yamaç paraşütü

• 1

  bir paraşütün ve hava akımlarının yardımıyla dağ yamaçlarında, süzülerek gerçekleştirilen ekstrem spor. ülkemizde özellikle kelebekler vadisi'nde yapmanın çok keyifli olduğu söylenir.
• 2

  ölmeden önce yapmak istediklerim arasında yukarılarda bulunur.
  
  (bkz: bungee jumping)
  (bkz: free fall)
• 3

  havadayken yapılacaklar listesini bitirdikten sonra yapılacak ilk aktivite.
  birde araba ile yapmayı hayal ediyorum.**
• 4

  iki maceraperest çıkar dağın tepesine , atlar dağdan paraşütle , çakılır düşer bi yere ; devletin helikopteri kalkar , ekipleri arar , saatlerce uğraşılır , o helikopterin yakıtı da benim verdigim vergilerle konulur.
  
  ne işiniz var lan dağın tepesinde ? işiniz gücünüz yok mu sizin?
  
  dedirten hadise.
• 5

  bütün alet edavat hoca vs eşliğinde bir tepeye çıkılır, koşarak havalanılır ve yamaçtan aşağıya süzülerek inilir. geçtiğimiz yaz yapmak için heveslendiğim fakat benim gibi manyak birini daha bulamadığım için hevesimi kursağımda bırakmış bir spordur. araştırmalarımdan hatırladığım kadarıyla istanbulda yaşayanlar ve yeni başlayacaklar için çok uygun olan, genelde eğitim için kullanılan 4 tepe çatalca'da bulunmaktadır. bunun dışında istanbul'da silivri, karaburun, gebze* olmak üzere pek çok uçuş yeri bulunmaktadır. inşallah bir gün yapabilmeyi umduğum adrenalin yüklü bir spordur.
• 6

  pamukkale'de de yapılan, bir kez gittiğim pamukkale'de otobüsten iner inmez vızır vızır havada uçuşan adamları görüp "ne oluyor lan burda" dememe sebep olan adrenalin yüklü spor.
• 7

  her sene oludeniz'de 4-5 kez yaptigim aktivitedir. babadaginin zirvesinden yaklasik 2000 m.'den atlarsiniz ve ruzgar musaitse yaklasik yarim saatte yere konarsiniz.
  
  ayrica benim icin ayri bir ozelligi vardir. elano transferini, yaklasik 1500 m.'de telefonla ogrenmistim, bu sebepten daha bir severim bu sporu, her uctugumda yeni yildiz gelecekmis gibi gelir.
  
  macasi sikan arkadaslar icin, nisan sonuna dogru galatasaray sozluk yamac parasutu zirvesi duzenleyebilir, gokyuzunu sari-kirmiziya boyayabiliriz. *
• 8

  her insanın hayatında en az bir kere yaşaması gereken deneyim. kuş gibi gökyüzünde süzülmek müthiş bir duygu.
  
  ama şöyle bir gerçek var: uçmak zevki insanın gözünü daha da yükseklere dikmesine sebep oluyor.
  
  mesela ilk kez uçmak için ufak çaplı bir yere gidersiniz tekirdağ gibi. sonra 600 metre sizi kesmez fethiye'ye gider 2000 metreden atlarsınız. o da kesmez tahtalı'dan 2600 metreden atlarsınız. dağdan atlamak basit gelmeye başlar, uçaktan serbest atlayış yaparsınız. sonra felix baumgartner'ın rekoruna göz dikersiniz. hepsini yaptıktan sonra ford'un oğlu gibi mektup yazarsınız: "dünya'da uçmak namına bütün zevkleri yaşadım, bir tek boğaz köprüsünden atlamak kaldı" diye.
  
  amma uçtum ben de. evet uçmak güzel şey.
• 9

  (bkz: ali dağı)
• 10

  nedendir bilinmez bu aralar videolarını izleyip izleyip durduğum spor.
• 11

  yürek isteyen spor. bir yamaç paraşütçüsüne uçuş yaparken kartal saldırmış. kartal aslında paraşüte saldırmış desek daha doğru olur:
  
  https://www.youtube.com/watch?v=dtHzKXfdZqQ
• 12

  ölüdeniz babadağ'dan yapılanlar ve diğerleri olarak ikiye ayrılan spordur.
• 13

  geçen bir videoda ölüdeniz'de yapılanını gördüm. yukarıdan manzara dehşet. ama 230 lira da türkiye şartlarında az para değil. yine de o manzaraya değer mi değer. turistlerin euro ve dolarları değerli olduğu için onlara az paraya mal olur.
• 14

  daha geçen hafta ilk kez yaptığım muhteşem olay.
  
  bana göre de "kaş'ta yapılanlar ve diğerleri" diye ikiye ayrılıyor çünkü kaş'ta yaptım. *
• 15

  dun ölüdeniz de canli olarak izleme fırsatı bulduğum benim icin cok ekstrem bir spor. aga ruzgar adami savuruyor, ben asagida izlerken panik yapiyorum. ben o yamaca ciksam, kendimi paraşütsüz atarim. daha az adrenalin olacagina eminim.
• 16

  bu işi profesyonel olarak pamukkale ve babadağ'da yapan arkadaşlar adrenalin yaşamak için her sene kemaliye'nin(erzincan) yolunu tutar.
  bütün sene yamaç paraşütünden o kadar sıkılırlar ki basejump veya wingsuit yapmayı iple çekerler.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=a1boLuaXAbI
  
  kemaliye seni de bekliyor.
• 17

  her insanın mutlaka bir defa yapması gereken spor türü. ölüdeniz'de yapanlardanım ben de. sezon başı ve sonunda daha iyi fiyatlara uçabilirsiniz. 350tl falan baymayın. 200-250tl arası bulabilirsiniz. bunlara orman giriş ücreti, fotoğraf ve video görüntüleri de dahil.
  
  bağımlılık yapmasından şüphe ediyorum. ilk defa geçen yıl eylül'de yaptım, bir hafta kadar ölüdeniz'de kaldım ve gitmeden ikinci kez yapmak istedim ama abartma olum diyerek kendimi frenledim. bu sene fırsat olur da yine sıcak sulara inersem farklı bir yere gitmeyi planlıyorum ama sırf yamaç paraşütü için tekrar ölüdeniz'e gidebilirim. aslında uçak gibi biraz, kalkış ve iniş en heyecanlı kısımları. ikisinin arasında kuş bakışı manzaranın keyfine bakıyorsunuz.
  
  kendi deneyimimi anlatayım. normalde gideceğim gün ölüdeniz'e kara bulutlar çöktü, fırtına koptu, şimşekler çaktı falan otelden dışarı çıkamadım. dolayısıyla ertesi güne ertelendi. ertesi gün hava güzeldi ama hala bulutlar mevcuttu. buna rağmen babadağ'a çıktık. bindiğimiz minibüs şoförü sayesinde benim heyecan erken başladı. gidenler bilir, o dağa çıkış için bir saat dağın etrafında kıvranıp durur araç. yollar genel olarak iyi olsa da yer yer çok dar ve korunaksız. ben de tesadüf o ki şoförün tam arkasına oturdum. adam bir ayağını bacağının altına almış, bir elini camdan dışarı atmış havalandırıyor ve tek ayak, tek el ile aracı kullanıyor. bir de yolun uçurum tarafına yanaşıp duruyor, 50cm daha yana kaysak sağ kurtulan olmaz. beni ter bastı ister istemez. nasıl kendimden geçtiysem, minibüs ile dağdan geri inişimizi düşünür oldum. bu inerken daha da hızlı kullanır, kesin araç yuvarlanır bok yoluna gideriz diye panikliyorum. ne amaçla dağın tepesine çıktığımızı bile unutmuştum. sonra bir ara yamaç paraşütü ile atlayacağımız aklıma geldi de rahatladım. gülmeyin ama o an yamaç paraşütü ile dönmek daha güvenli geldi bana.
  
  dağın tepesine vardığımızda aşırı sis vardı. görüş mesafesi 10 metreden azdı. o sırada paraşütler hazırlandı. benimle birlikte toplam 5 kişiydik uçuş yapacak olan. tepede bireysel uçuş yapacak olan birkaç yabancı paraşütçü de vardı. 15 dakika sonra hepimiz yan yana dizilmiş sisin ve bulutların açılmasını bekliyorduk zira önümüz tamamen bulutlarla kaplıydı. hiçbir şey görünmüyordu. paraşütçüler kendi aralarında makara yapıyorlar. diğer 4 kişi paraşütçüleriyle birlikte hazır vaziyette oturdular. bizimki oturmuyor bir türlü. koş deyince koşacaksın diyor. bir yarım saat kadar bekleriz diye düşünüyordum. o sırada yabancı paraşütçülerden biri gelip fotoğrafımızı çekti. sonra aşağıya doğru inip bizim kalkış yapacağımız taraftan yine bizi çekiyordu ki paraşütçü bağırdı koş koş koş diye. meğer uçuşumuzu çekmek için aşağıya inmiş. şerefsizim aklıma gelmemişti. işte o an elim ayağım titredi. koşuyorum ama karşı taraf bulut. 10 metre ilerimiz gözükmüyor. paraşüt açılmazsa korkusu var. bildiğin uçurumdan aşağıya doğru koşuyorum. 10 saniye kadar sonra ayağımız yerden kesildi. ister istemez koltuğa oturdum. bembeyaz bulutların içindeyiz ama bir kayaya çarpıp ölmek de var. birkaç dakika bulutların içinden hiç çıkmadık ama o bulutlardan ilk çıkış anı muazzam bir duygu. bütün fethiye, ölüdeniz ayaklarınızın altında. şu an bunları yazarken bile bir tuhaf oldum. bir taraftan ayakkabım düşerse, ipim koparsa, şu olursa bu olursa, nasıl ineceğiz gibi sorular kafanızı kurcalıyor, diğer taraftan uçmanın verdiği keyif insana değişik duygular yaşatıyor. dağın üzerinde uçarken yer ile aranızdaki mesafe birkaç yüz metre ancak dağ ayağınızın altından çıktığı an mesafe bir anda bin metreyi geçiyor ya.. o an da en az atlayış kadar içinizi kıpır kıpır ediyor. bu arada diğer paraşütçüler de arkamızdan atlamışlar sesleri geliyor. bir tanesi yanımıza geldi bizimkiyle goygoy yapıyor. ben paraşütler birbirine geçecek diye tedirgin olurken adamlar okey muhabbeti yapıyordu. inişe yakın sizden aksiyon isteyip istemediğinizi soruyor. ben kendisine bıraktım. 2-3 havada takla attıktan sonra otellerin üzerinden sahile doğru iniş yapıyorsunuz. biz inerken son anda bir turist önümüze çıktığı için neticemizin üzerine düşüp kötü indik ama çok korkulacak bir şey değil iniş.
  
  ben hiç bağırmadım ama bağıran, çığlık atan dağ gibi adamlara şahit oldum. tepkiler kişiden kişiye değişiyor. tek diyebileceğim mutlaka yapın. korkmayın. böylesine bir deneyimi yaşamadan ölmeyin :)
• 18

  allah nasip ederse bu yaz yapmayı planladığım aktivite.
• 19

  her yaz ölüdeniz'e gittiğim halde bir kez bile yapmadığım spor.
• 20

  fethiye "babadağ"da şöyle bir teleferik projesi yapılıyormuş. bu tarz yatırımlarla (doğaya zarar vermemek koşuluyla), ilginin daha da büyüyeceğini düşündüğüm spor dalı.
  
  https://www.youtube.com/...amp;feature=youtu.be
  
  umarım pistini tekelleştirip, fahiş fiyatlara hizmet sunmazlar.
• 21

  2014 yazında kaş'da yapmıştım. doğum günüm olması sebebiyle sağ olsun hoca kontrolü bana vermişti ve olayı daha da eğlenceli hale getirmişti. havada hocanın yaptığı ani dönüşlerle yaşanan adrenalin paha biçilemez. mutlaka herkesin bir kere de olasa denemesi gerekir. özellikle yamaç paraşütü yaptığınız yer manzara anlamında güzelse, havada hafif hafif süzülürken manzara izlemesi oldukça keyifli oluyor.
• 22

  bluetooth hoparlörümü yanıma alıp şu şarkıyla bu enstantaneye katılmayı düşündüğüm olay. fethiye kabak koyunda fazlasıyla yapanlar vardı fakat birtürlü fırsat olmadı
  
  https://www.youtube.com/watch?v=fSd95JvVlI8