önce ergenliğimde
**, sonra gençliğimde
* *, en son olarak da orta yaşlarımda
* * bir
galatasaraylı ve
türkiye cumhuriyeti vatandaşı olarak başımı hiç öne eğdirmemiştir... sevindirmiştir çokça, üzmüştür zaman zaman ve hatta kızdırmıştır bazen... ona en kızdığım anlarda bile yüksek sesle eleştirmedim kendisini, en mutlu ettiği anlarda da yüksek perdeden övmedim hiç; ama ne zaman bir konuşmasına denk gelsem, bir röportaj verse, instagramda-twitterda bir şeyler paylaşsa gördüğüm anda ister istemez kocaman bir gülümseme oluşuyor yüzümde...
genç arkadaşlar
nostalji sebebiyle böyle olduğunu düşünebilirler, belki haklıdırlar da... ancak işte insan dediğimiz varlık biriktirdiği anılar ile, yaşadığı anlar ile , hissettikleri ile insan oluyor. kendisinin bana verdiği hissiyat hep
sıcacık,
mutlu,
öz güvenli ve
özel.
önce bir jenerasyonun
rol modeli, sonra
galatasaray efsanesi, inşallah gelecekte
galatasaray başkanıher çıkışın bir inişi olduğu gibi her inişin de bir çıkışı vardır, elbet bir gün tekrar buluşulacaktır.
galatasaraylı fatihtir her zaman ve sonsuza dek öyle kalacaktır bıraktığı izler ve yaşattığı hisler ile.