profesyonellik

• 1

  (bkz: olmaz olsun dedirten kavramlar)
• 2

  (bkz: cassio de souza soares lincoln) !!!
• 3

  babası vefat ettikten bir gün sonra sami yen çimlerine ayak basıp futbolunu oynamaktır.
  
  (bkz: gheorghe hagi)
• 4

  (bkz: bülent korkmaz ve egosu)
• 5

  yeri gelip oyundan çıkacağını dördüncü hakemin tabelasından gördüğünde, efendi gibi gidip yerine giren takım arkadasına başarı dileklerinde bulunmaktır aynı zamanda...
• 6

  babası vefat ettikten bir gün sonra sami yen çimlerine basıp futbol oynamak için yanılmıyorsam bir de:
  
  (bkz: arif erdem)
  
  hatırlayabilirsem maçı da yazıcam buraya.
• 7

  18 kişi ve buna ek olarak yönetime karşı beslediğin kin ve hırsı, seni izleyen ve destekleyen taraftarına beslememektir.
  değer verenleri düşünüp üzerine giydiğine tükürmemektir...
• 8

  lincoln de zerre kadar bulunmayan şey. ha bir de emre belözoğlu.
• 9

  bazen galatasaraylı olmakla karıştırılan olgu.
• 10

  galatasaray'da oynama hakkini elde etmis her futbolcuda bulunmasi gereken en onemli deger. tabii yanlis anlasilmasin profesyonellik derken emre b. ya da tanjuvari paraya tamah edip ezeli rakibe gitmeyi kast etmiyorum. burada soylemek istedigim gorev bilinci, is ahlaki gibi degerler. once bunlar gelmeli, ustune bir de galatasaraylilik eklenirse tam anlamiyla tadindan yenmez. mesela arda'yi dusunelim. hem kalitesi hem de profesyonelligi tartisilmaz bir futbolcu. ustune bir de sonuna kadar galatasarayli. bu kavramlar bir arada oldugu icin bu kadar seviyoruz kendisini. peki profesyonel olmasaydi, yani disiplini, is ahlaki olmasaydi sadece galatasarayli diye takimda barinabilir miydi? barinamazdi. bunun disinda cok aman aman bir yetenegi olmayan servet'i dusunelim. geldiginden beri her mac istikrarli bir performansi var. mac secmiyor, sakat oldugu halde oynuyor, her mac verebileceginin yuzde yuzunu vermeye calisiyor. ustelik ilk geldigi zaman herkesin kafasinda olan onyargilari da yikmayi basarmis. lakin hangi takimi tuttugu hakkinda bir yorum yapmis degil. ben dogustan galatasarayliyim gibi bir ifade de kullanmiyor. bu neyi fark ettirir? sahadaki mucadelesini, disiplinini etkiliyor mu? hayir. sonuc olarak galatasaray'da her zaman arda ve servet gibi futbolculari gormek istiyorum diyerek bu entry'yi sonlandirayim.
• 11

  şerefsizliğin türkiye'deki kibarlaştırılmış versiyonudur. futbolcu faul yokken kendini yere atar profosyonellik olur.
  
  olay şöyle gelişir, eğer bir avrupa maçında bizim futbolcumuz kendini yere atıp takıma penaltı ya da tehlikeli bir yerden serbest vuruş kazandırırsa veya karşı takımın oyuncusuna kırmızı kart göstertirse bunun adı profosyonellik olur. (bkz: mondragon)*
  
  ama yabancı takımın oyuncusu bize aynısını yaparsa bunun adı şerefsizlik olur. yani kendi içimizde hem iki yüzlü hem profosyonelizdir.
  
  (bkz: türk basını senden nefret ediyorum)
• 12

  (bkz: profesyonellik dediğin nedir gülüm ben senin için fenere transfer olmuşum)
• 13

  bu profesyonellik hususunu uzun satırlarla ve hatta vereceğim örnekler ile çok fazla detay vererek anlatmayı da denerim ama fazla zorlamadan sadece şunu bilmenizde yarar var diye düşünüyorum.
  
  çok eski bir olay vardı bu konu ile özdeş. hemen aklıma geldi ve yazmak istedim. iskoçya'da basın mensuplarının sorularını yanıtlayan futbolcu iskoç bile değildi... van hooijdonk şöyle demişti vakt-i zamanında: '' celtic'ten ayrılırken( aslında kovuluyordu göz göre göre) g.rangers bana inanılmaz ve reddedilemeyecek bir teklifte bulunmuştu. fakat en karaktersiz fahişe bile celtic'i bırakıp rangers'a gitmeyi düşünemez. aynı şekilde rangers'ı bırakıp celtic'e gitmeyeceği gibi! ''
  
  evet o zamanlar celtic'in paragöz başkanı, egolarının kurbanı olan başkanı bir hiç uğruna pier'in takımdan uzaklaştırılmasında ve takımına karşı soğutulmasında en önemli rolü oynamıstı. buna rağmen hooijdonk'un aklımda kalan o şahane açıklamaları hâlâ kulağıma küpedir. böyle paylar çıkarmak lazım. demek ki futbol sadece parayı alıp '' ben profesyonelim'' demek ile örtüşmeyebiliyormuş! sadece futbol değil. yaşamımızın her anında da bu böyle olmalı!
• 14

  futbolu sadece spor olarak yapmayanların arkasına sığındığı felsefedir.
• 15

  genellikle galatasaray'dan ayrıldıktan sonra bürünülen özelliktir. yazık.
• 16

  emre aşıktır. profesyonellik ezeli rakibe gidip ben doğustan x takımlıyım demek değildir. profesyonellik ; hangi kulübe transfer olunursa olunsun, kulübünün menfaatleri için elinden geleni yapmaktır. benim nazarımda bu duruma örnek verilericek yegane topçu işte bu yüzden emre dir.
• 17

  (bkz: captano)
  
  sözlüğümüzün en sevilen abilerinden (bkz: captano) bunun açık örneğidir. gördüğüm taraftarlar arasında en fanatik olanıdır. gençliğinde fenerbahçe'nin genç takımında sol bek oynamış. o zamanlar genç takım maçları a takımdan 1-2 saat evvel aynı stadyumda oynanırmış. kaptan da fener forması ile oynamış ardından kapalıya çıkarak a takımın maçını izlemiştir. o maçta taraftar olarak elinden geleni yapmıştır. tıpkı sahada sırtındaki forma için elinden geleni yaptığı gibi. galatasaraylılığından bir şey mi azalmıştır? hayır tabii ki. profesyonellik budur kanımca.*
• 18

  türk insaninin üzerinde emanet gibi duran $eydir. istisnalar haric bircok dalda profesyonel olamami$iz, sinifta kalmi$izdir.
• 19

  (bkz: lucas neill)
• 20

  işini iyi yapmaktır..
• 21

  çok güzel ve takdir edilesi bir tanımdır. lakin ülkemizde tanımı formayı satmak, başka takıma geçer geçmez ben zaten x'i tutuyordum demek, daha fazla parayı görünce hemen dönmenin kılıfıdır. kılıf olan hali gayet nefret edilesidir.
• 22

  her futbolcuda biraz olması gereken olgu. ama fazlası da zarar.
  
  (bkz: profesyonelliğe karşı metin oktay)
• 23

  ülkemizdeki futbolcuların transfer sezonunda baştan aşağı büründükleri, ancak futbol sezonu başladığında bıraktıkları kavram...
  (bkz: sonuçta hepimiz porofosyenel fitbolcularız)
• 24

  (bkz: emre aşık)
• 25

  türkiye'de, türk insanında, türk sporcusunda olmayan özelliktir. türk insanı duygusaldır, akdeniz insanıdır, tez canlıdır. özel hayatını iş hayatına taşır. bir kısmımız öğrenciyiz, bir kısmımız çalışıyoruz. okulda, işte patronumuz ya da öğretmenlerimiz bize fırça çektiğinde ne diyoruz; "yine karısıyla/kocasıyla kavga etmiş bu." biz, sıradan insanların, yapamadığı bu davranışı da gidip sürekli göz önünde olan, her hareketi takip edilen insanlardan bekliyoruz. yok arda solda oynamadığı için küsmüş de, yok sakal bırakmış da, yok tribüne gider yapmış da... yapar arkadaşım yapar, adam profesyonel değil çünkü, olamaz da... ondan sonra da çıkıp hagi ile kıyaslıyoruz. annesi babası ölmüş de 40 gün sakal bırakmış yine de futbolunu oynamış. yahu, bu adam, rumen ordusunun takımı, steaua bükreş'ten çıkma. asker disiplini ile eğitilmiş, sen kiminle kimi kıyaslıyorsun?
  
  futbolcuların da insan olduklarını ve türk olduklarını hesaba katıp öyle eleştirmek lazım. zira türkiye'de profesyonellik diye bir şey yok!