324
henüz 9 yaşındaydım ve 3. sınıfa gidiyordum. maç günü sabahı okulda arkadaşlarımın hemen hemen hepsi (galatasaraylı olanlar da dahil) kupayı arsenalin kazanacağını düşünüyorlardı. gerçi haksız da sayılmazlardı çünkü arsenal büyük favoriydi.
sabahçı olduğum için annem beni erkenden yatırırdı. maçın olduğu akşam da beni erkenden yatıracaktı ama ben yatmadım, sabah kalkamayacağımı bile bile maçı izledim.
maçla ilgili aklımda kalan en güzel olay levent özçelik'in ve ömer üründül'ün popescunun yaptığı penaltı vuruşundan sonraki 1-2 saniyelik o sessizlikleri ve o sessizlikten sonraki haykırışlarıydı.
sabahçı olduğum için annem beni erkenden yatırırdı. maçın olduğu akşam da beni erkenden yatıracaktı ama ben yatmadım, sabah kalkamayacağımı bile bile maçı izledim.
maçla ilgili aklımda kalan en güzel olay levent özçelik'in ve ömer üründül'ün popescunun yaptığı penaltı vuruşundan sonraki 1-2 saniyelik o sessizlikleri ve o sessizlikten sonraki haykırışlarıydı.
