete” hayir.
bu yüzden çeşitli sebeplerle sürekli olarak haksız ve acımasızca şiddet ve ayrışmaya örnek gösterilen tribüncüler olarak biz söz konusu vatanımızın milletimizin birlik beraberliği, huzur ve güveni olduğu zaman gerisi “teferruat”tır!
ultraslan
