• 177
    yıllar sonra ilk defa fm serisinde bi oyun oynayınca her şey çok farklı geldi. finansal fair-play sürecini yönetmek zormuş. transfer bütçesi yok, maaş bütçesi dolu. bakalım nagatomo'yu satabilirsek belki bir şeyler olur. öğrenecek çok şey var gibi geliyor. o kadar vakit de yok. dikey tiki taka anlayışı hoşuma gitti. daha tek maç yapmışlığım yok. ama sanırım bu dizilim üzerine yoğunlaşırım.
  • 179
    göztepe ile kariyer açtım ve ilk transfer dönemini transfersiz kapadım, işler de çok yolunda gitti; galatasaray'ı içeride, bjk'yi deplasmanda yendik fakat fb'ye içeride mağlup olduk. galatasaray'ı da her ne kadar yensem de maç önü fatih terim'in elini öptüğüm için 28 yaşındaki yannis için gs sözlük'te "iyi adammış ya bu" entryleri girildi.

    devre arası mustafa kapı'yı zorunlu opsiyon ile kiraladım ve castro yerine kendisini takıma monte ettim o da sağolsun 5 gol attı yarım sezonda. berkan emir 14 asist, wilzcek 18 gol atmıştı direkt yeni sözleşmeler imzaladım kendileriyle sezon içinde ve bu bir peri masalının ödülleri idi. 2. yarıda gs'miz içeride 3-2 ile bizi yendi, fb ile de 2-0'dan geri gelip 2-2 ile berabere kaldık. jk'yı 4-2 yendik bu kez, jk zaten 18-19 fb minvalinde takılıyordu, iyi de oldu. velhasıl 69 puanla 4. olduk 70 puanlı ts'nin ardından, bir sene önce gs'miz o puanla şampiyon olmuştu "tüh" dedik.

    toplam 9 kişinin sözleşmesi bitti, 4 kiralık sözleşme sona erdi ve 2 de bonservis satışı gerçekleştirdik. yapılanma dedik; mustafa kapı'nın opsiyonu devreye girdi, bedelsiz olarak da mariano artı tolga ciğerci ile anlaştık, mirza cihan, sedat bayrak, yiğithan güveli, romelu, marcel, itakura, ali akman ve güven yalçın ile anlaştık. dedik ki biz bu takımı işleriz, bizi işlediler maalesef 4 galibiyet ve 12 mağlubiyet ile kovuldum lol. genç ve parlak hoca yannis rezil oldu.

    şimdi adanaspor ile anlaştım, playoff mücadelesi veriyoruz. iyi şanslar on demektir.
  • 181
    bir süredir karantinada vakit öldürdüğüm ancak elimdeki biri 2026 biri 2028 yıllarındaki iki kariyerimden sıkıldığım oyun. ben de kendime bir challenge hazırlamaya karar verdim. pr0'nun 1 ekim 2020 tarihine kadar güncel olan transfer yamasında editörden birazcık oynama yapıp galatasaray'da maaş bütçesini yükselten/istemediğim/gitmesi gereken bütün oyuncuları gönderdim. potansiyelli genç oyuncularımızı iki seneliğine liefering'e kiraladım ve bakkal hesabıyla hesapladığım giden oyuncuların tahmini bonservis gelirlerini transfer bütçesine ekledim.

    uzun süredir maaş bütçesini düşürelim, yaş ortalamasını aşağı çekelim, yönetim artık transfer yapsın şeklindeki bağırışlarımızı bari fmde gerçekletirip kendi kendimizi tatmin edebileceğimizi düşündüm. editor data dosyasını buraya bırakıyorum. dileyen alıp tepe tepe takım kurabilir.* benim kendime koyduğum challenge şu: 4 sene içerisinde 35 milyon € maaş bütçesini geçmeden lig şampiyonluklarıyla birlikte şl yarı finali ya da uefa şampiyonluğu.

    santrafor yok. orta saha neredeyse yok. kanat yok. 30m € da bütçe var.

    nasıl yüklerim? http://gss.gs/L5X adresindeki rar dosyasının içindeki dosyaları belgeler>sports interactive>fm 20>editor data klasörüne kopyalayıp yeni kariyer açarken de sağ üstten dosyaları seçmeyi unutmamanız gerekiyor. bu kadar.

    taylan'ın profili oyunda bayağı kötüydü, abartmadan ufak dokunuşlar yaptım. https://gss.gs/vUt.png

    transfer ve maaş bütçesi: https://gss.gs/aRG.png

    kadro: https://gss.gs/OAM.png

    5 büyük lig ve türkiye'nin en büyük iki liglerini seçtim ve database ayarlarını da şu şekilde ayarladım: https://gss.gs/kWt.png

    transfer bütçesinin çok olduğunu düşünenler olacaktır. diagne, falcao, feg, belhanda, babel, linnes gibi oyuncuların hepsinin gittiğini düşünürsek bence çok değil.

    kadrodan sezon öncesi beklenti 4. olacağı yönünde. eğer kariyerden keyif alırsam gelişmeleri burada paylaşırım. sorusu olan varsa da yardımcı olabilirim.
  • 182
    daha önceki entrylerimde, bu seride takımımıza oyuncu transferi yapamadığımdan yakınıyordum.

    ancak biraz da boş zamanımın olduğu bu hafta biraz kafa yorup mesai harcadım ve oldukça keyifli bir sezonu geride bıraktım.

    öncelikle, kimsenin gözünün yaşına bakmadan yolcu ettiklerimiz oldu ;

    https://gss.gs/5pk.png
    (devre arası transferleri de görünüyor)

    arda, babel, belhanda bonservisle ve soso'nun da kiralık (maaşının yarısını biz ödedik) gitmesiyle hem transfer hem maaş bütçesi yarattık.

    m'baye diagne'ye son anda crystal palace talip olunca kendisi satıp ahmed kutucu ile anlaştık. el tigre gittikten sonra as forvetimiz olacağını düşündük.

    ardından fiyat-performans başarısı umarak kadromuza kattığımız isimler ;

    https://gss.gs/Iku.png
    (devre arası transferleri de görünüyor)

    kevin mirallas, martin frydek, arnaud lusamba, remi walter, santiago mele gibi isimleri 1 sezon oynatıp, ardından bonservisle satmak için bedelsiz olarak takıma kattık.

    devre arasında ise takımın beklerini yeniledik. linnes-omar gitti, martin montoya geldi. oyunda, gerçekteki temposundan uzak olan marcelo saracchi gitti fode ballo-toure geldi.

    asıl önemli takviyemiz ise arsenal'in yükselen yıldızı bukayo saka'yı 2 yıllık kiraladık.

    sonuç :

    https://gss.gs/9dM.png

    ligi domine ettik. fenerbahçe de en az bizim kadar istedi şampiyonluğu ancak içerde 1-0, kadıköy'de de 2-0 yenerek puan cetvelindeki yerini hatırlattık.

    ligin en dikkat çeken takımı ise benjamin tetteh'li yeni malatyaspor oldu. cristian cuevave tetteh ile ligin en çok gol atan takımı oldular. teknik direktörleri de hamza hamzaoğlu'ydu xd

    https://gss.gs/DMP.png
    https://gss.gs/zjZ.png

    eleme turları oynayıp gruplara kaldığımız avrupa ligi'nde ise as roma'lı grubu lider bitirdik. feyenoord'u eledik ancak cska moskova'ya takıldık.

    https://gss.gs/snQ.png

    sezon sonu

    genel oyuncu veriler ;

    hücum ; https://gss.gs/WQX.png
    savunma ; https://gss.gs/IyI.png

    mirallas, frydek, walter gibi bedelsiz aldığımız isimlere 5-6m euro bandında teklifler geliyor. artı olarak falcao ve kupa amerika'da boy gösterecek muslera'yı da satıp, maaş harcamamızı 30-35m euro seviyesine düşürmeyi planlıyorum.
  • 183
    ajaccio ile müthiş keyifli bir save yaşadığım oyun. 2. ligden başlayan yolculuğumuzda an itibariyle uefa ön elemesine katılmaya hak kazanmış bulunuyorum. kulüpte para yok, şöhret yok, görüşmek istediğim oyuncuların çoğunda kontrat ekranı kan kırmızı.. takımda 1 milyon euro üzerinde para kazanan oyuncu yok zaten. ben de böyle acı çekmeden fm oynayamıyorum maalesef.

    orta saha isteyen varsa dortmundlu burnic'i bir saniye düşünmeden alsın. ilk sezon kirada ama sezon sonu dortmund 3-4 milyona bırakıyor; sonraki sezon da zaten kontratı bitiyor. bende ilk sezonunda peşine liverpool, man city, juventus, leipzig falan düştü.

    onun dışında psg'nin çerez parasına sattığı mbe soh, bebiş kalecim illan meslier, bizim bulgar çocuk stanislav ivanov, yam yam orta sahalarım randy nteka ve alhassan yusuf, kiralık aşklarım awoniyi ve badiashile, takımın genç kardeşleri mattéo ve lisandru tramoni.. genç kadromla gümbür gümbür devam ediyoruz yola.
  • 184
    (bkz: #2989076)

    bir önceki entryde oluşturduğum bir challengedan bahsetmiştim. yaklaşık bir buçuk sezon oynadım, çok zevk almadım. ama başlamışken de bitirmek istedim.

    ilk seneye şu transferlerle girdik: https://gss.gs/Vk4.png

    daha önceden kullandığım ve oynatmaktan zevk aldığım birkaç taktiğim vardı, çoğunu denedim ancak hiçbirinden istediğim verimi alamadım. en sonunda istikrarı şu taktikle yakaladım: https://gss.gs/ckQ.png - https://gss.gs/GP8.png

    zorlu karşılaşmalarda anlayışı dengeli ya da temkinliye çekip tempoyu düşürüyorum. baskı hattını ve savunma çizgisini de bir miktar geri çekiyorum. çok zor bir maçsa da beklerime savunma görevi veriyorum.

    31 milyon € maaş bütçeli takımımla ligi şampiyon tamamladık ve şampiyonlar ligine gittik.

    lig tablosu: https://gss.gs/lK6.png

    sonraki sezona şu transferlerle başladık: https://gss.gs/UR1.png - https://gss.gs/Jng.png

    sezona şu şekil eh işte bir giriş yaptık: https://gss.gs/y2d.png

    dediğim gibi nedenini anlayamadığım bir şekilde takımdan verim alamıyorum. aynı taktikleri çok çok farklı liglerde çok çok farklı takımlarda defalarca deneyip sonuç almıştım ancak bu kariyerde maç kazanmak/kaybetmemekten öteye gidemiyorum. beklerimden istediğim verimi alamıyorum, hücum oyuncularım işin sadece tabela kısmında varlar, tabela yapamazlarsa hiçbir işe yaramıyorlar. orta saha ve stoper ikililerim hariç kimseden memnun değilim bunca transfere rağmen.

    asıl kullanmak istediğim taktik de şuydu: https://gss.gs/2le.png - https://gss.gs/l8L.png

    hala bunu çalıştırıyorum takıma, işler sarpa sarmaya başlarsa ani bir dönüş yapmayı planlıyorum. eğer ki deneyecek taktik bulamıyorsanız ikinci attığım 4-4-2 inanılmaz zevkli ve inanılmaz efektif. mutlaka öneririm.
  • 185
    seneler aonra tek sezonluk oynamaya karar verdim. malum iş güç, çoluk çocuk öyle 4-5 sezon geçirtmezler adama.

    velhasıl yeniden yapılanma falan boş işler. manu'yu aldım.

    söyleyeceğim şu, çok kötü oyun. önemli maçlarda istisnasız 85 sonrası gol yiyorsunuz mevcut skor puan kaybı yaşatacak gibiyse.

    bunun bir algoritma olduğuna eminim, çünkü 9 kişilik chelsea'ye 20 pozisyona falan girip gol atamadım, 90 + 4'de attılar.
  • 187
    iyi antrenörlere ve iyi bir antrenman sistemine sahip olmanın kilit öneme sahip olduğunu düşündüğüm menajerlik oyunu.bir çok takımla oynama imkanım oldu ilk önce oyunun kendi antrenmanlarını daha sonra çeşitli sitelerden bulduğum antrenman sistemlerini kullandığımda gerçekten arada farklar oluşuyor bana göre.asistana verirseniz mesela rastgele taktikten bağımsız şeyler çalıştırabiliyor sahada ne yaptığını bilmeyen futbolcularla karşılaşabiliyorsunuz.bu yüzden taktiğe uygun antrenman sistemi ve iyi antrenörler lazım. oyunda şans faktörü var tabiki es geçmemek lazım siz en doğru taktiği de en doğru antrenman sistemini de yaptırsanız top çizgiyi geçmedi mi olmuyor bazen.
  • 188
    birkaç hafta önce kendi hazırladığım challenge'ı paylaştığım oyun. kariyer hakkındaki güncellemelere devam edemedim cezamdan ötürü ancak kariyere devam ediyorum. 5. sezona başlayacağım.

    asıl bahsetmek istediğim konu ise bu değil. madscientist isminde ünlü bir fm oyuncusu ve editorü var. bilenler vardır mutlaka. kendisinin hazırladığı 2006-2007 retro database'ine başlıyorum az sonra. büyük liglerin takımlarının kadroları tamamen 2006 yılındaki gibi ancak türkiye'de ufak tefek bazı problemler var. gözümüzü kapayıp başlıyoruz oyuna yine de. fener'in hayvan gibi bir kadrosu var 2006 yılında normal olarak. bizimse mütevazı, inamoto'lu carrusca'lı kadromuz.

    database'in linki şurada: http://gss.gs/FcH

    galatasaray kadrosu ise şurada: https://gss.gs/I2F.png

    yabancı kuralı günümüzdeki gibi ancak maaş ve transfer bütçemiz çok kısıtlı. 2006 senesinde camia olarak ağzımız kokuyordu malum.*
  • 189
    gerçekten maç motoru çok sıkıcı bir oyun. abi her maç şutların %90'ı savunma tarafından bloklanır mı? karşı karşıyaların hepsi mi kalecinin üstüne vurulur? kafa vuruşlarının %90'ı üstten auta mı gider? şükür ki arada bi arka direğe orta açılıyor ya da duran top oluyor da gol izliyoruz.

    fm 21'in maç motoru bu açıdan çok daha iç açıcı duruyor. hem de daha beta sürümü olmasına rağmen. ama benim fm 21 almadan önce bilgisayar almam lazım onlar da dış mihraklar sağolsun ateş pahası :( bi keyfimiz vardı aq yerinde ondan da zevk alamıyoruz
  • 190
    maç motoru sıkıntılı oyun. yıllardır bu serinin en önemli noktası olan maç motorunu bir türlü halledemediler. yada halletmek istemediler. ben oynarken maç motoru duran toplardan orta kafa gol şeklinde ilerliyordu. hatta üşenmeyip oynadığım bir sezonun istatistiklerini tuttum ve yediğim gollerin %70'i böyle gerçekleşti. geri kalanıda zaten ben duran top kullandıktan sonra yediğim kontra atak golleri. neredeyse normal futbol, akan oyun diye birşey yoktu oyunda. şu zaten ortaların, şutların savunma oyuncularına çarpma olayı iyice sinir bir durum. böyle olunca yaptığınız o kadar ayarlama, taktik falan bir anlamı kalmıyordu. tabi ben sinirlenip bıraktıktan sonra birkaç güncelleme daha geldi. düzelttilermi maç motorunu, sanmıyorum.

    yıllardır maç motoru saçmalıklarına bir çare bulamadılar. piyasada tekel oldukları için çokda üzerine düşmüyorlar sanırım. yıllardır oynadığım seriye, bu oyunla son verme kararı almıştım bir kaç ay evvel. yeni oyununun çıktığı şu günlerde ufaktan bir burnumun direği sızlamıyorda değil hani. zaten almak istesemde şu ekonomik koşullarda, şu fiyatlara zaten alamam. umarım maç motorunun sıkıntılarını, saçmalıklarını düzeltmiş yada en azından düzeltmeye çalışmışlardır.
  • 191
    eğer serinin bir önceki oyununa (football manager 2019) sahipseniz 100 liradan başlayan fiyatları vermenize gerek olmayan fm oyunu. 18 versiyonuna sahipseniz onu zaten oynamıyorsunuzdur. bundan öncesi ise zaten farklı. birkaç ufak yenilik ve düzeltme. genç takım konusunda yapılan yenilik var. mesela en hoşuma gidenleri şubat - mart sırasında birden bir mesajlar genç takım adayları belirleniyordu eskiden. bu oyunda yanlışım yoksa kasım gibi size o bildirim geliyor ancak isimler yine mart ayında açıklanıyor. onun dışında penaltı kaçırma sorununun son güncelleme ile çözüldüğünü düşünüyorum ama karşı karşıya şutlar ne yazık ki hala çok saçma şekilde dışarı çıkıyor. fm serisi hakkında rakipsiz olduğu için gelişmediğinden ve sürekli aynı oyunun güncel transfer yamalı halini çıkardıklarından şikayet olsa da oynanıştaki ufak değişiklikler bence umut veriyor. 4-2-4 kanat oyunu taktiğini kullanıyorum. kasımpaşa ile ilk sene güzel işler yaptım. buradan sonra olayı biraz hikayeleştirerek yazıyorum, hikayeyi okumak istemeyenler en alta inerek taktiğimi, ekran görüntülerimi ve taktiğimin asıl amacını bulabilir*.

    ben ise oyunun 3.0 güncellemesi çıkana kadar hep lig lig dolaşıp yarım sezon veya sadece transfer sezonu açıp o kariyeri unutan birisiyim. yine böyle yapıp türkiye'den bir takım seçmeye karar verdim. önce alt liglere baksam da sonra süper lige çıkarttım kendimi. alanyaspor, gençlerbirliği derken kasımpaşa bana 751 bin eurodan 2 yıllık sözleşme önerdi. başkanla sözleşme detaylarını görüşmek için tesislere gittiğim zaman pavelka, quaresma ve hajradinovic'i bir köşede birbirleriyle şakalaşırken görünce tamam dedim buraya geliyorum. geçen sene galatasaray'da emekli olmadan ve milli takımda onlara karşı oynamış, hatta üçüyle de tanışıklığım vardı. ihanet de yakınından gelirdi zaten...

    girdik başkanın odasına, dedi "ilk önce bizi küme düşürme, seneye zorlu bir takım olalım, güzel işler yapalım. yapabilir misin? yapabilir misiniz?" "oldu bil başkanım" dedim. hemen imzalar atıldı. ben aşağı indim takımla ve teknik ekiple tanışmaya. takım fena değildi. pavelka, quaresma ve hajradinovic benim yıldızlarım olacaktı. ama sorun taktikti. çektim takımı sahanın ortasına. yaptım konuşmamı. "beyler sizler kalitenizi ispatlamış futbolcusunuz... şimdi bu sezon neler yapacağınızı herkese gösterin!" takım çığlık kıyamet içinde birbirine sarılmaya başladı, moraller tavan yapmıştı. bu sezon otoriteleri şaşırtabileceğimizi ilk o an anlamıştım. şaşırtacaktık da.

    fiziksel çalışma yaptıktan sonra teknik ekiple konuşmaya başladım. ama antrenman konusunda bazı isimleri eksik gördüğüm için güvenebileceğim isimler lazımdı. 4-2-4 oynayacaktık. popov quaresma kanadını etkin kullanmamız lazımdı. hücumda ana planımız topu hızlıca kanatlara aktarmak, ortalarla pozisyon yaratmaktı. bunun için bir pivot santrafor, bir yaratıcı forvet(veya fırsatçı golcü) ve orta sahada rolü fark etmeyen ama topsuz alan özelliği yüksek iki isim lazımdı. orta sahada bir deep-lying playmaker tarzı bir oyuncu da kullanabilirdim çünkü stoperlerimin topla ilişkisi kısıtlıydı.

    sonraki sabah direkt başkanın odasına çıkıp bütün teknik ekibi değiştireceğimi söyleyip yerine gelecek isimlerin ve iletişim adreslerinin yazılı olduğu listeyi verdim. geceden hepsiyle iletişim kurmuştum ve hepsi de sağolsunlar kabul etmişlerdi. valencia'da 3 sene, arsenal'de 2 sene ve roma'da 4 sene oynamanın getirilerinden biri, sürüyle farklı kişilerle tanışmaktı ve ben bunu kasımpaşa için kullanmaya hazırdım. bizim ekip toparlanıp gelene kadar işleri şimdiki antrenörlerle sürdürdüm. ama başarı için kalite şarttı. işte o teknik ekip: https://gss.gs/n7B.png

    2. günün sonunda ufak bir taktik idman yaptırdım. beklerim hücuma çıkışı, kanatlar, ortalar, orta sahaların hareketliliği hepsi tamamdı ama forvette sorun vardı. ne indirmesi gereken gerektiği gibi indirilebiliyordu, ne de indiği zaman vurması gereken vurabiliyordu. buna bir çözüm bulmak gerekliydi. ve hızlıca aramalara başladım. sergio garcia. indiğinde vurabilecek bir isimdi bence. fiziksel olarak bitmiş olsa da hala bizim için birkaç tane sallamaya yetecek tekniği vardı. ama ona bel bağlanamazdı. ayrıcafode koita topu indirmesine indiriyordu ama hem çabuk yıpranıyor hem de hep yanlış karar alıyordu. üstelik çok da aceleci birisiydi, eli ağayına dolaşıyordu. ayrıca top sürmeye falan kalkıyor defansif orta saha gibi gidip stoperlerden pas istiyordu. neyse diyip o günü bitirdik. bulunurdu bir çaresi. o gün idmandan çıkarken tanıdık bir yüz gördüğümü sandım ama kim olduğunu anlayamadım. kokusu çıkar diyerek devam ettim evime.

    evde kim indirir kim vurur hem de yabancı sınırı var diye düşünürken menajer arkadaşım ahmed kutucuvar ister misin diye mesaj attı. sonuç 5 m satın alım opsiyonu ile 2 yıllık kiralık. maaşını biz ödüyorduk. transfer olduğunun ertesi günü antrenmana iki saat erken gelmiş öyle çalışkan pırıl pırıl çocuk. stoper konusunda veysel sarı'dan istediğimi alamayacağımı farkettim. bir stoper de lazımdı ayrıca sol bek mevkisinde veigneou iyi olsa yedeği yokdu. karşı takımda antrenörü oynatıyordum. özgür çek mi? tamam çok yetenekli topçuydu ama ne nereye gideceğini biliyordu ne maça odaklanıyordu ne de topa dalıyordu. sen quaresma değilsin özgür. üzgünüm... sivasspor'dan uğur çiftçi benim tarzıma uyabilirdi. maaşının %60'ı karşılığında bedelsiz kiraladık. 11 için değildi ama yedeğe yıllık sadece 100 bin euroya daha ne!

    ingiltere ispanya italya tüm kaynaklarımı stoper için ayırmaya başladım. ahmed kutucu gelmek üzereydi, sergio garcia gelmişti, uğur sol bek eksiğini kapatmıştı. ama stoperde eksik ve yetersizdik. bir sürü tanıdığımın kapısını çaldım. "abi senin şu çocuğu bedelsiz kirala oynatayım" alacağın olsun pep... son umutlarda tükenirken udinese'den bir futbolcu kiralık listesindeydi. başka takımlardan da teklif vardı ama gittim ben bizzat yüz yüze görüştüm. nicholas opokutertemiz çocuk. böyle kaslı maslı falan. aldım birlikte döndüm istanbul'a tanıttım hemen takıma. ibreti alem olsun herkes ayağını denk alsın diye veysel'e dedim. gencecik çocuk onu takıma kaynaştır. takım benim otoritemi kabul ediyordu yavaş yavaş.

    tek sorun kalmıştı ortayı kimin indireceği. ahmed kutucu'nun geldiği gün başkan beni odasına çağırdı. normalde antrenman devam ederken çağırmazdı ama hayrolsun diyerek yanına çıktım. takım nasıl falan filan diye bir şeyler gevelemeye başladı. az sonra içeri biri girdi. birmingham futbol direktörü. yıllar yılı önce galatasaray altyapısındayken beni almak istemiş ama işte kurallar yüzünden sıkıntı çıkanca nasip olmamıştı. onu görünce geçenlerde antreman çıkışı gördüğümün o olduğunu anladım, yıllar onu bayağı değiştirmiş ve yaşlandırmıştı. buraya kadar gelip bana selam vermemesine kırıldım açıkçası. bayağı muhabbetimiz vardı, son 2-3 senedir pek konuşmasak da. birini isterse, kimi isterse istesin o benim oyunumun en önemli parçası, ben siz başka oyunculara bakın diyecektim kırıldığım için. ama biraz zor olabilirdi oyuncumu takımda tutmak. çünkü ikimizde hırslı insanlardık. bu hırsıma oyuncumu takımda tutmak da dahildi. biraz hoşbeş sonrası (ki tanıdık birinden transfer yapmak çok daha kolay oluyor. uğur çiftçi biraz böyle geldi aramızda kalsın) tam ben asla olmaz demeye hazırlanırken fode koita ismini duydum. başkan dedi ki "2.1 milyon euro. teknik 5 zihinsel 18 bu para çok iyi koita için biliyorsun, hem yerine gelecek oyuncu için kaynak olur".

    iki üç gün sonra ben topu indirecek, daha da önemlisi doğru yere indirecek topçu ararken fode mesaj attı whatsapptan. hemen yerleşmiş evine. çoluk çocuk eşi falan hepsi el sallıyordu bana. sevimli insan ya. neyse. hiçbir yerde aradığımı bulamadım. ahmed kutucu'nun instagram'da attığı hikayeyi gördüm, almanya'daki akrabaları ile vedalaşıyordu. o an aklıma aklıma almanya'ya bakmak aklıma geldi. kim olur diye düşünürken sebastian polter aklıma geldi qpr de iki sezon kötü(?) bir performans göstermiş ve almanyaya 1-2 sene önce dönmüştü. belki ayağı pek iyi değildi ve bazen saçmalayabiliyordu ama fa cup'ta bir kere rakip olmuştuk kendisiyle, benim yıldızımı bulana kadar bu sene idare edebilecek isim o olabilir miydi?

    700 bin euro bonservis yaklaşık o kadar yıllık maaşla bu işi çözdük. antrenmana geldi bayağı sıcakkanlı birisiymiş. sohbet ettik akşam, anladım ki kafası da düzgün bir isim. takım tamamlandı sonunda. hazırlık maçlarında iyi oynadık. bol bol orta açtık. bol bol indirdik. bol bol ağları havandırdık: https://gss.gs/0ai.png

    ilk maç trabzonla idi. ama maçlar başlamadan önce oturdum. taktik konusunda kendimi değerlendirdim. kesin miydi bu taktik diye. ilk amacım topu hızlıca kanatlara aktarmaktı. kanatlarda olacak isimler quaresma ve hajradinovic. popov veigneau ve özellikle pavelka bu iki isme destek olacaktı. takım mümkün olduğunca geniş alana yayılıp boş alan arayacaklardı. açılan ortanın hedefi polter, polter'in indirdiği topun hedefi ahmed, ahmed'in hedefi kale. düşüncede kusursuz. ama işe yarar mıydı, göreceğiz. savunmada ne olacak? top rakipteyken sıkıntı yaşamamak lazımdı çünkü orta sahada hem bir kişi eksiktik hem de orta sahanın asıl rolü topa hükmetmek değildi. bu yüzden takım boyunu mümkün olduğunca kısa tutmak en iyisi olacaktı. bizden güçlü takımlara karşı savunma çizgisi geride çekilecek, diğer takımlara karşı normal yol izlenecekti. savunmanın ise orta sahaya yakın noktada başlaması benim işime gelirdi. hem takım boyu kısalır, hem de top kazanma yüzdem yükselirdi. çünkü kaleciye ve defansa baskı yapsam, ileri oynadıkları zaman ilk görevi bu topları toplamak olan rolü kullanmıyordum. bu pasların çoğu rakibe gidebilirdi. bu yüzden bu riski almayıp savunmayı daha geriden başlatıp rakip kaleci ve stoperleri daha rahat bıraktım. takımın mümkün olduğunca topun arkasında kalması gerektiği için ve ayakta savunun aksi gerekmedikçe diye tembihledim. çünkü ne quaresma ne de hajradinovic top hızlı kazanıldığında birden rakip sahada bitecek oyuncu değildi. hedefim onları çok yormadan kullanmakdı. bu yüzden benim önceliğim doğru pozisyonda kalmaları ve doğru zamanda ortayı yapmalarıydı*. yani bilerek fazla kart görmeye ve oyunları yıpratmaya gerek yok değil mi? diye düşündüm. kadro aşağı yukarı şu şekli gelmişti: https://gss.gs/67k.png *

    görüldüğü gibi bir yer eksik. orayı ya aytaç, khalili veya sadiku dolduracak ya da yeni bir isim gelecekti. aytaç'ın sıkınıtısı sık sık yanlış karar alması veya atakları kaleyi gördüğünde vurarak hiç etmesiydi. khalili genelde kısa paslı oynuyordu, teknik 5 zihinsel 18 uzun oynayın diye bağırıyordu, boğazını patlatıyor sesini kısıyordu. doktoru ona bu kadar bağırmayı kes diyordu ama khalili onu hiç dinlemeyince yapabilecek başka bir şeyi yoktu. bir de khalili de vuruyor ama boşa vuruyor. aytaç en azından arada tutturuyordu yani. son aday sadiku idi. defansif yönü kuvvetli, kararlı, takımı için yüreğini önce koyup jeneriklik gol atsa* bile önce takım diyecek kadar takım oyuncusu biriydi. hatta tam istediğim tarzda birisiydi. rakibine karşı önceliği ayakta kalmaktı. ama bir sıkıntısı vardı. top bizim takımdayken nereye koşacağını bilmiyordu. sadiku güçlü takımlara karşı bir nebze işe yarayabilirdi ama ya daha zayıflara? mümkün olursa buraya bir takviye yapılabilecek en güzel hediye olurdu. günler günleri kovaladı, ayla güneş saklambaç oynadı ama kazanan olmadı. oyunları son bulmadı. trabzonspor ve antalyaspora karşı iki lig maçı oynandı ama bir hareket yoktu. 26 ağustos pazartesi antalya maçının hemen sonraki gün ormana yürüyüşe gitmiştim. "artık 3 gün kaldı biri gelmez orta sahaya nasip kışa, hem 2 maçı da böyle kazandık daha ne?" diye düşünürken gökler yüreğindeki yakarışı duydu ayla güneş birbirini ebeledi, gök dayanamadı gürledi; bulutlar ağladı şimşekler çaktı. kahramanımızın karşısındaki ağaç yandı, geriye bir parça kağıt kaldı. kağıtta şu cümleler yazıyordu: igor zubeldia. 2 yıllık kiralık.

    transferin son günü geldi, imzaladı. real san sebastian böyle bir oyuncunun gitmesine nasıl izin verdi hala inanamıyorum. resmen onları soyduk. sadece maaşını ödüyoruz. şöyle bir oyuncu bu igor kardeşimiz: 2-3 gün sonra tesiste kahvaltı ederken bizim görevlinin dikkatsizliği sonucu çarpışmışlar, birkaç ufak tefek bardak çanak kırılmış, yiyecek ve içecek yere düşmüş. igor bu duruma bir üzülmüş bir üzülmüş almış sopayı eline kendi temizlemiş. kendi hatası değilmiş halbuki. "yok" demiş "ben düşürdüm ben temizlerim." bunu duyunca alnından öptüm igor'u. biraz terliydi ben öperken ama olsun.

    lige hiç fena başlamadık. hatta mükemmel başladık. rakipler bize genellikle topla oynamada üstünlük kuruyordu. bizi çekemeyen basın mensupları da "yine topla oynamada ezildiniz, ne söyleyebilirsiniz bu konuda?" diye soruyordu ama ben gülerek cevaplıyordum. quaresma ortalıyordu. polter indiriyordu. ahmed atıyordu. quaresma ortalıyordu ahmed atıyordu. ahmed atıyordu, quaresma attırıyordu. öyle ki ligin ilk 10 haftasında sadece 1 beraberlik ve 1 mağlubiyet almıştık. https://gss.gs/hnZ.png pardon? ne yapmıştık? ligin zirvesi? bu bir hayal veya oyun olmalıydı ama iyi ki değildi. teknik 5 zihinsel 18'in mutluluğu kadar gerçekti*.

    10. haftadaki fenerbahçe maçının sabahına çok rahat bir şekilde uyandım. ancak işler yolunda gitmiyordu, evde elektirikler kesilmişti. arabam da bakımda olduğu için bir taksiye atlayıp tesislere gittim. tesislere vardığımda garip bir şeyler oluyordu. "kutlamayı yarın yaparsınız beyler, maçı kazanıp" diye seslendim. tüm herkes bana dönüp sustu popov hariç ama hepsinin yüzünde bir sırıtış vardı. kaşlarımı kaldırıp ben de sırıttım. popov bir kız babası oluyordu. herkesin bu habere bu kadar sevinmesi çok güzeldi çünkü takım içi uyumu gösteriyordu. gerçekten bir şeyler başarmıştım. maçı popov'un doğacak kızı için kazanmalıydık. ama akşam fenerbahçe maçında işler istenildiği gibi gitmedi ve pozisyon bile bulamayarak 2-0 kaybettik. herkes sessiz bir şekilde evlerine dağıldı. elektirikler gelmiş olsa bile hiçbir şeye dokunmayıp direkt yatağa girdim. böyle olaylar olabilirdi, illa kaybedecektik de. ama mücadele edememek... bizi üzen buydu. maçı kafamda tekrar oynarken uyuyakalmışım. sonraki sabaha çok rahat bir şekilde uyandım. ancak bazı işler hala yolunda gitmiyordu, evde elektirikler kesilmişti.. arabam da bakımda olduğu için bir taksiye atlayıp tesislere gittim. tesislere vardığımda garip bir şeyler oluyordu. "kutlamayı yarın yaparsınız beyler, maçı kazanıp" diye seslendim. tüm herkes bana dönüp sustu popov hariç ama hepsinin yüzünde bir sırıtış vardı. kaşlarımı kaldırıp ben de sırıttım. popov ikiz kız babası oluyordu. herkesin bu habere bu kadar sevinmesi çok güzeldi çünkü takım içi uyumu gösteriyordu. gerçekten bir şeyler başarmıştım. maçı popov'un doğacak kızları için kazanmalıydık. kazandık da. ligin en güzel oyunlarından biri olmasa da güzel bir oyunla kazanmasını bildik. bir hayala doğru emin adımlarla ilerliyorduk.

    her hayalin bir sonu vardı... ama anladım ki takım istediğim gibiydi. topa sahip olduğumuz maçlarda isabetli şut ve gol pozisyonu sayımız düşüyordu. gençlerbirliği maçında da %50 topa sahip olmuştuk hem. top rakibinde sahalar bizimdir diyerek topu rakibe vermeliydik. genellikle doğru olanı da yaptık. mesela maçında istatistiksel olarak fenerbahçe her alanda üstün gözükse de biz daha fazla pozisyon bulduk. hajradinovic'de bir bu maçta iyi oynadı zaten. oysa en güvendiğim isimlerdendi. yani doğru olanı yapıyorduk. ta ki 12. haftadaki galatasaray maçına kadar. ankaragücü'nü evimizde zorlanmadan ama birçok kayıp vererek geçip türk telekom arena'ya konuk olacaktık. quaresma ve polter cezalı durumu düşmüştü, pavelka'nın ise hafif sakatlığı vardı. ahmed'in dışında en iyi üç oyuncumdan yoksun çıktım arena deplasmanına. kalede fatih öztürk vardı, sorun yoktu. yine galatasaray'a karşı god modunu açacaktı fatih.

    galatasaray maçına biz başladık. çok iyi paslaşmalarla geldik. daha dakikalar 1'i gösterirken ahmed'in vuruşunda tüm arena birden sessizliğe büründü. muslera uzandı ama yapabileceği hiçbir şey yoktu. top birkaç santim farkla üstten auta çıktı. 3 dakika sonra galatasaray büyük bir tehlike yarattı. seri'nin kullandığı serbest vuruşu luyindama indirdi, belhanda vurdu ve tüm arena gol diye ayağa kalktı. ancak sallanan sarı kırmızı bayraklar sadece taraftarlara ait değildi. yardımcı hakemde bu isimlerin arasındaydı ve gol bu sebeple iptal edildi. fatih hatalı çıkış yapmıştı, adam paylaşımımız hatalıydı, belhanda aradan sıyrılmış çok kolay bir vuruş yapmıştı... bizim için duran toplar, hafta içinde sıkı sıkı tembih etmiş olsam da tehlike oluşturacak gözüküyordu. fakat şükürler olsun galatasaray baskı kuramamıştı. topla oynuyor ama pozisyon bulamıyordu. hatta art arda iki pozisyona bile girdik ama bay haksız rekabet dolayısıyla öne geçemedik. iki teknik adamında gözü sahadaydı. adeta imparator kim savaşı veriliyordu. kasımpaşa'nın 9 galibiyeti varken, arenanın aslanlarının ise 1 maçı eksik şekilde 7. galibiyetlerini arıyordu. bir taraf farkı açmak isterken, diğer taraf bu maçı çıkış olarak görüyordu.

    fatih terim'in çömeldiğini gördüm. gözlerini kısmış şekilde belhanda'yı takip ediyordu. kafasını salladı. doğruldu ve dik durdu. dakikalar 20'yi vurmuş, çanlar kasımpaşa için çalmaya başlayacaktı. sürünün lideri yaşlı aslan fatih terim mi yoksa ona kafa tutan genç aslan teknik 5 zihinsel 18 mi bu savaştan galip çıkacaktı. fatih terim belhanda'ya bir şeyler söyledi ama arenanın gürültüsünden ne söylediğini duyamadım. taraftarlar imparatorun başparmağına gözünü dikmişti. aşağı mı bakacaktı, yoksa yukarı mı? belhanda onaylayarak yerine geri döndü. yapılabilecek pek bir şey yoktu. fatih terim maçın başından beri ilk defa kulübesine oturmuştu. ben hala ayakta maçı izliyor olsam da aklım sadece terim ile belhanda'nın ne konuştuğundaydı. 5 dakika içinde bazı şeylerin değiştiğini fark ettim. aslında geç bile kalmıştım. genç aslan yaşlı aslanın tuzağına düşmüştü. artık kontrol tamamen imparatordaydı. top sadece galatasaraylı topçuların ayağındaydı. iyi ki kalede fatih öztürk vardı. aslında bu bizim planımızın bir parçasıydı ama diğer parçalar eksikti. takım halinde topun arkasında olmamız gerekirdi ama belhanda- seri - feghouli bir bakıyorum sadece 4 defans oyuncusu ve kaleci kalmış. imparatorun başparmağı aşağıyı işaret etmişti.

    yürek. aslanlar yürekli oynarlar. yürekli oynayın diye bağırdım. biz lider takımdık ve galatasarayı'da yenebilirdik. yenmeliydik. fatih terim ise hala kulübesindeydi. belki de sadece yarın akşama ne yiyeceğini düşünüyordu çünkü maçı kafasında kazanmıştı bile. ben ise sadece onun ne düşündüğüne odaklanıyordum. ne düşünüyor olabilirdi ki?

    ben bunları düşünürken gol geldi. o an hiçbir şey duyamadım. ses yoktu. yaklaşık 30 metreden tam doksana giden bir gol. serbest vuruş, tüm oyuncular orta beklerken kaleye yönelen bir vuruş. sanırım kaleciyi geçmenin başka yolu da yoktu. duran toplar benim de tek şansımdı. ama serbest vuruşu kullanan isim ne yazık ki seri idi. ikinci yarı hajradinovic'i çıkarttım ilhan depe''yi(u: :() oyuna aldım başka oyuncu da yoktu. beynim de çalışamıyordu. duyabildiğim tek ses imparatorun hüpürdeterek içtiği çay sesiydi. kulübede maç sırasında çay içebilir miydi? maç böyle bitti. teknik 5 zihinsel 18 boyunun ölçüsünü almıştı. ama bu yenilgiden büyük bir tecrübe kazanacaktı.

    beşiktaş bu durumdan faydalandı. 1 tane burak 1 tane oğuzhan nispet yapar gibi 2 gol atarak kasımpaşa'yı yendi. ama bir ders çıkardım bu iki yenilgiden. göztepe karşısında sezonun en kötü oyununu oynasak da diğer tüm maçlarda rakiplerimiz doğru dürüst pozisyon bile bulamadı. https://gss.gs/iwm.png zaten nispeten zayıf takımlardı. ama göztepe maçında tamamen şans eseri beraberlik geldi. aslında 85'e kadar önde götürmekten memdunduk takımca. çünkü gollerimiz bile pozisyon değildi ama göztepe birçok pozisyondan yararlanamadı. ama 85 ve 90+4'te bulunan iki gol maçı beraberliğe sürükledi. çok daha azını hak etmiştik.

    bizi yendikten sonraki 6 maçını da kazanarak liderlik koltuğuna oturdu galatasaray. biz ise 1 maç daha eksik oynamış ayrıca 1 mağlubiyet ve 1 beraberlik almıştık. ilk yarı bittiğinde arada tam 4 puan fark bulunmaktaydı. https://gss.gs/0JM.png 38 puan. onca gol. galibiyetler ve sevinçler. peki ne içindi? şampiyonluk? gelebilir miydi, yoksa bir hayal miydi? başardıklarımla yetinmeli miydim? yoksa bursaspor'dan sonra bir ilki başarmak için mi mücadele etmeliydim? kafamda bu deli sorularla beyaz tahtanın önüne geçtim. kim ne yapmıştı ona bakmalıydım.

    yıldız isimlerden biri ahmed kutucu olmuştu. tam 13 gol atmıştı ilk yarı. quaresma asist kralı olma yolunda emin adımlarla ilerliyordu. ama takım en iyisi açık ara pavelka idi. tüm takım da ona büyük bir saygı duyuyordu. bu güzel bir şeydi. yoksa değil miydi? takımda bu kadar saygı gören ve performansı iyi bir ismin olması ikinci yarı işimi zorlaştırabilirdi. kötü geçecek bir dönem pavelka'nın oyuncuları bana provoke etmesiyle ve benim kovulmamla sonuçlanabilirdi. yapar mıydı? benim arkadaşımdı pavelka. ama fenerbahçe ilgileniyordu sanırım. bu yüzden sürekli maaşının yükseltilmesi için kapımı çalıyordu. bir kere de nasılsın diye kapımı çal be pavelka. başkana diyorum kadromuzun iskeletini oluşturan oyunculara hak ettikleri maaşları veremiyoruz başkan zırnık vermiyor. neyse başkanla aramızdan su sızmaz. taraftarlar böyle bir başkana sahip oldukları için çok şanslı, çünkü kulüp için elinden geleni yaptığına eminim.

    pavelka konusuna döneceksek istediği maaş aldığının neredeyse iki katıydı. derken çinden 8 milyon liralık teklif geldi. ben bu teklife gülüp geçtim çünkü pavelka'yı ancak gerçek değerini yansıtan bir miktara satabilirdim. bu da benim için 12 milyon euro ediyordu. ama çin kulübü bunu kabul etmedi. 10 milyon da mı olmaz deyince bana önerdikleri 5 + 1.5 milyon euroydu. o an dolandırıldığımı anladım. ilk teklifleri olan 8 milyon euro'da anlaşıp pavelka'yı çin'e yolcu ettik. yıllık 7.5 milyon euro kazanacaktı orada ve kötü haber şuydu ki fenerbahçe haberleri asılsız çıkmıştı. kahpe basın. başından beri çin'de alacağı maaşı düşünmekteymiş. ama allah'tan ayrılışı takımda korktuğum tepkiye sebep olmadı. yerine liverpool'dan allan'ı aldım pavelka'nın maaşı miktar paraya. mert çetin'i 1.5 senelik kiralık kadromuza kattım. bu sırf zevk transferi idi. asıl ilgilenmem gereken mevki sol kanattı. hajradinovic ve ihanet. solda oynayamıyordu. güç bela hajradinovic'i kiralamayı başardım. gözüm emre kılınç'a takıldı. hem türk hem de benim oyun sistemim için uygun bir isimdi. şlak diye çıkarıp verdim 7 milyon euroyu. bizzat ben sivas'a gidip metal bir çanta içinde elden teslim ettim parayı. biz o soğuk günde çıtırdayan şöminenin karşısında viskilerimizi yudumlayıp kahkahalar atarken para makinede sayılıyordu. 6.5 milyon euro çıktı oradaki para ama sağolsunlar sorun etmediler. başkana sordum çantaya sığmadı dedi.

    orta sahadaki muhteşem adamımı satmıştım. igor zubeldia çok iyi oynuyordu ve allan gelmişti evet ama yedeklerine güvenmiyordum. sanki ne aytaç ne khalili ne de sadiku şampiyonlukla ilgilenmiyor gibiydiler. istediğim performansı bir türlü onlardan alamıyordum. bir kiralık transfer gelirse çok iyi olabilirdi. futbolla alakalı bir konferans için amsterdama gittiğimde gördüm onu. düzenlenen etkinlikte futbol oynalanlardan birisiydi. orkun kökçü. işte aradığım adam. yani aradığım adam olmasa bile türk ve yetenekli. rakiplerimize gitme riskini göze alamayız sonuçta değil mi? yanıma da valencia başkanı oturmuştu etkinlikte. oradan da ruben sobrino'yu aldım sergio garcia'dan istediğim verimi alamadığım için. hajradinovic'i güç bela bir yere kiraladık. yusuf erdoğan'ı da slovakya'ya gönderdik. veya onu da kiraladık bilmiyorum pek ilgilenmedim. benim ilgilendiğim lig idi. taraftarların istediği bu olmalıydı. bu arada taraftar sayımızda muhteşem. maç başına 3 bin kişi ile zirvede yer alıyoruz bu alanda. bin atlı ile dev gibi bir orduyu yendik biz. üç bin kişi var ya neler neler yapar! devre arası transferleri: https://gss.gs/zRw.png

    bu arada olmaz denen oldu. kupada 6. tur rakibimiz trabzonspor idi. süper ligin 2. yarısındaki ilk maç da öyle! 8 gün içinde ilki deplasmanda, sonraki ikisi evimizde 3 maç yaptık. ilki kötü oyunla beraberlik olsa da diğer ikisini muhteşem taraftarımızın önünde kazanmasını bildik. bu galibiyetleri onlara armağan etmiştik zira onlar olmadan biz birer hiçiz. fakat bu galibiyetler bize yaramadı çünkü çeyrek finalde beşiktaşa kötü iki oyunla yenildik. süper ligde ise sonraki 4 maçta 1 beraberlik 1 mağlubiyet almıştık. zirve ile fark biraz açılmıştı çünkü bu 4 maçta galatasaray 2 beraberlik almıştı. ama bir tehlike daha vardı: fenerbahçe! sadece talihsiz 1 beraberliği vardı bu süreçte. daha kötü olan ise muhteşem oynuyorlardı. bir şeyler yapmalıydı. fenerbahçe'nin benimle oynamasına daha 5 hafta vardı. umarım bir takım bu muhteşem serilerine bir çelme takardı. son hafta ise galatasaray'la oynayacaklardı. şampiyona 34. hafta fenerbahçe-galatasaray maçı değil benim oynayacağım maç karar vermeliydi. iplerin benim elimde olması gerekiyordu. bu yüzden pavelka'yı gönderdiğime memnun oldum çünkü bu kötü dönemde ikinci bir baş istemezdim. ikinci adamlar sevecen, tombul ve yapılan işten pek anlamayan isimler olmalı. işinin hakkını verenler değil. yoksa sizi koltuğunuzdan ederler. süper lig 5 haftalık periyod: https://gss.gs/1zp.png

    ocak ayının ortasında veigneau ufak bir sakatlık geçirdi. uğur çiftçi'nin orayı geçici olarak idare edebileceğini düşünüyordum. etti de. şubat ortasında ise tekrar antremanlara başladı hatta çeyrek final 2. ayak maçıdan forma bile giydi. ama sonraki günlerde çok kötü bir haber aldık. antremanda ayağını kırmış en az 8 ay uzak kalacaktı. yaşının da etkisiyle futbolu bırakmak istediğini söylüyordu. "oğlum" dedim "ayağın kırılmış olabilir ama kesilen sakal daha gür çıkar bırakma kendini." ama dinletemedim. mart'ın ortasında emekli olduğunu açıkladı. şimdi sol bek mevkisinde tek isimdi. ama öyle bir performans gösterdi ki zamanda geri gitsem veigneau'nün ayağını ben kırarım.

    önümüzde sadece 12 maç vardı. pavelka'nın ayrılışı oyunu kötü etkilemişti. ahmed kutucu allah rızası için gol orucuna niyet etmişti. allan daha yeni yeni takıma ısınıyordu ama bir pavelka değildi. quaresma iyi oynuyor ama sık sık sakatlanıyordu. takımı toplayıp çektim kulaklarını. "gaziantep maçı ile toparlanıyoruz yoksa yerinize altyapıdan topçuları oynatırım" dedim. liderleri pavelka gittiği için pek ses çıkartamadılar.

    bu sözlerim polter'i çok korkutmuş olacak ki performasını ikiye katladı birden. ahmed hala oruç tutuyordu. ruben ise istediğim seviyede değildi. kanatta emre ve quaresma çoşturuyordu ama yedekler konusunda şanssızdım. allan-igor iyi bir uyum tutturuyordu orkun ise diğer isimlerden yedekte güvenilir olmasıyla öne çıkıyordu. tek yapmamız gereken maç maç gidip şampiyon olmaktı. gazientep maçında yakaladığımız çıkışı sonraki 3 maçta da gösterdik ve 4/4 yaptık. muhteşem oynamıyorduk ama kazanmasını biliyorduk. galatasaray 1 galibiyet ve 3 beraberlik almıştı ancak averajla hala lider konumdaydı. ancak fener de 4/4 yapmıştı. yani ikinci yarının il 9 maçında sadece bir galibiyetleri vardı. ikinci yarının 10 haftasında muhteşem taraftarımız önünde fenerbahçe'yi ağırlayacaktık. biz 60 fb 57 puanda olduğunda bir mağlubiyet bizi şampiyonluktan edebilirdi. neyse ki aynı güne iki veya daha fazla kez uyanmama sebep olmadan kötü oyunla 1-0 galibiyet alıp maçtan iyi bir gaibiyetle ayrıldık.

    bu böyle kalmış. sene sonunda şampiyon olduk. ekran görüntüleri de gitmiş sanırım. taa 2020 şubat 15'te yazmışım.
  • 193
    dostlar selamlar. epic games hesabımda bu oyun var indirmeyi düşünüyorum ama hiç oynamadım. sadece mobil versiyonunu oynamıştım. çok karışık olduğunu düşünüyorum. direk açıp oynayayım mı yoksa önerdiğiniz bi rehber falan var mı? ilk sezonda takımı küme düşürüp borca sokma ihtimalim var mı? mesajlarınızı bekliyorum.

    mesaj gelmiş ben görmemişim pardon.
  • 196
    ajax ile yaptığım kariyerde genie scout yardımıyla sürekli potansiyeli çok yüksek oyuncuları alarak 2035 yılına kadar geldiğimde 23-24 yaş ortalamasına sahip piyasa değerleri 50-90 m euro arasında değişen bir kadrom oldu. sürekli 100m+ teklifler alırken birden aynj oyunculara 20-30 m bandında teklifler gelmeye başladı. ne oluyor derken bir de baktım bütün takımın değeri yaklaşık 1/3 değerine düşmüş. üstelik üstüste cl şampiyonu olurken. diğer takımlara bakıyorum değerleri aynı. bir tek benim oyuncuların değeri düşmüş. yeni sezon başladı yine değişen bir şey yok.
  • 198
    yaş fark etmeden kendine bağlayan meret oyun. kaç yaşında olursanız olun başına oturtup saatlerinizi alıyor. epic games’ten beleşe almıştım zamanında. diğer fm serilerini de takip etmem. daha önce fm 14 oynamışlığım da var. arada bir oturduğum zaman kalkmak gelmiyor içimden o kadar detay var ki.

    bir müddet önce semtimin takımı pendiksporu almıştım. 2. ligden 1. lige çıkardım takımı play-off’lardan. transfer bütçesi falan yok, maaş bütçesi desen sinek avlıyor. yönetim üst lige çıktık diye neredeyse oturup ağlayacak. adeta “senin yapacağın işin... niye çıkardın la bizi üst lige” der gibi racon kesiyor üstü kapalı. sözleşmeyi bile son ana kadar beklediler de öyle uzattılar taraftar baskısıyla. kovamadılar tabi para yok ki, yolsuzluk dönüyor yukarıda gırla. o kadar da oyuncu sattım borcu çok az kulübün nereye gidiyor bu paralar? tabii ki başkan ve avanesinin cebine. ne olacaktı başka?

    neyse efendim, geçen sezon yönetim ısrarla “1. lig’den düşeceğimizi düşünüyoruz” diye neredeyse göbek atarken sürpriz şekilde ligi 9. sırada bitirmiştik. transfer yapmak için ingiliz ve fransız alt liglerine başvuruyorum. orada iyi genç oyuncular var ve düşük maaşa imza atıyorlar, tabi sözleşmesi biten oyunculardan bahsediyorum.

    ikinci sezonumuza başladık ve büyük imkansızlıklarla play-off’lara oynuyoruz. hedef süper lig ama tabiri caizse bu hıyar ağalarından oluşan yönetim kurulunu ikna etmem lazım ilk önce buna.

    özetle, bu sene gerçek hayatta 1. lig’de mücadele eden pendikspor’dan heveslenerek sanalda da bir şeyler yapıyoruz. süper lig’e çıkarsak belki dönerim tekrar buraya.
  • 199
    (bkz: #3460011) süper lig’e çıkalı bayağı oluyor. orta sıralarda seyrediyoruz şimdilik. galatasarayımıza 3-0 yenilmenin haricinde diğer mağlubiyet ve beraberliklere oldukça sinirleniyorum. güzel de kadro kurdum gerek fransız alt liglerinden gerekse de ingiliz alt liglerinden oyuncu kombinasyonuyla. daha yeni bugün fenere 1-0 salladık içeride. ikinci pendik faciası oldu adeta fener adına. kupada da ısparta’ya 6 tane salladık ve yolumuzdayız.

    ancak, bu kepaze yolsuz yönetim yeniden seçildi yönetime. bir de benim başarılarımı kendine mal edercesine basına verilen demeçler beni çileden çıkarıyor. içeride muazzam oyunla feneri yendikten sonra bana verdikleri mesaj değişmedi: “yendik güzel ama biz yine de bu takımın küme düşeceğini düşünüyoruz”

    döver misin, söver misin!
App Store'dan indirin Google Play'den alın