ülkenin her yerinden irin çıkıyor, her bir yer de haksızlık mevcut ve yaralar kapanmıyor. üstüne biz sistemi olmayan amatör liglerden a klasman takımımıza kadar olan süreçte iyi bir şeyler mi umuyoruz?
italya'ya takımımız yenildi diye bunları söylemiyorum. italya'yı yenmemiz benim için zaten hayaldi, bunu arkadaşlarıma da iletip maç skorunu 3-1 italya lehine, hadi pozitif olursam da
11 haziran 2021 türkiye italya maçı için 2-2 gibi bir skor ummuştum. bu italya'yı fransa, ispanya, almanya üçlüsünden biri çözüp turnuvadan italya'yı eleyebilir gibi geliyor; yok böyle bir şey olamaz diyorsanız italya zaten kupayı kaldırır. fakat ilerisi için tahminlerin mahvolduğu iki sene yaşıyoruz dünyada. a milli takım için gereksiz ve afaki övgülerle gaza gelip, italya'yı şöyle yeneceğiz böyle yeneceğiz diyenler zaten futbola uzak, binde bir izleyenler adına bir durumdu.
fren yapmayı bilmiyorsanız motosiklet sizi üzerinden mutlaka atar. ya debriyaj ile vites küçültüp dengeli bir yavaşlama sağlamak zorundasınız ya da kampanası, abs'si sağlıklı bir araçla teker dengesini sağlayıp fren yapmalıyız ki o motorsiklet bizi üzerinden atmasın. a milli takım bu düzlemde fren yapmasını bilmeyen sürücü gibi italya maçında sahadaydı. kendi yarı sahamız üzerinde kapamayı bilmediğimiz ve pres kıramadığımız için bir-iki futbolcumuz harici hepsi birden kötü bir performansla maçtan ayrıldılar.
galler ve isviçre maçları ne olur, kazanabilir miyiz? olabilir. daha kompakt oynama aklı varsa gruptan böylece çıkabiliriz de, fakat bu şans için hazırlık maçlarında niye deneme yanılma yapılmadı diye sormaz mıyız?
şenol güneş iktidar ağzıyla felsefe yaparken, asker aklıyla mücadele içinde olmadığı için a milli takımın italya maçının özeti bize bu kötü, kötürüm düşünceleri sundu. umut güzel şeydir fakat altı dolu ise. hayatımı her türlü sıkıntılı yaşayıp, hep olumsuz neticelerle bir şeylerin derdini çekiyorsam ve sonuçta sıradan standart bir köle olarak bu hayatı yaşarken, a milli takım için gereksiz hayallere kapılmayacak kadar da sağlıklı bir olumsuzluk içerisinde olduğumun farkındayım.
mevcut atmosfer, ülke gündemi, marmara denizinin durumu vs. derken şarkısı bile berbat düzenlenen bir a milli takımı için tek endişem, bireysel anlamda futbolcuların olumsuz etkilenip, futbol hayatlarına bakış açılarının değişmesi olur ki; en azından bir çağlar, zeki ya da ozan kabak gibi gençlerimiz avrupa'da yer alan iş ahlakını az çok tanıdıkları için ayakları daha sağlam yere basar da, umarım kariyerlerini iyi yönlendirirler.
maalesef kolektif bilinç adına hislerim ve kanaatlerim olumsuz ve ümitsiz... maalesef!
