https://twitter.com/...s/929295474141560832 yalnızca başlığa takılı kalmayın,yazıyı okuyun mutlaka . bu ne zamandır benim de hissettiğim ama bir şekilde seslendirmekten kaçındığım bir his. galatasaray'ın sanki ben ve benim gibi galatasaraylılarla arasında görülmez bir duvar varmış gibi geliyor. kendimden kastım şehirli,cumhuriyetçi ve atatürkçü bir kitle.
dün 10 kasım'dı ve galatasaray o 10 kasım'ı en geç ve en sığ anan takım oldu,yıllardır olduğu gibi. fenerbahçelilerin gelenek haline getirdiği anıtkabir ziyaretlerinin ise yanından bile geçmiyoruz. sahiplerinin hışmına uğramamak için,cihat eder gibi anıtkabir'e giren sucukçu kitleyi hiç saymıyorum. bir dönem tribünlerde esen tüm o izmir marşı rüzgarını yakalayamadık,iktidarın işine gelmeyen slogan ve pankartları suç işler gibi,utana sıkıla bağırdık, stada soktuk. yöneticilerinin tamamı fanatik akp'li ve türlü cemaat,tarikatlardan olan ultraslan'ın istemediği hiçbir şey olmuyor sanki galatasaray tribünlerinde. yönetimler ise renksiz,korkak,çıkarcı.
yazıyı uzattıkça bağlamından koparmaktan korkuyorum,çünkü anlatmaya çalıştığım şey temelde bir ''his''. ama sözlükte aynı şeyleri hisseden birçok yazar olduğuna eminim,bu sözlükte olma nedenlerimizden biri de bu. tabi bu bakış açısını kibirli,sorunlu bulanlarda olacaktır mutlaka birşey diyemem; ama son 15 yılda birkaç yüzyıl geriye giden türkiye'de,isterdim ki galatasaray kendi tarihinin ona yüklediği ilerici misyonunu ortaya koyabilsin. böylesine kimliksizleştirilen bir galatasaray görmek hem canımı yakıyor hem de bir kısım taraftarıyla olan aidiyet bağını zayıflatıyor bana göre.
