ali sami yen stadyumu

• 1051

  an itibariyle haberturk'te yayınlanan benim ali sami yen'im belgeseliyle andığımız stadımız, mabedimiz, yuvamız, özlediğimiz.
  düşünüyorum da ocağımız yıkılmış, boğazımda bir düğüm...
• 1052

  (bkz: benim ali sami yen'im)
  
  (bkz: fade to black)
• 1053

  2 haftada bir anarım kendisini. herkesin hemfikir olduğu gibi, orası sadece bir stadyum değildi. bir ülkenin kendi yalnızlığını yenmesiydi. (bkz: seni yıkacak dozerin)
• 1054

  (bkz: keşke gelsek bir gün yeniden)**
• 1055

  resmi sitede gezinirken adını gördüm bir bakayım dedim tekrardan öyle. son paragrafta: "1.400 lüks 290 kva projektör ile aydınlatılan stadyumun rekor katılımı, koltukların olmadığı dönemde 39.000 kişi (1987, galatasaray-eskişehirspor karşılaşması) olarak gerçekleşmiştir." yazıyor. bunu görünce bir de o maça gideyim dedim ayak üstü 7 haziran 1987 galatasaray eskişehirspor maçı. ah ulan ah niye taşındık ki oradan niye gittik ki yaban ellere ve ben daha hiç gidememiştim ali sami yen'e.
  
  sitede ki link: http://www.galatasaray.org/...ages/tesislerasy.php
  
  ve o gün, 14 senelik aradan sonra gelen şampiyonlukla beraber tribünlerde seni sevmeyen ölsün: http://www.youtube.com/watch?v=DGu9-rYQbIo
  
  ölsün amq gebersin ne boka yararlar zaten seni sevmedikten sonra.
  
  seni yıkacak dözerin gitsem anasını bulsam, yapcam dediğimi yapsam geri gelir misin?
• 1056

  --- alıntı ---
  
  dayımın; yastığımın, yatağımın altına posterler koymasıyla yakalandığım bir hastalıktı galatasaray. trt-1 zamanıydı tek kanallı, prekazi'li, simoviç'li, tanju'lu takımın derwall ve denizli ortaklığıyla şampiyonluğa dönüşünün zamanlarıydı.
  
  1998 yılında üniversite okumak için bulunduğum sakarya'dan arkadaşlarla toplanıp bir milli maça gitmeye karar verdik. türkiye-finlandiya... maç, ali sami yen'deydi. o kutsal betona basmak için erken saatlerde girdim stadyuma. kapalı tribüne tam saha ortası hizasından giriş yapmıştık. ilk 15 dakika sadece boş tribünlerini, o güzelim yeşilini seyrettim. ali sami yen'deydim, inanabiliyor musunuz? televizyondan izlediklerimi şimdi yerleştiriyordum sami yen'in noktalarına. cüneyt kaptan çıkıyordu en önde, arkasında simoviç, erhan, ismail diye giden sıralama. işte tanju mükemmel plasesini atıyordu yeni açık tarafındaki kaleye neuchatel xamax maçında. derwall ile mustafa hoca omuzlardaydı 14 yıl sonra gelen şampiyonlukta, görüyordum... burası ali sami yen'di... ali sami, "yen" demişti türk olmayan takımları, galatasaray da burda yenmişti işte. evet evet, duyuyordum; "re re re, ra ra ra, galatasaray galatasaray cim bom bom" diye inliyordu bu kutsal beton, dünyanın belki de en eski tezahüratını ederken. allah'ım şükürler olsun bugüne, sami yen'deydim...
  
  burası sami yen burdan çıkış yok derdik ya hep; yalan değildi. bizim için bile yalan değildi. evet, galatasaray aşktı, sarı-kırmızı sevdaydı ama ali sami yen de yeni bir ateşti çıkmayan içimde. çünkü sonra orda gördüm ben ilk; hakan'ı, okan'ı, suat'ı, tugay'ı... orda yazmaya başladı tarihi imparator terim... hagi; orada yeniden doğdu ve aldı dünyayı karşısına. orada izledim doyamadığım, hala yerine yar koyamadığım popescu'yu. tanju'nun neuchatel'e topu astığı kale ile taffarel'in geçişe kapattığı kale aynıydı. eski açıktan bakışırdık mondi'yle. 16 dakika boyunca şampiyonluğu beklerken bile yıkılmamıştı. hasan şaş'ın gözyaşları hala parlak bir lekedir o çimlerin üzerinde. dahası var mı bilmiyorum ama sami yen'di işte... maldini'nin "kimse beni burada 23 bin kişinin olduğuna inandıramaz" dediği yerdi burası... tarih kimleri yazdıysa, mekan hep aynıydı. o, başkanın adıydı. ali sami bey'den arda'ya kadar tarih demekti. galatasaray türkiye'ydi, başkenti de sami yen!
  
  http://www.eksisozluk.com/show.asp?id=29046877
  
  --- alıntı ---
• 1057

  gözlerimde yaş kalbimde sızı unutmadım seni
  unutamadım unutamadım ne olur anla beni
• 1058

  öyle çok şey var ki sana dair..
  
  http://c1206.hizliresim.com/y/p/8d1yj.jpg
• 1059

  http://im.haberturk.com/...detay.jpg?1340443060
• 1060

  http://gss.gs/4kX
• 1061

  beşiktaş ile paylaşılmaması gereken stadyumdur. fakat bu konuyu ali sami yen üzerinden goygoylamaya da gerek yok. zamanında takımlar birbirlerinin stadında oynarken kimsenin kemiklerinin sızladığını sanmıyorum. günümüzde de böyle olsun demiyorum tabii dünyanın stadı var gitsin oynasınlar. mis gibi olimpiyat stadı var ya. mis gibi valla. üfür üfür.
• 1062

  yeni stada geçmeden keşke acı çekmeyi parasızlığı transfersizliği göze alıp borç harç, olduğu yere bir stad yapsaydık. arena'ya geçmek kısa vadede tam bir enayilik oldu bizim için. uzun vadede orası da bir kültür kazanacaktır, fakat bizden yeni stadın alıp götürdüğü çok şey olduğu ayan beyan ortada. mali anlamda bizi uçurmuş olsa da yeni stad özellikle diplomatik anlamda yaşattığı sıkıntılar inanılmaz.
  
  çok özletiyor kendini. keşke gitmeseydik oradan. oksijeni bile farklıydı.
• 1063

  "bok varmış" gibi koşa koşa, arkamıza dönüp bakmadan terkettiğimiz mabed.
  kapalı olmayan kapalı tribünüyle, yağmurlu havalarda bastıkça eriyip giden basamaklarıyla, hatta son maçtaki koltuksuz haliyle bile türk telekom arena'dan daha güzel, daha konforlu sıcacık bir yuva idi...
• 1064

  bugün hala ayakta olsaydı beşiktaş akbabalarının üzerine çullanmak isteyeceği stadyum olurdu.
• 1065

  benim için kendisi bu iken;
  http://gss.gs/Uz6
  
  tt arena budur;
  http://gss.gs/uno
  
  hangisi güzel? dış görünüş olarak ikincisi eyvallah. ama kimin için ağlarım gece içerken? kimi ararım yanımda? kimin fotoğraflarına bakınca içim burkulur? yani kimi isterim ben abi? seni ulan seni, ali sami yen stadım, seni.
  
  sıkıldığımda eski açığı gören sokağa gidip sana içimi dökmek gibisi olmadı ki hiç. seni özlüyorum lan. ısınamadım şu arenaya, sırf senin yerine geldi diye. kızma ama kombine de aldım ondan. zannetme ki seni unuttum, ona bağlandım. halen senin olduğun yerin yakınından geçerken yanımda kim varsa şurda şöyle oldu, şurda içerdik, şurda galibiyeti şöyle kutladık, şurda polisten dayak yedik diye uzun uzun anlatırım yüzümde hafif gülümsemeyle, yanımdakinin sıkılmasını umursamadan.
  
  şu ara senle öğrendiğimiz bazı değerler sorgulanır oldu. aslında bir yandan iyi ki sen görmedin bu günleri. kaldıramazdın şüphesiz. senden ayrı kaldığımız senelerde bizlere zulüm çektiren, çektiğimiz çilelerle dalga geçen, düştüğümüz zaman vuran kim varsa şu an bizden bir şeyler dileniyor. ve maalesef devlet büyükleri de kullanıyor tüm güçlerini. biz de duacıyız başkan korusun değerlerimizi diye. asil kalalım diye. sen hep tertemiz kalacaksın işte. bizse devam edeceğiz senden uzakta arma kovalamaya...
• 1066

  galatasaray'ın devlete verdiği stadyumdur, bu alışverişte allah kuruşu lafı geçmemiştir.
• 1067

  şu anda bu stada geri dönme şansımız olsa kimse hayır demez herhalde. yıkıktı, döküktü ama bizimdi. yanlış anlaşılmasın, ali sami yen arena'da sonuna kadar bizim, dibine kadar hem de. rahatsızlık veren şey herkesin bir hak talep etmeye başlaması. alın götünüze sokun diyesim geliyor, ben bile o kadar sahiplenmemişken o stadı adam benim vergimle yapıldı benim stadım diyor yahu. al la, al senin olsun. verin bize sami yen'i, verin kapalı koridorlarındaki muhabbetleri. başka da bir şey istemiyorum.
  
  fakat, sanırım, üzülmek için çok geç. http://www.youtube.com/watch?v=zkRll_rtud0
• 1068

  çok özlenendir. özellikle şu sıralar çok fazla özlenendir. neden bilmiyorum ama tt arenaya hiç alışamadım. geçen sezon neredeyse her maça gittim. ama yok efendim, olmuyor. ali sami yenimizin yerini hiç bir şey tutmuyor. o sıcaklık yok. hani büyüdüğünüz evi yıkarlar, yerine yeni ve modern bir ev dikerler sizde oturursunuz ya. ama hiç alışamazsınız o eve. aynı onun gibi bir şey tt arena benim için. iyi güzel, ama yok...
  
  ali sami yen, içeri girmek için sıra bekleyişimi bile özlüyorum. yağmurda senin içinde ıslandığım zamanları özlüyorum. her şeyini özlüyorum ulan!
• 1069

  içimde koca bir yara olarak kalan, bir tarihe tanıklık etmiş mabed. bazı imkansızlıklardan dolayı hiç gidemediğim için ömrüm boyunca unutamıcam sanırım. belki de yıllarca giden renktaşlardan daha fazla... çocukluğum ve gençliğim bursa'da geçti. aslında sevmem böyle muhabbetleri ama gidemedim işte amk bursa'dan istanbul'a maça gidecek kadar dahi imkanım yoktu. türk telekom arena'ya anca gidebildim o da 1 sefer. gerçi baba vefat etmemiş ve emekli maaşını alıyor olmasam o da olmazdı da neyse. keşke sebebi bu olmasaydı gidişimin.
  
  seni unutmayacağım. içimdeki yara...
• 1070

  mabet.
  
  sayısız başarıların sevinçlerin mutlulukların, zaman zaman hüzünlerin, birlikteliğin mekanı. kendimi bu güne kadar en huzurlu hissettiğim yer. şimdi mecidiyeköy'deki arazisine bakanlar boş bir alan görebilir ama oraya birkez girmiş galatasaraylıların oraya baktıklarında gördükleri kelimelerle anlatılamaz.
  
  ali samiyen stadı
  hayatımın tam ortası
  nice şampiyonlukların
  zaferlerin mekanı
  
  her köşende bir anın var
  hüzünler ve mutluluklar
  gözümde yaş kalbimde sızın
  zaman ayrılık zamanı.
  
  bu dizelerden daha iyi anlatılamazdı heralde.
• 1071

  sürekli önünden geçmemize rağmen uzak bir semtte oturmamızdan dolayı peder beyin ancak 16 yaşında iken 2003 yılında müsade etmesiyle bir kaç galatasaray'lı arkadaş ile ayak bastığım mabedimiz. (bkz: 30 mayıs 2003 galatasaray gaziantepspor maçı) . herkez kapalıya akarken ne hikmetse biz yeni açık üst numaralı tarafına yanaşmıştık. ne heyecan yapmıştık arkadaş. hala hatırlarım serdar ortaç'ı:) , kapalı havayı, koltukları söküp eve götürme planları yapıp çıkışta polis tarafından engellenmemizi.
• 1072

  malesef kıymetini bilemediğimiz evimizdir. tt arena ise eski türk filmlerinde ailenin annesinin istediği kaloriferli , sıcak sulu ev gibidir. tt arena merdivenlerinden çıkarken kendimi normal bir statta hisederken , ali sami yen stadyumu'nun merdivenlerinden yukarı çıkarken kendimi evimde hissederdim. birşey olsa da geri dönsek diyesi geliyor insanın ama malesef öyle bir imkanımız yok. tt arena teslim sözleşmesi imzalanmadan ali sami yen'in yıkılmasına izin verenlere selamlar olsun.
• 1073

  belki de hayatımda içimde ukte olarak kalacak tek şey buraya gidememem. uzaklardaydık, bizi getirecek kimsemiz yoktu maalesef. sadece televizyonlardan görebildim orayı, sadece televizyonlardan görebildim o atmosferi. bir kere olsun gitmeyi çok isterdim. o yüzden giden arkadaşlar bir daha gidemiycekleri için üzülürken ben hiç gidemediğim için üzülüyorum. her ne kadar gidemesemde oradaki atmosferi henüz ali sami yen arenada sağlayamadığımızı düşünüyorum.
• 1074

  gitmediğim için üzüldüğüm ama kendimi hiç suçlayamadığım * eski ama biyerlerde hep varolacak mabedimiz.ki eminim içinde bulunmak, onun havası solumak bambaşkadır ama bizler için o ruhu özlemek, aramak da mümkün. ilginç ama hissederdim ben.. anlatamamki.. bende özlüyorum bi şekilde.
• 1075

  yaşım 5'ti sanırım. ya da 6. o zamanlar ışıklandırma teknolojisi henüz stadlara gelmediğinden gündüz maçları oynanırdı. kapalıya giderdik babamla. yeni açık tribüne güneş çarpardı. sarı-kırmızı bayrak ve kaşkollar tribüne yanıyormuş görüntüsü verirdi. ateş yükseliyor gibi. hep imrenerek bakardım o tribündeki insanlara, orada, yeni açıkta olmayı isterdim. o senelerde kapalıya değil de açık tribüne götürseymiş babam beni, bu defa da kapalıda olmak isteyecektim büyük bir ihtimalle.
  
  yıllar boyu gezmediğimiz tribün, görmediğimiz koltuk kalmadı. bugün biri çıksa ve dese ki; eski açıkta önünde direk, bir koltuğun üzerinde 2 kişi ayakta duracak şekilde bağırmak mı, şimdiki gibi yerine yerleştiğinde kimse sana değmeyecek ve yakın köşe gönderini net görecek şekilde oturmak mı daha güzeldi diye, cevabım ali sami yen olurdu, sonsuza kadar.