589
duvara toslamıştır.
milliyetçilik duygularımı çok küçük yaşta kaybettim. hiçbir zaman milli takımı desteklemek zorunda hissetmedim kendimi. böyle bir zorunluluk görmedim zira hep içimden geldi. tümer metin'i hiç sevmezdim, onun attığı gollerle deli gibi sevindiğimi hatırlıyorum. zerre kadar milliyetçilik duygum yok demiş miydim? hep içimden geldi. yaşadığım toprakları sevdiğim için, buradaki insanları sevindirdiği için sevdim milli takımı. ya da somut bir gerekçem yoktu yine de sevdim diyebilirim.
arkadaşım siz tam olarak ne yaptınız da bu sebepsiz ve çıkarsız sevgiyi yok edebildiniz aklım almıyor. yahu zerre ileriye götürmeseniz, olduğu yerde bıraksanız zaten sevecektik. onu da geçtim; yokuş aşağı yuvarlansa da sevecektik biz. bir boka benzemeseydi de sevecektik. on yıllardır en büyük sosyal etkinlikti futbol. haftasonu heyecanla beklenir haftaiçi biten maçların goygoyu yapılır bir sonraki hafta konuşulur dururdu. berberde, otobüste, takside, okulda, markette, tarlada orada burada doğru ya da yanlış konuşulurdu bir şekilde. nasıl oldu da ben milli takım maçlarını heyecansız takip eder oldum?
nasıl oldu da berberde, okulda falan şimdi futbol bile konuşulmuyor?
nasıl bir kutuplaşma yarattınız da insanların konuşacak bir şeyi bile kalmadı artık.
milliyetçilik duygularımı çok küçük yaşta kaybettim. hiçbir zaman milli takımı desteklemek zorunda hissetmedim kendimi. böyle bir zorunluluk görmedim zira hep içimden geldi. tümer metin'i hiç sevmezdim, onun attığı gollerle deli gibi sevindiğimi hatırlıyorum. zerre kadar milliyetçilik duygum yok demiş miydim? hep içimden geldi. yaşadığım toprakları sevdiğim için, buradaki insanları sevindirdiği için sevdim milli takımı. ya da somut bir gerekçem yoktu yine de sevdim diyebilirim.
arkadaşım siz tam olarak ne yaptınız da bu sebepsiz ve çıkarsız sevgiyi yok edebildiniz aklım almıyor. yahu zerre ileriye götürmeseniz, olduğu yerde bıraksanız zaten sevecektik. onu da geçtim; yokuş aşağı yuvarlansa da sevecektik biz. bir boka benzemeseydi de sevecektik. on yıllardır en büyük sosyal etkinlikti futbol. haftasonu heyecanla beklenir haftaiçi biten maçların goygoyu yapılır bir sonraki hafta konuşulur dururdu. berberde, otobüste, takside, okulda, markette, tarlada orada burada doğru ya da yanlış konuşulurdu bir şekilde. nasıl oldu da ben milli takım maçlarını heyecansız takip eder oldum?
nasıl oldu da berberde, okulda falan şimdi futbol bile konuşulmuyor?
nasıl bir kutuplaşma yarattınız da insanların konuşacak bir şeyi bile kalmadı artık.
