hayatımda ilk kez ulaşmak için çaba göstermeye başladığım amaç. şimdiye dek hiç kilolu sayılacak biri olmadım, ama kendimi bildim bileli göbeğim vardı. çocukken bile çubuk kraker gibi kollarım olmasına rağmen bildiğin bira göbeğiyle dolaşıyordum. son 2-3 yılda bu durum biraz değişti. ecnebilerin love handle diye tabir ettiği karın yanı yağı aldı başını gitti. bacaklar eski antalyasporlu
serge djiehoua'nın bacakları kadar kalınlaştı, tek farkla, bendekiler full yağdan oluşuyor. üstüne jinekomastili bir erkek olarak meme yağlanmasını da katınca garip bir vücut çıktı ortaya. iyi kötü yüzme geçmişi sayesinde azıcık geniş omuzlu ve sivas genleri sağ olsun, kıllı mıllı olmasam hamile kadın vücudu gibi bir şey allah affetsin.
peki nasıl zayıflamaya karar verdim? öncelikle biliyorsunuz, kilo almak denen şey çok sinsi gerçekleşiyor. kişi farkında olmadan genişliyor. ne zaman ki yıllar sonra karşılaşılan bir eski dost veya akraba durumu çıtlatıyor, o zaman ayılıyor insan. bu tip aydınlatıcı yorumları zaman zaman duyuyordum ama çok sallamıyordum. ne zaman ki 3 yıldır oturduğum kutu gibi dairenin banyo kapısından geçerken kıçımda lavabonun köşesini hissetmeye başladım, o zaman duruma ayıktım. benim evde çamaşır makinesi banyo kapısının hemen arkasında konuşlandığı için kapı yarım açılıyor. 3 yıl önce deliksiz basket gibi akıp giriyordum içeri. şimdilerde panyaya çarpıp seke seke banyoya girebiliyorum.
kaldırımda yürürken karşıdan gelene temas etmemek için daha çok efor sarfetmem gerekiyor mesela. daha fazla yan dönüyorum, neden? çünkü gövde genişlemiş moruk, yan dönmesem elin adamıyla/kadınıyla tokuşacağız.
merdiven inerken sallanan memeler, eski pantolonlara giremeyen popolar, sakalları kesince ayyuka çıkan gıdılar... bunların hepsi yıllar içinde sinsice oluşmuş. ben farkında değilim. lavabonun kenarı sağ olsun, obeziteye giden yoldan döndürdü beni.
şimdi gözünüzde toraman biri canlanmış olabilir. halbuki 180 cm'e 83 kilo bir vatandaşım. vücut kitle endeksim 26 küsur, yağ oranım da keza öyle. 20 kilo yağım varmış. diyetisyen abla bunun 12 kilosu göbekte dedi. bir damacananın 3te 2si, sırf yağ olarak karnımdaymış.
alkol alıyor musun dedi, evet haftada 4-5 kez, bazen akşamüstü başlıyorum.
ne içiyorsun? cin, vodka, tekila, viski, bira, bazen evde ne varsa.
günahı boynuna, doğru mh değil mi bilmiyorum, alkol göbekte toplanıyormuş. bana biraz sallamasyon geldi. neyse, alkolü zaten azaltacaktım, kilo vermek için tamamen kesmiş bulundum. alkolik olmadığımı görmek güzel oldu, çünkü canım hiç çekmiyor. diyetisyen abla beni alkolik sanmış olsa gerek "normalde içirmeyiz ilk haftalarda ama sen haftada bir kadeh şarap iç" dedi. kendimi jiletlerim veya tinere başlarım falan sandı herhalde.
bana bir liste yazdı, sağ olsun. bir haftadır harfiyen uyuyorum. amaç 75 kiloya inmek, sonra da bir gym'e gidip "brad pitt'in fight club'taki hali kadar olayım yeter abi" diyip dayak yemeyi düşünüyorum. öyle değil tabii de, kilo verirken kas da eriyormuş, pek kas olduğundan değil ama az buçuk sağlıklı yaşamaya başlamışken biraz da şekle girmek istedim.
uzattım farkındayım. aslında soru soracaktım ben. şimdi, renktaşlar, diyetisyen abla bazı öğünlere limit koydu, mesela "bir kase çorba" gibi. bazılarındaysa sadece yemeğin adı yazıyor. örn: "fırında tavuk" yahut "nohut salatası". benim kafa bu durumu hemen fırsata çeviriyor. "ulan zaten az yiyorum, yürüyüş de yapıyorum, tek adam gibi öğünum var zaten, yanında ekmek de yemiyorum, duble porsiyon olsun bari" diye bir karar alıyorum herhalde. herhalde diyorum çünkü yemeği hazırladıktan sonra porsiyonun büyüklugünü anlıyorum anca. misal, bugün galiba 450 gram falan tavuk yedim. dün, 250 gram kadar nohut hüplettim.
bu ögünlerin ölçüsünü nasıl tutacağız? ben anlamıyorum ki doyar mıyım yoksa geceye doğru açlıktan bayılır mıyım. hassas tartıya falan gerek var mı? ya da güzel bir kalori takip app'i falan var mı önereceğiniz?
