1
yıl 2012 aylardan ocak. henry 3 yıllık barcelona macerasının ardında amerika'nın new york red bulls takımında top oynuyor. ben dahil herkes(belki kendi bile) artık son top oynayacağı kıtanın amerika olduğunu düşünüyor. bir kişi hariç. arsene wenger. bir arsenal efsanesi olan henry'yi 2 aylığına da olsa efsane olduğu yere, arsenal'e tekrar getiriyor.
henry tam 5 yıl sonra 9 ocak 2012 arsenal leeds united maçında seyircisiyle buluşmak için sabırsızlanıyor. ancak başta henry formalarını giyip maça gelen arsenal taraftarları olamak üzere, henry'yi arsenal'de tekrar seyredebilmek için televizyonun başına kitlenen milyonlarca futbol sever ondan çok daha sabırsız. 65. dakikada oyuna girmek için kenara gelen henry oyun durmadığı için bir türlü oyuna giremiyor. 66 oluyor oyun durmuyor 67 oluyor hala oyun durmuyor. milyonlarca futbol sever dua ediyor "ne olur biri şu topu dışarı atsın" diye. ve nihayet beklenen an geliyor ve 68. dakikada henry oyuna giriyor.
dakika 78, maç 0-0. orta sahada topla buluşan alex song kafasını kaldırıp henry'e yolluyor topu. belki de santimetrelerle ofsayttan kurtulan henry önce sağ ayağıyla topu hafifçe yumuşatıp önüne alıyor, kafasını kaldırıp gözünün ucuyla kaleye bakıyor ve gerisi malum. kendi evinde kendi has golü olan "ayak içiyle uzak köşeye plase" golünü atıyor.
http://www.youtube.com/watch?v=RXdcfEnLHos
bu efsane golü belki daha da efsane yapan kesinlikle spiker.
ilk önce "henry, chance, goal" diyor. uzun bir sessizlik ve o efsane yorumunu ekliyor;
"he may be cast in bronze, but he′s still capable of producing truly golden moments"
"o belki artık bronzdan yapılma, ama hala altın anlar üretebiliyor."
kimi futbol sever için gereksiz romantik bir hamleydi bu ancak arsenal taraftarı için yıllardır gurbette olan sevgiliyi kısa bir süre de olsa görmek gibi bir şeydi bana kalırsa.
golün orjinal versiyonu:
http://www.youtube.com/watch?v=ExPNxsVJA9E
henry tam 5 yıl sonra 9 ocak 2012 arsenal leeds united maçında seyircisiyle buluşmak için sabırsızlanıyor. ancak başta henry formalarını giyip maça gelen arsenal taraftarları olamak üzere, henry'yi arsenal'de tekrar seyredebilmek için televizyonun başına kitlenen milyonlarca futbol sever ondan çok daha sabırsız. 65. dakikada oyuna girmek için kenara gelen henry oyun durmadığı için bir türlü oyuna giremiyor. 66 oluyor oyun durmuyor 67 oluyor hala oyun durmuyor. milyonlarca futbol sever dua ediyor "ne olur biri şu topu dışarı atsın" diye. ve nihayet beklenen an geliyor ve 68. dakikada henry oyuna giriyor.
dakika 78, maç 0-0. orta sahada topla buluşan alex song kafasını kaldırıp henry'e yolluyor topu. belki de santimetrelerle ofsayttan kurtulan henry önce sağ ayağıyla topu hafifçe yumuşatıp önüne alıyor, kafasını kaldırıp gözünün ucuyla kaleye bakıyor ve gerisi malum. kendi evinde kendi has golü olan "ayak içiyle uzak köşeye plase" golünü atıyor.
http://www.youtube.com/watch?v=RXdcfEnLHos
bu efsane golü belki daha da efsane yapan kesinlikle spiker.
ilk önce "henry, chance, goal" diyor. uzun bir sessizlik ve o efsane yorumunu ekliyor;
"he may be cast in bronze, but he′s still capable of producing truly golden moments"
"o belki artık bronzdan yapılma, ama hala altın anlar üretebiliyor."
kimi futbol sever için gereksiz romantik bir hamleydi bu ancak arsenal taraftarı için yıllardır gurbette olan sevgiliyi kısa bir süre de olsa görmek gibi bir şeydi bana kalırsa.
golün orjinal versiyonu:
http://www.youtube.com/watch?v=ExPNxsVJA9E
