38
bugünlerde denize düşüp boğulduğunu hisseden her şerefsizin karalama kampanyalarına meze olan maç. efendim küçük bi incelemeyle, hoş bakmazlar ya, buraya bakan andavallara bu maçın nasıl tertemiz olduğunu anlatmaya çalışalım;
öncelikle şu web sayfasına bakıyoruz. o yıl 30 hafta üzerinden oynanan türkiye 1. futbol liginin 29. hafta sonundaki puan cetveli (tff'nin resmi sitesinden) ;
http://www.tff.org.tr/...560&hafta=29#grp
görüldüğü üzere, galatasaray ile beşiktaş'ın puanları eşit, galatasaray averaj olarak iki farkla önde. o zamanlar ikili averaj sisteminin kullanılmadığını hepimiz biliyoruz. hoş kullanılsa da bi şey değişmez, görüldüğü üzere galatasaray lider.
şimdi efendim, arada 2 averaj fark var. herhalde ilkel çağlarda da futbol oynamıyoruz. telefon mevcut. beşiktaş'ın son hafta oynadığı maç hakkında bilgi alabilitemiz var. bu durumda beşiktaş maçının skoruna göre (3-1 kazanmış beşiktaş), galatasaray'a tek farklı galibiyet bile yetmekte. hani üstteki puan durumuna bakıp, son hafta beşiktaş'ın 3-1, galatasaray'ın 1-0 kazandığını düşünün, galatasaray yine şampiyon.
bu arada, yine yukarıdaki puan cetvelinde ankaragücü'nün bulunduğu yere ve averajına dikkat çekmek istiyorum. 7. sıradaki takımın -11 averajı var. bu da ankaragücü'nün o yıl aldığı fantastik mağlubiyetlerin bir tezahürü.
"zalad gelsin sizi kurtarsın" şeklindeki mal repliğin kahramanı, zalad. ankaragücü ilk yarı 5 gol yiyor, kalede kendisi var. 2. yarı 3 gol yiyor (tabi şike olmayınca en fazla 3 tane atabilmişiz) kalede yedek kaleci var.
gelelim maçın özetine;
http://www.youtube.com/watch?v=y4EzMPlD0T4
görüldüğü üzere zalad'ın sadece 5. golde bir hatası var. diğerlerinde yapabileceği pek bir şey yok. bu da "sahaya bakalım efenim, sahada şike yapılmış mı belli olur"culara gelsin.
son olarak, ben küçük yaşlardaydım belki ama, 98 99lara kadar bu maçın tartışıldığını hiç hatırlamıyorum. herkes için normal, beklenen bir galibiyetti bu demek ki. ne zaman galatasaray rakiplerini ezmeye başladı, o zaman servise sunuldu bu maç... bugün olduğu gibi...
o yılları yaşamış koca koca adamların, tüm utanmazlıkları, tüm yüzsüzlükleriyle çıkıp bu maça sarılmaları, onların seçtiği renklerin kendilerine çok yakıştığını hatırlatıyor sadece bana...
öncelikle şu web sayfasına bakıyoruz. o yıl 30 hafta üzerinden oynanan türkiye 1. futbol liginin 29. hafta sonundaki puan cetveli (tff'nin resmi sitesinden) ;
http://www.tff.org.tr/...560&hafta=29#grp
görüldüğü üzere, galatasaray ile beşiktaş'ın puanları eşit, galatasaray averaj olarak iki farkla önde. o zamanlar ikili averaj sisteminin kullanılmadığını hepimiz biliyoruz. hoş kullanılsa da bi şey değişmez, görüldüğü üzere galatasaray lider.
şimdi efendim, arada 2 averaj fark var. herhalde ilkel çağlarda da futbol oynamıyoruz. telefon mevcut. beşiktaş'ın son hafta oynadığı maç hakkında bilgi alabilitemiz var. bu durumda beşiktaş maçının skoruna göre (3-1 kazanmış beşiktaş), galatasaray'a tek farklı galibiyet bile yetmekte. hani üstteki puan durumuna bakıp, son hafta beşiktaş'ın 3-1, galatasaray'ın 1-0 kazandığını düşünün, galatasaray yine şampiyon.
bu arada, yine yukarıdaki puan cetvelinde ankaragücü'nün bulunduğu yere ve averajına dikkat çekmek istiyorum. 7. sıradaki takımın -11 averajı var. bu da ankaragücü'nün o yıl aldığı fantastik mağlubiyetlerin bir tezahürü.
"zalad gelsin sizi kurtarsın" şeklindeki mal repliğin kahramanı, zalad. ankaragücü ilk yarı 5 gol yiyor, kalede kendisi var. 2. yarı 3 gol yiyor (tabi şike olmayınca en fazla 3 tane atabilmişiz) kalede yedek kaleci var.
gelelim maçın özetine;
http://www.youtube.com/watch?v=y4EzMPlD0T4
görüldüğü üzere zalad'ın sadece 5. golde bir hatası var. diğerlerinde yapabileceği pek bir şey yok. bu da "sahaya bakalım efenim, sahada şike yapılmış mı belli olur"culara gelsin.
son olarak, ben küçük yaşlardaydım belki ama, 98 99lara kadar bu maçın tartışıldığını hiç hatırlamıyorum. herkes için normal, beklenen bir galibiyetti bu demek ki. ne zaman galatasaray rakiplerini ezmeye başladı, o zaman servise sunuldu bu maç... bugün olduğu gibi...
o yılları yaşamış koca koca adamların, tüm utanmazlıkları, tüm yüzsüzlükleriyle çıkıp bu maça sarılmaları, onların seçtiği renklerin kendilerine çok yakıştığını hatırlatıyor sadece bana...
