9 mayıs 2009 galatasaray ankaragücü maçında özellikle ilk yarı futbola dair bütün güzellikleri bir film olarak gösterime koymuştur. izlemesi keyifli olandır.
maç içinde belki de ona dair detaylar pek dikkat çekmiyor çoğu kişi tarafından. ama maç içinde sürekli konuşuyor herkesle, yönlendiriyor. tekme de yese, kene gibi yapışsalar da 3 kişi birden dönüp de hoop ne oluyor demiyor, işine bakıyor, sinirli baros'u sakinleştiriyor, sakatlanan arda'nın yanına koşuyor, sürekli boşa kaçıyor eliyle arkadaşına pası atacağı yeri söylüyor, pas alamadığında, top kayıplarında veya tercih edilmediğinde aynı sükunetle dönüyor oyuna sinirin 's' si olmadan.
ve top onun ayağına geldiğinde mutlaka oyun rahatlıyor, hiç ama hiç gereksiz kullanmıyor topu. topu hiç üzmüyor yahu bu insan. topu diyar diyar gezdiriyor, öyle ki tekrar onun ayağına gelene kadar bence gurbete çıkıyor top. ne zaman ki dokunuyor topa tamam bitiyor hasretlik, tamamlanıyor aşk sahnesi.
futbol bir filmse, cassio'nun topla buluştuğu an en güzel aşk sahnesidir.
**