655
son düdük çaldıktan sonra nevizade'de izlediğim mekandaki ışıklı reklam panosu sevinç gösterilerime dayanamayıp kafama düşmüştü. olay mahallini aceleyle terk etmek zorunda kalmıştım. bir de maçın başından sonuna kadar yanımdakilere, "sus konuşma!", "lan eleştirme, bu maçta olmaz!", "gerilim vermeyin lan!" diye çıkıştığımı hatırlıyorum bu maça dair. başka da bir şey yok. sonrası metrobüs, florya, taksi, ev, sabaha kadar sevinçten uyuyamamak falan...
