zamanında mağdur olan oyuncuların haklarını koruyabilmek adına, oyuncuları köle gibi gören zihniyete karşı haklı olarak uygulamaya geçen kurallardır.
ancak sonraki süreçte futbolcuların elleri o kadar kuvvetlendi ki, neredeyse bugün kulüpler oyuncuların kölesi olmaya başladı.
örneğin bir oyuncu düşünün, kulübünden hatırı sayılır bir sözleşme ile iyi bir yıllık ücret alsın ama oynamak için gayesi olmadığı gibi başka kulübe gitmeyi de düşünmesin (bkz:
tarık çamdal)
yine bir oyuncu düşünün; yüksek maaşına karşın aylardır ne sezon başı kampına katılsın, ne de herhangi bir idmanda görülsün (bkz:
tolga ciğerci)
bu ve benzeri örnekleri çoğaltabiliriz.
eee, bu durumda kulüplerin hakkını kim savunacak?
sonuçta oyuncular gelip geçici, onların da hakkı yenmesin ama aslolanın kulüpleri sürdürülebilir kılmak olması gerekmez mi?
şu da bir gerçek ki, zamanında o sözleşmeleri yapan yönetimlerin de dönemlerindeki zararlardan sorumlu olacağı bir düzenleme yapılmalı, o ayrı bir konu
burada vurgulamak istediğim, iyi niyetli olmayan oyunculara karşı da kulüpleri koruyacak düzenlemeler kesinlikle yapılmalı.
ne bileyim, belli kıstaslarla (tabii ki makul ve kabul edilebilir sebepler oluşmalı) oyuncuların sözleşmelerinin tek taraflı feshi mümkün olabilmeli.
yoksa daha çook demoklesin kılıcı gibi dolaşır durur tepemizde uefa'nın ffp'si.
