elbette eksikleri olan ama genciyle yaşlısıyla güzel bir takımdır. şahsen ben şu anki takımımızı çok seviyorum. muslera, chedjou, hakan, denayer, semih, olcan, bilal, selçuk, emre, hamit, gross, wesley, podolski, sinan, burak (öyle ilk aklıma gelenleri yazdım). seviyorum işte arkadaş. bu adamların hepsi temiz, iyi niyetli futbolcular.
söylemek istediğimi şöyle somut örneklerle anlatabilirim; bizim takımda volkan gibi kötü niyetli bir adam yok. olcay gibi kendini sempatik sanan bir insan yok (ya da bu kıstasa belki sabri'yi ekleyebiliriz). neyse işte caner gibi çirkef bir futbolcu yok. engin baytar gibi boş yapan bir futbolcu yok. yere bir düştü mü kalkmak bilmeyen alper potuk gibi bir adam yok. querasma gibi vasıfsız ama bir o kadar da kasıntı ve artist bir adam yok. yiğit incedemir veya bruno alves gibi rakipleri biçen bir kasap yok. emre belözoğlu gibi bir hıyar yok.
yani ben bizim takımı bir tek futbolculuklarından ötürü değil, takımdaki herkesin ya da çoğunun iyi birer insan olduğunu düşündüğüm için de seviyorum. ikidir kendi lehine yapılan hakem hatalarını düzelten futbolcuların bizim takımdan çıkması boşuna değil. bugün olcan'ın pozisyonunda caner'in olduğunu düşünün. hakem daha korneri bile işaret etmeden arkasına bakmadan çeyrek daireye doğru koşmaya başlardı. mesela hakem aut verseydi, sol kolunu aşağı-yukarı eksende 2-3 defa sallayıp söylenerek mevkisine doğru koşardı.
yarın tatil diye erkenden açtım soğukları.
29 ekim 2015 galatasaray eskişehirspor maçında da 4-0 skor gelince, biraz mutluluk dozajım artmış olabilir. eh ne yapalım, eksantrik şeylerle ilgilenmediğim için böyle maltları açıp üstüne 4-0'lık galibiyet gelince "leyla" oluyoruz işte.
saygılar.
