333
(bkz: #864497)
west ham ve middlesbrough ile uzun süre oynamış, ingiltere liglerinin hastası bir teknik direktör olarak norwich city ile döndüğüm oyun. uzun süren championship macerasından sonra ''bir de premiere ligden başlayalım'' dedim. başlamamla fakirliğin peşimi bırakmadığını farkettim. lan 3 milyon euro transfer bütçesi mi olur?
''ne yapalım artık katlanacağız'' dedim, eldeki kadroyu iyi bir analiz ettim. * *
şartlar ne olursa olsun altın kuralım şudur; oyun kurucunu kendin seçeceksin.* gözümü kararttım menejer tavsiyesiyle önerilen, daha önceki kariyerimde de gördüğüm ruben yttergård jenssen'i almaya karar verdim. nasıl oldu bilmiyorum ama milan, real madrid, manchester united gibi devlerin arasından kapıverdim jenssen'i. sanırım biraz hızlı davrandım ve en iyi maaşı ben önerdim.
groningen'den jonas ivens ve swansea'den ashley williams ile de defansı sağlama aldım.
paranın bitmesiyle kalan oyuncuların yeteceğini düşünerek sezona başladım. ama ne başlangıç! peşpeşe kaybedilen maçlar ve kabus gibi bir 10 hafta. manchester united arsenal liverpool manchester city takımlarının fikstürde peşpeşe gelmesi de bu başarısızlığı körükledi elbet. 10. hafta sonunda artık kariyeri kapatmayı düşünürken peşpeşe alınan 1-2 beraberlik ve bununla gelen iyi oyun bir nebze umutlanmamı sağladı. carling cup'ta 2 tur atlamış olmam da pozitif yönlerden biriydi.
bu beraberliklerden sonra takım adeta coştu. büyük takımlara karşı bile ciddi derecede galibiyeti zorladığım maçlar çıkarmaya başladı. devre arasına biraz daha rahat girdim. diego biseswar'ı kiralayıp vanderbergh diye belçikalı bir forvet ile anlaştım. carling cup'da tottenham ile final oynadım. ligde ise düşme hattına 9 puan fark atarak ligde kalmayı az çok garantilemiş oldum. ligde kalmakla kazanacağım para ile en az uefa kupasına oynayan iyi bir ekip kurmayı amaçlıyorum. diğer seneler için ise hedefimiz şampiyonluk!
west ham ve middlesbrough ile uzun süre oynamış, ingiltere liglerinin hastası bir teknik direktör olarak norwich city ile döndüğüm oyun. uzun süren championship macerasından sonra ''bir de premiere ligden başlayalım'' dedim. başlamamla fakirliğin peşimi bırakmadığını farkettim. lan 3 milyon euro transfer bütçesi mi olur?
''ne yapalım artık katlanacağız'' dedim, eldeki kadroyu iyi bir analiz ettim. * *
şartlar ne olursa olsun altın kuralım şudur; oyun kurucunu kendin seçeceksin.* gözümü kararttım menejer tavsiyesiyle önerilen, daha önceki kariyerimde de gördüğüm ruben yttergård jenssen'i almaya karar verdim. nasıl oldu bilmiyorum ama milan, real madrid, manchester united gibi devlerin arasından kapıverdim jenssen'i. sanırım biraz hızlı davrandım ve en iyi maaşı ben önerdim.
groningen'den jonas ivens ve swansea'den ashley williams ile de defansı sağlama aldım.
paranın bitmesiyle kalan oyuncuların yeteceğini düşünerek sezona başladım. ama ne başlangıç! peşpeşe kaybedilen maçlar ve kabus gibi bir 10 hafta. manchester united arsenal liverpool manchester city takımlarının fikstürde peşpeşe gelmesi de bu başarısızlığı körükledi elbet. 10. hafta sonunda artık kariyeri kapatmayı düşünürken peşpeşe alınan 1-2 beraberlik ve bununla gelen iyi oyun bir nebze umutlanmamı sağladı. carling cup'ta 2 tur atlamış olmam da pozitif yönlerden biriydi.
bu beraberliklerden sonra takım adeta coştu. büyük takımlara karşı bile ciddi derecede galibiyeti zorladığım maçlar çıkarmaya başladı. devre arasına biraz daha rahat girdim. diego biseswar'ı kiralayıp vanderbergh diye belçikalı bir forvet ile anlaştım. carling cup'da tottenham ile final oynadım. ligde ise düşme hattına 9 puan fark atarak ligde kalmayı az çok garantilemiş oldum. ligde kalmakla kazanacağım para ile en az uefa kupasına oynayan iyi bir ekip kurmayı amaçlıyorum. diğer seneler için ise hedefimiz şampiyonluk!
